Η Μονή Καστρίτσας είναι κτισμένη στη δυτική πλευρά ενός απότομου βράχου, πάνω από τη λίμνη Παμβώτιδα, 12 χιλιόμετρα από την πόλη των Ιωαννίνων και είναι αφιερωμένη στον Ιωάννη τον Πρόδρομο.
Είναι γυναικείο ενεργό μοναστήρι, που ιδρύθηκε τον 11ο αιώνα. Ηταν από τις μονές που είχαν πολλά περιουσιακά στοιχεία, τα οποία όμως στην πορεία χάθηκαν. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν κλειστό, ώσπου το 1972 εγκαταστάθηκαν οι μοναχές οι οποίες ανέλαβαν την ανακαίνισή του και τη λειτουργία του.
Κάθε χρόνο στις 23 Σεπτεμβρίου χιλιάδες πιστοί απ’ όλη την Ηπειρο έφταναν εδώ για να «πανηγυρίσουν», με «λειτουργίες και κλαρίνα», όπως συνηθιζόταν στα περισσότερα μοναστήρια της Ηπείρου. Ο Κώστας Κρυστάλλης στο διήγημα «το Πανηγύρι της Καστρίτσας» γράφει: «Κατά τα μεσάνυχτα άρχισεν ο χορός, μεγάλος και συρτός χορός γύρω από το μασαλά. Τον έσερναν τρεις αρβανίτες δραγάτες από κείνους που παίρνουν πάντα μεράδι στα πανηγύρια και στους γάμους των χωριών… Την αυγή από βαθύν όρθρο, ως που να βγει ο ήλιος, λειτούργησεν η εκκλησιά, όπου μ’ όλο το νυχτερό γλέντι παραβρέθησαν ολόρθοι οι πανηγυριστάδες. Κι όταν πρωτόριχνε ο ήλιος τις αχτίδες του κατά την πεδιάδα από τα ψηλά κορφοβούνια της Πίνδου κι η εκκλησιά απολειτούργησε, όλος ο κόσμος εκείνος ο αμέτρητος του πανηγυριού χύθηκε στις ράχες του βουνού απάνω ανάμεσα στα χαλάσματα…».