«Ὁ γάρ καρπός τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καί δικαιοσύνῃ καί ἀληθείᾳ»

Oμιλία Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων κατά την Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος στην αδελφότητα ΠΕΛΕΚΑΝ .

«Ὁ γάρ καρπός τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καί δικαιοσύνῃ καί ἀληθείᾳ».

Χθές ἡ Ἐκκλησία μας ἑόρτασε τήν ἐκπλήρωση τῆς ὑποσχέσεως τοῦ Χριστοῦ στούς μαθητές του. Ἑόρτασε τήν ἐπιφοίτηση καί ἐπι­δημία τοῦ ἁγίου Πνεύματος, τό ὁ­ποῖο ἐπρόκειτο νά συνεχίσει τό ἔρ­γο τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο, νά φω­τίσει καί νά ἐνισχύσει τούς μα­θητές στήν ἀποστολή τους νά κη­ρύ­­ξουν τό εὐαγγέλιο εἰς πάντα τά ἔθνη, ἀλλά καί νά μείνει στόν κό­σμο ὡς ἡ αἰσθητή παρουσία τοῦ Θεοῦ πού συγκροτεῖ τόν θεσμό τῆς Ἐκ­κλησίας καί ἁγιάζει τούς πι­στούς.

Καί ἐάν οἱ μαθητές καί ἀπό­στο­λοι τοῦ Κυρίου ἀντελήφθησαν τήν ἐπιφοίτηση τοῦ ἁγίου Πνεύ­ματος ἀπό τόν ἦχο πού ἀκούσθηκε στό ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλήμ, ὡς ἦ­χος φερομένης βιαίας πνοῆς, ὅπως πε­ρι­γράφουν οἱ Πράξεις τῶν Ἀπο­στό­λων, ἀπό τίς γλῶσσες τοῦ πυ­ρός πού διεμερίσθησαν ἐπάνω στόν καθένα τους καί ἀπό τήν πα­ρόρ­μηση καί τή δύναμη πού αἰ­σθάν­θηκαν μέσα τους οἱ φοβι­σμέ­νοι μέχρι τότε ἀπόστολοι, ὥστε νά βγοῦν στούς δρόμους τῆς Ἱε­ρου­σα­­λήμ καί νά κηρύττουν τόν Χρι­στό σέ ὅλες τίς γλῶσσες τῶν ἀν­­­θρώπων, τό ἐρώτημα πού τί­θε­ται γιά ἐμᾶς, ἀδελφοί μου, πού τιμοῦ­με καί ἑορτάζουμε σήμερα τό Πα­νάγιο Πνεῦμα, εἶναι πῶς ἀντι­λαμ­βα­νόμεθα ἐμεῖς τήν παρουσία του.

Τήν ἀπάντηση μᾶς τήν δίδει ὁ ἀπό­στολος Παῦλος μέ τό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνω­σμα ἀπό τήν ἐπι­στολή του πρός τούς Ἐφεσίους λέ­γοντας: «Ὁ γάρ καρπός τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγα­θωσύνῃ καί δικαιοσύνῃ καί ἀλη­θείᾳ». Ὁ καρπός τοῦ ἁγίου Πνεύ­­ματος βρί­σκε­ται μέσα στήν ἀγαθότητα, τή δικαιοσύνη καί τήν ἀλήθεια.

Ἐάν θέλουμε δηλαδή νά διαπι­στώ­σουμε τήν παρουσία τοῦ ἁγίου Πνεύματος, θά πρέπει νά ἀνα­ζη­τή­σουμε αὐτές τίς τρεῖς ἀρετές γύρω μας καί μέσα στήν ψυχή μας: τήν ἀγαθότητα, τή δικαιοσύνη καί τήν ἀλήθεια.

Ὅλες οἱ ἀρετές εἶναι, ἀδελφοί μου, καρποί τοῦ ἁγίου Πνεύματος, γιατί εἶναι ἰδιότητες τοῦ Θεοῦ, πού τό ἅγιο Πνεῦμα δίδει σέ ὅσους ἀγωνίζονται νά ζοῦν σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἰδιό­τη­τες τοῦ Θεοῦ μέ τίς ὁποῖες εἶχε κο­σμήσει ὁ Θεός καί τή δική μας φύ­ση, ὅταν μᾶς εἶχε πλάσει κατ᾽ εἰ­κό­να του, ἀλλά ἡ πτώση τῶν πρω­το­πλάστων καί ἡ ροπή πρός τήν ἁ­μαρτία, τήν ὁποία μᾶς κλη­ρο­­δό­τη­σαν, τίς ἀμαύρωσε καί τίς ἐξαφά­νισε. Ὀφείλουμε ὅμως νά τίς ἐπα­να­κτήσουμε, ἐάν θέλουμε νά φθά­σου­­με στήν ὁμοίωση τοῦ Θεοῦ, στό καθ᾽ ὁμοίωσιν, γιά τό ὁποῖο μᾶς ἔχει πλάσει ὁ Δημιουρ­γός.

Καί ἐπειδή δέν εἶναι εὔκολη ὑπό­θεση νά ἀποκτήσουμε τίς θεῖες ἰδιότητες πού στερηθήκαμε, γι᾽ αὐ­τό ὁ Θεός ἔστειλε τό ἅγιο Πνεῦμα, τό ὁποῖο ἐνισχύει τήν προσπάθεια καί τόν ἀγώνα ὅλων τῶν πιστῶν πού προσπαθοῦν καί θέλουν νά ὁμοιάσουν μέ τόν Θεό καί ἐπι­βρα­βεύει τήν προσπάθειά τους μέ τίς ἀρετές, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο καρπούς τοῦ ἁγίου Πνεύματος.

«Ὁ γάρ καρπός τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καί δικαιοσύνῃ καί ἀληθείᾳ».

Ἐάν ἑπομένως διακρίνουμε στήν μέσα μας καί γύρω μας τήν ἀγαθή καί καλή διάθεση, τήν ἀπουσία τῆς πονηρίας καί τῆς ἐπιδιώξεως τοῦ προσωπικοῦ συμφέροντος, τό ἐνδιαφέρον καί τή φροντίδα γιά τούς ἀδελφούς μας, τότε αὐτό εἶ­ναι καρπός καί δεῖγμα τῆς πα­ρου­σίας τοῦ ἁγίου Πνεύματος, γιατί ἡ ἀγαθότης εἶναι ἰδιότητα τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία εἶχε διαστρέψει στήν ψυ­χή μας ἡ ἁμαρτία.

Ἐάν διαπιστώσουμε μέσα μας καί γύρω μας τήν ἀγάπη γιά τό δίκαιο καί τήν προάσπισή του, τήν ἀπο­φυ­­γή τῆς ἀδικίας, τήν προσπάθεια νά ἀποδίδουμε στόν καθένα αὐτό πού τοῦ ἀνήκει χωρίς νά ἐπιδιώ­κουμε νά ἐπωφεληθοῦμε τυχόν ἀπό τήν ἀδυναμία του ἤ τήν ἀπρο­σεξία του, τότε θά πρέπει νά γνω­ρίζουμε ὅτι ἡ δικαιοσύνη δέν εἶναι προσωπικό μας ἐπίτευγμα ἀλλά εἶναι καρπός τοῦ Παναγίου Πνεύ­ματος, διότι δίκαιος εἶναι ὁ Θεός καί «δικαιοσύνας ἠγάπησε».

Καί ἐάν ἡ ἀλήθεια εἶναι αὐτή πού κυριαρχεῖ στούς λόγους μας, στίς πράξεις μας, στίς σχέσεις μας, στή ζωή μας, σέ μία ἐποχή στήν ὁποία τό ψεῦδος ἐπικρατεῖ καί καλύπτει τά πάντα, τότε νά γνωρίζουμε ὅτι τό ἅγιο Πνεῦμα εἶναι αὐτό πού μᾶς ἐπισκιάζει καί μᾶς ὁδηγεῖ στήν ἀλήθεια. Γιατί αὐτό εἶναι τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὅπως ἀλή­θεια εἶναι καί τό δεύτερο πρό­σωπο τῆς ἁγίας Τριάδος, ὁ Υἱός καί Λό­γος τοῦ Θεοῦ.

Ἀδελφοί μου, ἑορτάζοντας καί τι­μώντας τό Παράκλητο Πνεῦμα, ἄς τό παρακαλέσουμε, ὄχι μόνο σή­μερα ἀλλά καί «πάσας τάς ἡμέ­ρας τῆς ζωῆς ἡμῶν», νά μᾶς δίδει τή χάρη του καί νά μᾶς ἀξιώνει τῶν καρπῶν του, τῶν ἀρετῶν ἐκεί­νων πού θά μᾶς κάνουν νά ὁμοι­άζουμε μέ τόν Θεό, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε τῆς σωτηρίας μας καί συναντή­σε­ώς μας μαζί του στή βα­σιλεία τῶν οὐρανῶν, ἐκεῖ ὅπου ἐλ­πίζουμε καί προσευχόμεθα νά ἀναπαύεται καί ὁ μακαριστός π. Ἀμβρόσιος, ὁ ἱδρυ­τής τῆς ἱερᾶς αὐτῆς Ἀδελφό­τη­τος καί τοῦ πα­νη­γυρίζοντος ἱεροῦ αὐτοῦ ναοῦ, μετά τῶν ἀειμνήστων ἀδελφῶν τῆς Ἀδελφότητος ταύτης. Ἀμήν.