Ο κ. Μακάριος στα πρώτα λόγια του προς την Ομογένεια έστειλε μήνυμα αγάπης και αλληλεγγύης σημειώνοντας πως «έρχεται να διακονήσει με ταπεινότητα την Ομογένεια».
Να προσεύχεστε για μένα έτσι ώστε να φανώ αντάξιος της μεγάλης ευθύνης που μου έχει ανατεθεί από το Οικουμενικό πατριαρχείο, σημείωσε ο κ. Μακάριος και πρόσθεσε:
«Έρχομαι από την Κρήτη, τη γενέτειρα του προηγούμενου Αρχιεπισκόπου αλλά αισθάνομαι ότι έρχομαι στο σπίτι μου, εξαιτίας της κοινής μας εκκλησιαστικής ρίζας μας, που είναι το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο», σημείωσε ο κ. Μακάριος συνεχίζοντας:
«Δοξάζω το Θεό με όλη μου την ύπαρξη που με αξίωσε να φέρω τα βήματά μου σε αυτό το ευλογημένο κράτος ως Αρχιεπίσκοπος και πρώτος της τοπικξς Ορθοδόξου Εκκλησίας. Από σήμερα και μέχρι το τέλος της ζωής μου ανήκω στην Αυστραλία. Κλίνω το κεφάλι μου ενώπιον της αυστραλιανή σημαίας και με σεβασμό αναπολώ τις λέξεις του Εθνικού Ύμνου “η γη μας παρέχει άφθονα τα δώρα της φύσης, πλούσια και σπάνιας ομορφιάς, στις σελίδες ιστορίας ας βγουμε φωνάζοντας προχωρά όμορφη Αυστραλία», είπε.
Κλίμα ενθουσιασμού
Τον νέο Αρχιεπίσκοπο υποδέθηκαν στο αεροδρόμιο οι τέσσερις βοηθοί Επίσκοποι στην Αυστραλία, δηλαδή ο Δέρβης Ιεζεκιήλ, ο Απολλωνιάδος Σεραφείμ, ο Δορυλαίου Νίκανδρος και ο Μιλητουπόλεως Ιάκωβος. Ήταν επίσης πολλοί ιερείς, μοναχοί και μοναχές από Μοναστικές Αδελφότητες, και πλήθος πιστών που θέλησαν να γίνουν μάρτυρες αυτής της ιστορικής στιγμής για την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία στην Αυστραλία και γενικότερα της Ομογένειας.
Συνεχείς συσκέψεις για την ενημέρωσή του
Όπως πληροφορηθήκαμε από πηγές προσκείμενες στην Αρχιεπισκοπή, ο κ. Μακάριος από αύριο και μέχρι την ενθρόνισή του θα έχει ως πρώτιστο μέλημα, την ενημέρωσή του για πως έχει η κατάσταση με την Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας. Η λειτουργία, η δομή της, η Θεολογική Σχολή, τα ιδρύματα ευγηρίας και γενικά όλοι οι βραχίονές της. Προβλέπονται δηλαδή αλλεπάλληλες συσκέψεις τόσο με τους βοηθούς Επισκόπους και ιερείς, όσο και με λαϊκά πρόσωπα που έχουν κύριο ρόλο στην διοίκηση της Αρχιεπισκοπής. Δεν έχει γνωσθεί έως στιγμής αν ο κ. Μακάριος θα μεταβεί σε άλλες πόλεις πριν την ενθρόνισή του, ή θα περιμένει την ενθρόνιση και να ξεκινήσει μετά περιοδεία.
Στις 29 Ιουνίου η ενθρόνιση
Η ενθρόνισή του θα πραγματοποιηθεί στον Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στο προάστειο Redfern, στις 11 το πρωί. Σε αυτή την τελετή τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο θα εκπροσωπήσει ο Μητροπολίτης Ταλλίνης και πάσης Εσθονίας κ. Στέφανος.
Όπως έχει ανακοινώσει η Αρχιεπισκοπή, «θα παρίστανται εκτός των περεπιδημούντων Αρχιερέων και των Βοηθών Επισκόπων του Σεβασμιωτάτου, οι κληρικοί της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, οι Μοναστικές Αδελφότητες και πλήθος λαού από όλα τα διαμερίσματα της πέμπτης ηπείρου. Το παρών θα δώσει η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της Αυστραλίας».
Την επομένη της ενθρόνισης, Κυριακή 30 Ιουνίου, ο νέος Αρχιεπίσκοπος θα προεξάρξει της πολύ-αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας και πάλι στον Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Ο Μακάριος και οι προκάτοχοί του
Ο κ. Μακάριος, είναι ο 6ος στη σειρά ιεράρχης που έρχεται στην Αυστραλία για να αναλάβει τα ηνία της Αρχιεπισκοπής, η οποία ξεκίνησε σαν Μητρόπολη το 1924. Ελληνορθόδοξη Εκκλησία είχαμε ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα, ωστόσο ξεκινούμε από εκείνη τη χρονιά, γιατί τότε η Αυστραλία περιήλθε στην δικαιοδοσία του οικουμενικού Πατριαρχείου.
Το 1924 είχε έρθει ως πρώτος Μητροπολίτης, ο Χριστόφορος Κνίτης και ήταν Μητροπολίτης Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας. Είχε έρθει εδώ από την Μητρόπολη Σερρών. Η ποιμαντορία του κράτησε πέντε χρόνια έως το 1929. Έφυγε εν μέσω κάποιων σκανδάλων που είχαν ξεσπάσει και αποσύρθηκε στο νησί της καταγωγής του στην Σάμο.
Αφού μεσολάβησε ένα διάστημα δύο ετών περίπου, χωρίς ιεράρχη, και με εκτελούντα χρέη επικεφαλής τον αρχιμανδρίτη Θεοφύλακτο Παπαθανασόπουλο, το 1931 το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέλεξε ως διάδοχό του τον Τιμόθεο Ευαγγελινίδη.
Ο δεύτερος προκαθήμενος έφτασε στην Αυστραλία τον Ιανουάριο του 1932 και προεξήρχε της Αρχιεπισκοπής, και εκείνος ως Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας έως το 1947, όταν μετατέθηκε στην Μητρόπολη Ρόδου. Η καταγωγή του, ήταν από την Λέσβο.
Το 1947 το Φανάρι ανέθεσε την ποιμαντορία στον Θεοφύλακτο Παπαθανασόπουλο, ο οποίος ήδη βρισκόταν στην Αυστραλία από το 1928. Έμεινε Μητροπολίτης ως το 1958, όταν έπεσε θύμα αυτοκινητικού δυστυχήματος και υπέκυψε στα τραύματά του. Η καταγωγή του ήταν από τον Πύργο Ηλείας.
Το 1959 το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως εξέλεξε ως διάδοχό του τον έως τότε Μητροπολίτη Ναζιανζού, Ιεζεκιήλ Τσουκαλά. Από εκείνη τη χρονιά όμως η Μητρόπολη Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας ανεβιβάσθη σε Αρχιεπισκοπή και έτσι έκτοτε έχουμε Αρχιεπίσκοπο.
Το 1970 με απόφαση του πατριαρχείου η Νέα Ζηλανδία έγινε αυτόνομη επαρχία, και από τότε υφίσταται η Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας. Η ποιμαντορία του Ιεζεκιήλ Τσουκαλά, που καταγόταν από την Αχαΐα, κράτησε ως το 1974, κι αφού μεσολάβησε ένα διάστημα κατά το οποίο το Φανάρι είχε στείλει εξαρχία για να επιληφθεί της διοικήσεως στην Αρχιεπισκοπή.
Το 1975 εξελέγη νέος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας ο Στυλιανός Χαρκιανάκης, ο οποίος έως σήμερα είναι και ο μακροβιότερος Ιεράρχης στην Αυστραλία, αφού η ποιμαντορία του κράτησε 44 χρόνια, μέχρι τον θάνατό του πριν λίγους μήνες.
Η καταγωγή του ήταν από το Ρέθυμνο, και τον διαδέχεται ένας άλλος Κρητικός, Ηρακλειώτης, ο Μακάριος Γρινιεζάκης, ο οποίος έως τώρα ήταν Επίσκοπος Χριστουπόλεως. Είναι γεννημένος το 1973. Για το βιογραφικό του και τις σπουδές του έχουμε ήδη αναφέρει μέσα από τις εκπομπές μας ενώ είχαμε την ευκαιρία να τον ακούσουμε στην συνέντευξη που μας παραχώρησε ζωντανά την προηγούμενη Παρασκευή.