Κυριακή των Αγίων Πατέρων

1. Ἡ σημερινή Κυριακή, ἀδελφοί μου Χριστιανοί, λέγεται «Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων» πρίν τήν Πεντηκοστή. Λέγεται ἔτσι ἤ γιατί ὅσα ἀκούσαμε ἤ θά ἀκούσουμε τίς ἑορτές αὐτές εἶναι δημιουργήματα τῶν Ἁγίων Πατέρων ἤ – τό καλύτερο – νά ποῦμε εἶναι ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀναδεικνύει τούς Ἁγίους Πατέρες, γι᾽ αὐτό καί ἑορτάζουν μαζί.
2. Τί νά ποῦμε, ἀδελφοί μου, περί τῶν Ἁγίων Πατέρων, πού ἑορτάζουμε σήμερα; Ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι «Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Πατέρων». Κάθε ἐκκλησιαστική μας Ἀκολουθία τελειώνει μέ τό «Δι᾽ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν». Ὅπως τά παιδιά, γιά νά γίνουν καλά παιδιά καί νά φτιάξουν ὄμορφη κοινωνία, πρέπει νά ἀκοῦν τά καλά λόγια καί νά ἀκολουθοῦν τό καλό παράδειγμα τῶν καλῶν πατεράδων τους, ἔτσι καί ἐμεῖς πρέπει νά ἀκοῦμε καί νά ὑπακοῦμε τούς Ἁγίους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας.
3. Στό σημερινό μου σύντομο κήρυγμα, θέλω νά σᾶς γράψω μιά βασική διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων μας, βασική καί θεολογική. Ἀκοῦστε την: Ὁ ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μου, πλάστηκε ὑγιής ἀπό τά χέρια τοῦ Θεοῦ, ὑγιής καί χαριτωμένος μέ τά θεῖα χαρίσματα, πού τά ἐκφράζουμε λέγοντας ὅτι πλάστηκε «κατ᾽ εἰκόνα Θεοῦ». Ὅπως ξέρουμε ὅμως, δέν τιμήσαμε αὐτή τήν μεγάλη μας τιμή καί ἁμαρτήσαμε. «Ἀρρωστήσαμε», τό λέμε αὐτό. Ἀλλά, ὅπως τό λέει ἡ Ἁγία Γραφή, καί ὅπως τό ξέρουμε, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἄνθρωπος καί ἔκανε γιά τήν σωτηρία μας τό «Οἰκονομικό» λεγόμενο σχέδιό Του, τό Ὁποῖο ἑορτάσαμε μέ τίς μεγάλες ἑορτές. Καί μέ τήν Μεγάλη Ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἵδρυσε τό Μεγάλο Του «Νοσοκομεῖο», πού λέγεται Ἐκκλησία, στήν Ὁποία πρέπει νά μποῦμε καί νά ζοῦμε ὅπως τό θέλει ὁ Νόμος Του, γιά νά ξαναβροῦμε ἐκείνη τήν παλαιά δόξα, πού εἴχαμε στήν ἀρχή. Ἐκείνη, τήν ὁποία εὐχόμαστε στίς κηδεῖες τῶν ἀγαπητῶν μας λέγοντες, «εἰς τό καθ᾽ ὁμοίωσιν ἐπανάγαγε, ἀνακάλεσέ με, Σωτήρ, καί σῶσόν με»!
4. Ἀγαπητοί μου, μέ τίς ἁμαρτίες μας, ἐξακολουθοῦμε νά παραμένουμε ἄρρωστοι. Καί ὡς ἄρρωστοι, οἱ Ἅγιοι Πατέρες μᾶς λένε ὅτι δέν μποροῦμε νά δοῦμε καί νά γευθοῦμε τήν δόξα τοῦ Θεοῦ, γιά τήν Ὁποία εἴμαστε πλασμένοι. Ἀλλά, γιά νά ξαναβρεῖ ὁ ἄρρωστος τήν ὑγεία του, πρέπει νά ἀκούει τόν γιατρό του καί νά παίρνει τά φάρμακά του. Κάθε ἄρρωστος πρέπει νά ἔχει τόν γιατρό του καί κάθε χριστιανός πρέπει νά ἔχει τόν πνευματικό του θεράποντα, πού νά ξέρει τόν τρόπο θεραπείας τῶν ἁμαρτιῶν, γιατί ὁ ἴδιος ἐννοεῖται ὅτι εἶναι θεραπευμένος πνευματικά ἤ – ἄν δέν εἶναι θεραπευμένος, γνωρίζει ἀπό τήν πεῖρα πῶς νά ἀγωνίζεται γιά νά θεραπευθεῖ καί ξέρει λοιπόν ἔτσι ἀπό τόν δικό του ἀγώνα τήν μέθοδο θεραπείας.

Μέσα στήν Ἐκκλησία, χριστιανοί μου, στήν Ὁποία μπαίνουμε μέ τό ἅγιο Βάπτισμα καί παίρνουμε τά Χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, κάνουμε τόν ἀγώνα μας, ὅπως μᾶς τον ὑποδεικνύουν οἱ σοφισμένοι μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα Ἅγιοι Πατέρες. Παίρνοντας τό Μεγάλο Φάρμακο τήν Θεία Κοινωνία, τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς ἄφεσίν μας ἁμαρτιῶν, πετυχαίνουμε τήν ὑγεία μας τήν πνευματική, τήν ἀναγκαία γιά νά δοῦμε καί νά ἀπολαύσουμε τήν δόξα τοῦ Θεοῦ κατά τήν διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων μας πού ἑορτάζουμε σήμερα.

Ἄς ἔχουμε τήν εὐχή τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀκολουθοῦντες ὅσο εἶναι δυνατόν πιστά τήν διδασκαλία τους.

Μέ πολλές εὐχές

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας