Ο ΑΠΟΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ τῶν ἑτεροδόξων, ὡς αἱρετικῶν, ἀπὸ τοὺς ἀσυγκράτητους οἰκουμενιστες, ἔχει «συνοδικὴ κάλυψη». Ἡ μοιραία καὶ πλέον λῃστρικὴ σύνοδος στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας, αὐτὴ τοῦ Κολυμβαρίου (2016), ἀρνήθηκε, μὲ πρωτοφανῆ προκλητικότητα, νὰ καταγνώσει καὶ νὰ καταδικάσει τὶς χιλιάδες φρικτὲς σύγχρονες αἱρέσεις, οἱ ὁποῖες ὁδηγοῦν τὴν ἀνθρωπότητα στὸν ὄλεθρο καὶ τὴν καταστροφή. Ἀσχολήθηκε μὲ ἄλλα θέματα, ἥσσονος σημασίας, καὶ ἐν πολλοῖς ἄσχετα μὲ τὸ σωστικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ γιὰ τὴν ὁριοθέτηση τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ τὴν καταδίκη τῶν δαιμονοκίνητων αἱρέσεων οὔτε ἄχνα! Τὸ ἀντίθετο μάλιστα συνέβη: κλήθηκαν ἀντιπρόσωποι ὅλων τῶν αἱρέσεων, ὡς τιμώμενα πρόσωπα! Ὡς καὶ ὁ «ἀλάθητος» κλήθηκε, ἀλλὰ κάποιοι τὸν συμβούλεψαν ὅτι δὲν ἦταν πρὸς τὸ συμφέρον του νὰ παραστεῖ σὲ μία σύνοδο, ποὺ δὲν τὴν ἀποφάσισε ἡ ἀφεντιά του. Τὸ ἀντιαιρετικὸ γραφεῖο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς τόνισε τὰ ἑξῆς ἀποκαλυπτικά: «Ἐφόσον (οἱ «δικοί» μας οἰκουμενιστες) δὲν “βλέπουν” κακοδοξίες καὶ αἱρέσεις στὸν, ἐκτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας, κατακερματισμένο χριστιανικὸ κόσμο, συμπεριφέρονται στοὺς αἱρεσιάρχες ὡς νὰ εἶναι ὀρθόδοξοι, ὡς νὰ εἶναι ἐκκλησιαστικὰ πρόσωπα, τοὺς ἀποδίδουν ἐκκλησιαστικὲς τιμές, ὡς νὰ ἔχουν ἱερωσύνη, ὡς ἀρχηγοὺς ἀληθινῶν “ἐκκλησιῶν”. Κι ἀκόμα δὲν παραλείπουν νὰ τοὺς ἐγκωμιάζουν ὑπερβαλλόντως γιὰ κάποιες πράξεις τους καὶ τὰ λεγόμενά τους, προβάλλοντάς τους ὡς πρότυπα ἐκκλησιαστικοῦ ἤθους καὶ ποιμαντικῆς γιὰ τοὺς ὀρθοδόξους!»! Δυστυχῶς αὐτὴ εἶναι ἡ οἰκτρὴ εἰκόνα στὴν Ἐκκλησία μας σήμερα!