του κ. Ανδρέου Παν. Ιωακείμ
Διευθυντού της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως μας “Γερμανός ο Μελωδός & Πρωτοψάλτου.
Ο μακαριστός γέροντας π. Δαμασκηνός έφυγε από κοντά μας ξαφνικά. Η κοίμησή του έγινε αφορμή να επανέλθουν στη μνήμη εικόνες του παρελθόντος. Απ’ εκείνες που μπαίνουν στην καρδιά και αποτυπώνονται με ανεξίτηλο μελάνι, σημαδεύοντας «ἐς ἀεὶ» τις νεανικές αναμνήσεις και τα προσωπικά βιώματα.
Σ’ έναν κόσμο που βασιλεύει η λήθη, η αδιαφορία και η αχαριστία, εκείνος δεν ενδιαφερόταν για τίποτε κοσμικό. Πάντοτε νηφάλιος δίδασκε με λόγους παρηγορητικούς και μεστούς καρπών αγαθών, οι οποίοι απέπνεαν σπουδαία παρακαταθήκη.
Έφυγε ακτήμων. Ο ανυπέρβλητος πλούτος υπήρχε στην ψυχή του που πάντα συγχωρούσε, μακροθυμούσε, ευεργετούσε, αγαπούσε και στήριζε.
Υπήρξε λάτρης της ιερής ψαλτικής τέχνης. Συχνά μας παρακαλούσε να ψάλουμε ένα βυζαντινό μέλος. Κι εμείς, γνωρίζοντας την «αδυναμία» του, ψάλαμε το «Προσῆλθε γυνή…» της Μ. Εβδομάδος σε μελοποίηση Χρ. Θεοδοσοπούλου.
Για την προσφορά του γέροντα μίλησαν η πληθώρα και η αγάπη του κόσμου. Και ομιλούν ακόμη μέσα στην ψυχή του καθενός οι αγαθές πράξεις, η ανεπιτήδευτη αγάπη του και η αφιλένδεικτη ελεημοσύνη του.
Γι’ αυτό το λόγο θα σταθούμε μόνο στην τελευταία μας συνάντηση, πέντε ημέρες πριν την κοίμησή του.
Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μας είχαμε την ευκαιρία να αντλήσουμε πνευματικές νουθεσίες και να γίνουμε κοινωνοί της «πρακτικής θεολογίας» του, όπως έλεγε χαρακτηριστικά. Εκεί αισθανθήκαμε για ακόμη μια φορά τη «δροσιά» από τον ίσκιο του π. Δαμασκηνού.
Στο τέλος της συνάντησης, με διάκριση μας υπενθύμισε να ηχογραφήσουμε ορισμένες από τις μελοποιήσεις των ποιημάτων του, τις οποίες είχαμε κάνει στο παρελθόν. «Τῇ ἐπαύριον» προγραμματίσαμε την ηχογράφηση, ως αντίδωρο στην αγάπη του. Η τραγική ειρωνεία είναι πως δέκα λεπτά πριν πληροφορηθούμε την αιφνίδια κοίμησή του, μας ειδοποίησαν ότι ήμασταν έτοιμοι για να ηχογραφήσουμε.
Σήμερα στο σεπτό μνήμα του, πλάι σε μια προσωπικότητα που τόσο αγάπησε και υποδειγματικά υπηρέτησε, μέσα στην όμορφη ηρεμία της φύσης και στην δροσιά της Ιεράς Μονής, η ιλαρή φλόγα του κανδηλιού στο σεπτό μνήμα του, θα υπενθυμίζει «εἰς αἰῶνας αἰώνων» στους ευλαβείς προσκυνητές, ότι εδώ αναπαύεται το χοϊκό σώμα ενός αφιερωμένου ηγουμένου, ενός μοναδικού πνευματικού πατρός και ενός ανυποκρίτου, ανεπανάληπτου και αληθινού ανθρώπου του Θεού.
Του πανοσιολογιωτάτου καθηγουμένου π. Δαμασκηνού «εἴη ἡ μνήμη αἰωνία». Αμήν.
Αν. Ιωακείμ
Σημείωση: Τα τραγούδια που ακολουθούν ηχογραφήθηκαν στη μνήμη του μακαριστού π. Δαμασκηνού Ζαχαράκη τον Ιούλιο του 2017. Πρόκειται για τα ποιήματα «Η πάλη», «Μάνα μου γλυκιά μου μάνα» και «Το μπέρδεμα» από το βιβλίο «Αγαθωνίτικες Μαρτυρίες». Η μελοποίηση είναι του Αν. Ιωακείμ και έγινε κατά τα έτη 2010-2012. Έπαιξαν οι μουσικοί: Δημ. Κουτής (κλαρίνο-ενορχήστρωση), Δημ. Λόζος (Βιολί), Πύρρος Πουλίτσας (Κιθάρα-Μπάσο), Δημ. Ρούσκας (Κρουστά). Η ηχογράφηση έγινε με την επιμέλεια του Δημ. Κουτρούμπα στη Λαμία και τα video με την επιμέλεια του Αθ. Καλτσά.
