Ἁγία Κυριακή

Μεταφερόμαστε πολύ πίσω, ἀγαπητοί μου, πᾶμε στά πρῶτα χριστιανικά χρόνια, τά μαρτυρικά μά καί ἔνδοξα χρόνια, ὅταν οἱ χριστιανοί ἐδιώκοντο γιά τήν πίστη τους στόν Ἰησοῦ Χριστό, ὄχι γιατί ἦσαν κακοί καί ἐγκληματίες. Ἕνας ἀπό τούς φοβερώτερους διῶκτες τῶν χριστιανῶν ἦταν ὁ Διοκλητιανός. Αὐτός ὁ πονηρός καί διεστραμμένος ἔβαλε σκοπό στή ζωή του νά σβύσει ἐντελῶς τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καί νά ἀφανίσει τό γένος τῶν χριστιανῶν ἀπό τό πρόσωπο τῆς γῆς.

Ἐκεῖνο τόν καιρό ζοῦσε στά μέρη τῆς Ἀνατολῆς ἕνα εὐσεβές ἀνδρόγυνο, μία ἱερά συζυγία, ὁ Δωρόθεος καί ἡ Εὐσεβία. Ἄς προσέξουμε, παρακαλῶ, τά ὀνόματά τους. Οἱ χριστιανοί πρέπει νά προσέχουν τί ὄνομα θά δώσουν στά παιδιά τους. Νά εἶναι χριστιανικά, ὀνόματα Ἁγίων, ὀνόματα μέ περιεχόμενο. Μή μᾶς τρώει δῆθεν ὁ πολιτισμός καί ἡ ὑποτιθέμενη πρόοδος, μία ξενομανία πού τελικά τρελενόμαστε καί δέν ξέρουμε τί κάνουμε. Βάζουμε κάτι ὀνόματα, πού μόνο ἀηδία καί ἀναγούλα μᾶς προκαλοῦν ἀκούγοντάς τα. Γιατί δέν εἶναι καλά τά χριστιανικά ὀνόματα; δέν μᾶς ἀρκοῦν τά ὀνόματα τῶν Ἁγίων;

Τό ἐκλεκτό ζεῦγος Δωρόθεος καί Εὐσεβία ἦσαν πλούσιοι καί πολύ εὐσεβεῖς. Ἄνθρωποι μέ μεγάλη πίστη στό Χριστό. Καί αὐτό εἶναι πάλι πολύ παράξενο, γιατί οἱ πλούσιοι συνήθως δέν τά πᾶνε καλά μέ τόν Θεό καί τήν πίστη. Εἶχαν ὅμως μία μεγάλη στενοχώρια, γιατί ἦσαν ἄτεκνοι, δέν εἶχαν κανένα παιδί. Θερμή ἦταν ἡ προσευχή τους στό Θεό, νά τούς δώσει ἕνα παιδί, τό ὁποῖο, ἄν τούς τό ἔδινε, πάλι σ᾿ Αὐτόν θά τό ἀφιέρωναν. Ὁ Θεός πού ἀκούει τίς προσευχές τῶν δικαίων, ἄκουσε καί τίς δικές τους παρακλήσεις καί τούς ἔδωσε ἕνα κοριτσάκι, πού γεννήθηκε ἡμέρα Κυριακή, γι᾿ αὐτό, ὅταν τό βάπτισαν, τό ὀνόμασαν Κυριακή.

Νά πάλι μία σωστή ἐνέργεια καί ἕνα καλό ὄνομα. Τήν ἀφιέρωσαν στόν Κύριο καί τῆς ἔδωσαν τό δικό Του ὄνομα.

Τά παιδιά, ἀγαπητοί μου, δέν εἶναι δικά μας, εἶναι Ἐκείνου, πού μᾶς τά δίνει. Τί λέγει ἡ Ἁγία Γραφή; Ἰδού ἐγώ καί τά παιδία, ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός. Ἄν δέν δώσει, ποτέ δέν θά ἔχουμε. Ἀφοῦ ὁ Θεός μᾶς τά ἔδωσε, δικά του εἶναι. Ἐμεῖς εἴμαστε ἡ ἀνάδοχη οἰκογένεια, πού θά Τοῦ τά μεγαλώσουμε. Θά τά ἀναθρέψουμε ὅπως Ἐκεῖνος θέλει. Γράφει ἡ Ἁγία Γραφή, καί ἤνοιξεν ὁ Θεός τήν μήτραν Σάρρας. Ἡ Σάρρα, πού ἦταν στείρα καί μεγάλης ἡλικίας, ὁ Θεός τήν ἔκανε γόνιμη. Παλαιότερα, ὅταν ρωτοῦσαν κάποιο, πόσα παιδιά ἔχεις; ἀπαντοῦσε 3, 4, 5 κλπ. τοῦ Θεοῦ. Εἶναι λοιπόν τοῦ Θεοῦ καί τά ἐμπιστεύθηκε σέ μᾶς, γιά νά τά μεγαλώσουμε καί νά τά δώσουμε, νά τά ἀφιερώσουμε πάλι σ᾿ Αὐτόν.

Προσωπικά συγκινοῦμαι, ὅταν διαβάζουμε τίς εὐχές τοῦ σαραντισμοῦ καί κατόπιν παίρνουμε τό παιδί ἀπό τήν μητέρα στή δική μας ἀγκαλιά καί τό βάζουμε μέσα στήν Ἐκκλησία, τό προσφέρουμε στό Θεό. Αὐτό δέν εἶναι μόνο τυπικό καί συμβολικό. Πρέπει νά γίνει πραγματικότης. Πρέπει ἡ μητέρα νά προσφέρει τό παιδί της στό Θεό. Τότε θά μεγαλώσει σωστά, φυσιολογικά, μέ ἀσφάλεια καί θά προκόψει στή ζωή του. Ὅταν τά παιδιά μας εἶναι κοντά στό Θεό, στήν ἀγκαλιά τῆς Ἐκκλησίας, ἐμεῖς θά εἴμαστε ἀμέριμνοι, θά κοιμώμαστε ἥσυχοι. Νά ἀνησυχοῦμε καί νά τρέμουμε, ὅταν δέν ἔχουν καί δέν θέλουν νά ἀποκτήσουν καλές σχέσεις μέ τόν Θεό. Ἄς προσέξουμε, ἄς σκεφτοῦμε, γιατί ἔχουμε παράπονο ἀπό τήν συμπεριφορά τῶν παιδιῶν μας; Μήπως ἐπειδή δέν τά διδάξαμε τόν Χριστό; μήπως γιατί δέν ἔχουν φόβο Θεοῦ; Μά τότε μέ τόν ἑαυτό μας πρέπει νά τά βάλουμε, γιατί ἐμεῖς εἴμαστε οἱ ἔνοχοι.

Ἄν δέν ἔχουν ἀγαθές σχέσεις, γιατί ἐμεῖς ἀδιαφορήσαμε, ἤ ἐμεῖς δέν κάναμε καλά τή δουλειά μας, ἤ ἐμεῖς κακῶς τά διδάξαμε, ἀλίμονό μας. Λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, τέτοιους γονεῖς σάν ἐγκληματίες θά τούς καταδικάσει ὁ Θεός. Ὁ Θεός σοῦ ἔκανε τήν μεγαλύτερη χάρη, σοῦ ἀνέθεσε τήν ἱερώτερη ἀποστολή, σέ ἔκανε βοηθό καί συνεργάτη Του εἰς διαδοχήν τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων. Σοῦ ἔκανε τήν ὑψίστη τιμή, νά σοῦ προσφέρει τά παιδιά Του. Κι᾿ ἐσύ ἤ δέν τά δέχτηκες καθόλου, ἤ τά σκότωσες καί τά πέταξες στό δοχεῖο τῶν ἀπορριμάτων ἤ τά πῆρες μακρυά Του. Ἔ, τότε θά δεχτεῖς τίς μεγάλες συνέπειες, τίς βαριές τιμωρίες, πού σοῦ ἀναλογοῦν. Ἄς θυμηθοῦμε τήν τύχη τοῦ δούλου ἐκείνου, πού πῆρε τό τάλαντο ἀπό τά χέρια τοῦ κυρίου του καί τό ἔκρυψε στή γῆ. Ἐκείνου τήν τιμωρία θά ἔχει ὅποιος δέν εἶναι ἐν τάξει ἀπέναντι στά παιδιά τοῦ Θεοῦ.

Τά χέρια τῶν γιατρῶν, τῶν γυναικολόγων καί πολλῶν-πολλῶν γονέων εἶναι γεμᾶτα αἵματα, ἀπό τά αἵματα τῶν παιδιῶν τοῦ Θεοῦ. Ξέρετε, ἀγαπητοί μου, τί συμβαίνει στήν πατρίδα μας, στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα, στήν χώρα τῶν Ἁγίων; Κάθε μέρα σφάζονται περίπου χίλια παιδιά! Χίλια χθές, χίλια σήμερα, ἄλλα τόσα αὔριο! Καί σύν τοῖς ἄλλοις εἴμαστε καί ὑποκριτές. Περίπου τετρακόσες χιλιάδες παιδιά μέσα σέ ἕνα χρόνο σκοτώνουμε ἐμεῖς. Ἐάν ἕνα παιδί πάρει ὁ Θεός, ἀπό αὐτά πού μᾶς ἔδωσε, χαλᾶμε τόν κόσμο μέ τίς φωνές, μέ τά κλάματα, μέ τσιρίδες, μέ βλασφημίες κατά τοῦ Θεοῦ. Γιατί ὅλα αὐτά; Δέν μᾶς κακοφαίνεται αὐτό τό πολύ βαρύ, τό τραγικό, πού κάνουμε ἐμεῖς καί δέν μποροῦμε νά ἀνεχθοῦμε τό λίγο, τό ἐλαφρύ τοῦ Θεοῦ; Καί ἀνάμεσα στίς ψυχές πού χάνονται, ποιός ξέρει πόσοι ἅγιοι, πόσοι σπουδαῖοι ἄνθρωποι, πόσοι μεγάλοι εὐεργέτες σκοτώνονται ἀπό τούς ἴδιους τούς γονεῖς τους;

Πολλοί διερωτῶνται γιά τόν καρκίνο, πού θερίζει τούς ἀνθρώπους, γιατί ὁ Θεός δέν ἐπιτρέπει νά βρεθεῖ τό φάρμακο; Γιατί δέν φωτίζει κάποιον γιατρό, κάποιον ἐρευνητή νά τό βρεῖ; Γιατί νά ταλαιπωρεῖται τόσος κόσμος; Ξέρετε τί εἶπε ὁ π. Πορφύριος, αὐτός ὁ ἅγιος τῶν ἡμερῶν μας; Ὁ Θεός θέλησε νά φέρει στόν κόσμο τόν ἄνθρωπο, πού θά ἀνεκάλυπτε τό φάρμακο τοῦ καρκίνου, γιά νά ἀνακουφιστεῖ ὁ κόσμος. Καί ὅμως δέν ἔγινε τελικά, γιατί ἡ μητέρα του τόν ἔκανε ἔκτρωση!!!… Μία γυναίκα χάλασε τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ καί κατεδίκασε ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα. Καί μετά ἐπιρρίπτουμε εὐθύνες στόν Θεό. Βγάζουμε φταίχτη τόν Θεό, τόν φορτώνουμε μέ τίς δικές μας ἁμαρτίες.

Ἀγαπητοί μου,

Πρέπει νά τό πιστέψουμε, νά τό χωνέψουμε, ὅτι τά παιδιά δέν εἶναι ἁπλῶς καί μόνο ἡ προέκτασή μας, οἱ διάδοχοι καί κληρονόμοι μας. Εἶναι κυρίως καί πρό πάντων παιδιά τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνος μᾶς τά ἔδωσε κι᾿ ἐμεῖς σ᾿ Αὐτόν πάλι πρέπει νά τά δώσουμε μέ εὐχαριστίες καί εὐγνωμοσύνη. Ἄν φέρνουμε παιδιά γιά τήν κόλαση, γιά νά τά κατασπαράξει ὁ διάβολος, χίλιες φορές νά εἴμασταν ἄτεκνοι. Ἡ λύση εἶναι μόνο μία. Τά παιδιά μας πρέπει νά τά ὁδηγήσουμε στόν Χριστό καί στήν Ἐκκλησία. Τά παιδιά μας πρέπει νά μοιάσουν τήν Ἁγία Κυριακή. Ἄς πάρουμε τόν βίο της καί νά τόν διαβάσουμε, νά δοῦμε πῶς μεγάλωσε καί πῶς ἦταν ἡ νεαρή Ἁγία; Κι᾿ ἐμεῖς οἱ μεγάλοι πρέπει νά ἀκολουθήσουμε τό λαμπρό παράδειγμα τῶν γονέων τῆς Ἁγίας, ὥστε μικροί καί μεγάλοι, γονεῖς καί παιδιά, ζῶντες κάτω ἀπό τίς εὐχές καί πρεσβεῖες τῶν σημερινῶν Ἁγίων νά βαδίζουμε πρός τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν.-