Το μήνυμα της Κυριακής του Τυφλού

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, αναφέρεται στη θεραπεία του εκ γενετής τυφλού. Εκείνο τον καιρό, περιοδεύοντας ο Ιησούς, είδε έναν άνθρωπο που είχε γεννηθεί τυφλός, και Τον ρώτησαν οι μαθητές Του λέγοντας: «Διδάσκαλε ποιος αμάρτησε, αυτός ή οι γονείς του, για να γεννηθεί τυφλός;». Και ο Ιησούς αποκρίθηκε: «Ούτε αυτός ούτε οι γονείς του, αλλά για να φανερωθούν στο πρόσωπό του τα έργα Του Θεού.»

Για ποιό λόγο λοιπόν γεννήθηκε τυφλός; Για να φανερωθεί η δόξα Του Θεού. Ίσως κάποιος να αναρωτηθεί. Δεν ήταν δυνατό να φανερωθεί η δόξα Του Θεού χωρίς την τιμωρία του; Βεβαίως ο Θεός δοξάζεται με άπειρους τρόπους, αλλά θέλησε να φανερωθεί η δόξα Του και σ’ αυτόν τον τυφλό. Αναφέρει ο Ιερός Χρυσόστομος, ότι ευεργετήθηκε από την τύφλωση ο άνθρωπος αυτός, διότι ανέβλεψε με τα εσωτερικά του μάτια. Αντιθέτως, οι Γραμματείς και Φαρισαίοι που είχαν υγιή την σωματική τους όραση, οι άνθρωποι που προβάλλονται ως «τύποι» θρησκευτικής συνέπειας, δεν αντιλαμβάνονται τίποτα από τη θαυμαστή ενέργεια του Θεού που θεραπεύει τον εκ γενετής τυφλό. Αυτό που μόνο τους ενδιαφέρει, είναι αν καταλύθηκε η αργία του Σαββάτου με τη θεραπεία του τυφλού. Ζουν πράγματι σε μία πνευματική τύφλωση. Απενταντίας, ο τυφλός εξαιτίας της τυφλώσεώς του, ανέβλεψε σωματικά και πνευματικά.

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει ότι ήταν ημέρα Σάββατο, για να δείξει την κακή και υποκριτική διάθεση των Φαρισαίων, οι οποίοι δράττουν την ευκαιρία να κατηγορήσουν τον Ιησού, επειδή κατά την ημέρα του Σαββάτου εποίησε πηλό. Προσπαθούν οι Φαρισαίοι να οδηγήσουν τον τυφλό στον ν’ αρνηθεί τον Ιησού, αλλά θα συμβεί το αντίθετο. Ο πρώην τυφλός γίνεται ο πρώτος ομολογητής της πίστεως. Μιλά συνετά και φωτισμένα, λέγοντας ότι ο Ιησούς είναι προφήτης, χωρίς να φοβηθεί την κρίση των διεστραμμένων Ιουδαίων. Και συνεχίζει λέγοντας, ότι δεν  γνωρίζει αν ο Ιησούς είναι αμαρτωλός, αφού παρέβηκε την αργία του Σαββάτου, αλλά γνωρίζει πολύ καλά ότι ο ίδιος ήταν τυφλός και τώρα βλέπει!

Γνωρίζει επίσης από τις Γραφές, ότι αμαρτωλούς ανθρώπους ο Θεός δεν ακούει. Αν δεν ήταν ο Ιησούς από το Θεό, δεν θα μπορούσε να τον θεραπεύσει. Εντέλει ο πρώην τυφλός διακωμωδεί τους Ιουδαίους, ρωτώντας τους μήπως θέλουν και αυτοί να γίνουν μαθητές του Ιησού. Κατ΄ αυτόν τον τρόπο κατατάσσει τον εαυτό του στο χορό των μαθητών, ομολογώντας τους ότι ο ίδιος είναι μαθητής του Ιησού.

Ο πρώην τυφλός φαίνεται να είναι άνθρωπος θαρραλέος, χωρίς να φοβάται καθόλου την κρίση των Ιουδαίων και χωρίς να υπολογίζει αν θα τον κηρύξουν αποσυνάγωγο. Αν και ήταν ζητιάνος, δεν έχασε το θάρρος του ούτε υποχώρησε, αλλά με όλη την παρρησία του τους αποστόμωσε προτιμώντας να αποβληθεί από τη συναγωγή, παρά να προδώσει την αλήθεια.

Είναι παράδειγμα προς μίμηση για μας τους χριστιανούς. Εμείς που τόσα χρόνια ζούμε στο χώρο της Εκκλησίας, που εξομολογούμαστε, που κοινωνούμε των Αχράντων Μυστηρίων, που ζούμε στην εποχή της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, που έχουμε ευεργετηθεί περισσότερο από τον τυφλό, έχουμε το θάρρος να υπερασπιστούμε τον Χριστό έναντι εκείνων που Τον κατηγορούν και είναι εχθροί της Πίστεώς μας;  Έχουμε το θάρρος να υπερασπιστούμε την αλήθεια, για την οποία οδηγούνται στο μαρτύριο μέχρι θανάτου οι Άγιοί μας; Γιατί έτσι εκφράζεται η αγάπη και η ευγνωμοσύνη των ανθρώπων του Θεού, με το να ομολογούν χωρίς φόβο την αλήθεια.

Ας συμπεριφερώμεθα στην καθημερινότητά μας με θάρρος, ομολογώντας με παρρησία την αλήθεια, στηρίζοντας ανοιχτά την Πίστη και την Εκκλησία του Χριστού, για να απολαύσουμε το αιώνιο φως. Διότι αν το φως του ήλιου είναι τόσο ωραίο και ευεργετικό για τον άνθρωπο, σκεφτείτε πόσο ωραίο θα είναι το αιώνιο φως της Βασιλείας του Θεού! Όσο ανώτερο είναι το φως του ήλιου από το φως του λυχναριού, τόσο και πολύ περισσότερο είναι το αιώνιο φως από το φως του ήλιου.

Εάν τώρα εργαζόμαστε και κοπιάζουμε για να αποκτήσουμε όμορφα και φωτεινά σπίτια, σκεφτείτε πόσο πρέπει να κοπιάζουμε και να εργαζόμαστε στα πνευματικά για να οικοδομήσουμε σπίτια στον ουρανό, όπου βασιλεύει το απερίγραπτο εκείνο φως. Και αυτά τα επίγεια σπίτια κάποια στιγμή θα τα εγκαταλείψουμε, ενώ εκείνα θα είναι αιώνια. Αυτά τα σπίτια καταστρέφονται από το χρόνο, ενώ εκείνα μένουν άφθαρτα.

Τεχνίτης και οικοδόμος των αιωνίων σπιτιών είναι ο ίδιος ο Χριστός που τα οικοδομεί όπως αρέσει στον καθένα, αλλά και πολύ περισσότερο από αυτό που του αρέσει και από αυτό που θέλει. Γιατί είναι άριστος τεχνίτης, που μας αγαπά αληθινά και που φροντίζει με αγάπη για το αιώνιο συμφέρον μας.

Ας ομολογούμε λοιπόν με όλο μας το είναι την αγάπη μας προς τον Κύριο, για να πετύχουμε τις αιώνιες και φωτεινές σκηνές, στις οποίες μακάρι όλοι μας να ανέλθουμε με την χάρη και την φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Αμήν.