† Μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Κοδράτου καί τῶν σύν αὐτῷ Ἀνέκτου, Διονυσίου, Κρήσκεντος, Κυπριανοῦ καί Παύλου.
Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Κοδράτος, Ἄνεκτος, Παῦλος, Διονύσιος, Κυπριανός καί Κρήσκης, ἦσαν φίλοι καί ἐμαρτύρησαν κατά τό διωγμό τῶν αὐτοκρατόρων Δεκίου (249-251 μ.Χ.) ἤ Οὐαλεριανοῦ (253-259 μ.Χ.) στήν Κόρινθο, ὅταν ἡγεμόνας τῆς Ἑλλάδος ἦταν ὁ Ἰάσων.
Στό Μηνολόγιον τοῦ αὐτοκράτορος Βασιλείου Β΄ ἀναφέρε- ται, ὅτι ὅλοι οἱ Χριστιανοί, ὅσοι μέν εἶχαν συλληφθεῖ σφαγιάζονταν, ὅσοι ὅμως ἔφυγαν ἐκρύβσαν στά ὄρη, ὅσο ἐχρειαζόταν. Ἀφοῦ ἔφυγε καί ἡ μητέρα τοῦ Κοδράτου, πού καταγόταν ἀπό τήν πόλη τῶν Κορινθίων, ἀνεχώρησε γιά τό ὄρος καί ἐκρυβόταν. Ἐπειδή ὅμως ἦταν ἔγκυος, ἐγέννησε υἱό, πού τόν ὀνόμασε Κοδράτο. Στή συνέχεια, ἀφοῦ ἔζησε γιά λίγο, ἀπέθανε, ἐγκαταλείποντας τόν υἱό της βρέφος. Αὐτός ἐτρεφόταν ἀπό τά νέφη πού συνενώνονταν ἐπάνω ἀπό αὐτόν καί τόν ἐπότιζαν. Ὁ Κοδράτος ἐμεγάλωσε καί ἐδίδασκε τή χριστιανική πίστη στόν Ἄνεκτο, τόν Κρήσκεντα, τόν Κυπριανό, τόν Παῦλο καί τόν Διονύσιο. Ὅμως οἱ Ἅγιοι Ἄνεκτος, Κρῆσκος, Κυπριανός καί Παῦλος συνελήφθησαν, ἐπειδή ἦσαν Χριστιανοί. Ὁ ἡγεμόνας Ἰάσων προσπάθησε μέ διάφορους τρόπους νά τούς δελεάσει καί νά τούς πείσει νά ἀπαρνηθοῦν τή χριστιανική πίστη καί νά θυσιάσουν στά εἴδωλα. Ἐκεῖνοι ὁμολόγησαν μέ πνευματική ἀνδρεία τόν Χριστό, ἐβασανίσθησαν καί τέλος ἀποκεφαλίσθηκαν.
Ἔτσι εἰσῆλθαν οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες στή χαρά τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καί Κυρίου μας.
Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Διονύσιος κατηγορήθηκε στόν ἡγεμόνα τῆς Κορίνθου, ὅτι δέν ὑπακούει στή διαταγή τῶν βασιλέων καί ὅτι περιφρονεῖ τούς θεούς, κηρύττοντας κάποιον ἄλλο Θεό Ἐσταυρωμένο καί λέγοντας ὅτι Αὐτός εἶναι ὁ Δημιουργός τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς καί τῆς θάλασσας καί ὅλων ὅσων ὑπάρχουν μέσα σέ αὐτά, Αὐτός πού πρόκειται νά ἔλθει ἀπό τόν οὐρανό καί νά κρίνει μέ δόξα ζωντανούς καί νεκρούς καί νά ἀνταποδώσει στόν καθένα σύμφωνα μέ τά ἔργα του. Γι’ αὐτό, ἀφοῦ συνελήφθη καί ἐδέθηκε μέ ἁλυσίδες, ἐπαρουσιάσθηκε στόν ἄρχοντα, ὁ ὁποῖος προσπαθοῦσε νά τόν ἐξαναγκάσει πότε μέ κολακεῖες καί πότε μέ ἀπειλές νά ἀπαρνηθεῖ τόν Χριστό καί νά θυσιάσει στά εἴδωλα. Ὅμως ὁ Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Διονύσιος ὁμολογοῦσε τόν Χριστό μέ μεγάλη φωνή. Ἔτσι ἐσφαγιάσθηκε μέ μαχαίρι καί ἐτελειώθηκε ὁ πρόσκαιρος βίος του.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Πατρικίας.
Ἡ Ἁγία Ἀναστασία ἔζησε στήν Κωνσταντινούπολη κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Ἰουστινιανοῦ τοῦ Μεγάλου (527-565 μ.Χ.) καί καταγόταν ἀπό πλούσιους καί εὐγενεῖς γονεῖς. Ἦταν πρώτη πατρικία[1] τοῦ βαισλέως καί φοβούμενη τόν Θεό. Οἱ ἀρετές της ἐκίνησαν σέ φθόνο τή βασίλισσα καί ἔτσι ἡ Ἁγία ἀναγκάσθηκε νά παραλάβει μέρος τῆς περιουσίας της καί νά καταφύγει στήν Ἀλεξάνδρεια, ὅπου ἔκτισε στή θέση πού καλεῖται Πέμπτον τή μονή τῆς Πατρικίας καί ἐζοῦσε ἀσκητικά. Ὅταν ἐπληροφορήθηκε, ὅτι ὁ αὐτοκράτορας Ἰουστινιανός τήν ἀναζητεῖ, ἐγκατέλειψε τή μονή καί προσῆλθε στή σκήτη τοῦ ἀββᾶ Δανιήλ, στόν ὁποῖο ἐμπιστεύθηκε τά κατ’ αὐτήν. Ὁ ἀββᾶς τήν ἐνέδυσε μέ ἀνδρικά ἐνδύματα καί μετονό-μασε αὐτή σέ Ἀναστάσιο, ὅρισε δέ καί ἕναν ἀπό τούς ὑποτακτικούς τῆς σκήτης, γιά νά προσκομίζει σέ αὐτή τά ἀπαραίτητα, ἔτσι ὥστε νά μήν ἐξέρχεται ἀπό τό σπήλαιο μέσα στό ὁποῖο ἀσκήτευε.
Ἐκεῖ ἡ Ἁγία Ἀναστασία παρέμεινε κλεισμένη ἐπί εἴκοσι ὀκτώ ὁλόκληρα χρόνια. Ὅταν προεῖδε τό τέλος της, προσεκάλεσε τόν ἀββᾶ Δανιήλ καί ἀφοῦ ἐκοινώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Μαρκιανοῦ.
Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Μαρκιανός ἐτελειώθηκε ἀφοῦ τόν ἐκτύ-πησαν μέχρι θανάτου μέ ξῦλα.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἀγάθωνος.
Ὁ Ὅσιος Ἀγάθων ἀσκήτεψε στή μονή τοῦ Ἁγίου Συμεών κοντά στό Χαλέπιον τῆς Συρίας καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἰωάννου, τοῦ ἐκ Γεωργίας.
Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ἔζησε καί ἀσκήτεψε στή Γεωργία κατά τό δεύτερο ἥμισυ τοῦ 10ου αἰῶνος καί τόν 11ο αἰώνα μ.Χ. Ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν!
[1] Πατρίκιος ἦταν ὁ εὐπατρίδης, ὁ πολίτης πού ἀνῆκε σέ ἐπιφανή οἰκογένεια, ὁ εὐγε-νής, σέ ἀντίθεση μέ τούς πληβείους. Ὁ τιμητικός τίτλος ἀπονεμόταν ἀπό τόν αὐτοκρά-τορα καί ἦταν ἰσόβιος, ἀλλά ὄχι κληρονομικός.