«Υπάρχουν άγιοι;»

Αποστολικά Μηνύματα, 14/6/2020 Κυριακή των Αγίων Πάντων

«Υπάρχουν  άγιοι;»

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Αγαπητοί μου αδελφοί.

Μετά την Κυριακή της Πεντηκοστής και την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος πάνω σε όλους τους μαθητές του Ιησού Χριστού, σήμερα εορτάζουμε την Κυριακή των Αγίων Πάντων. Από αύριο δε, ξεκινά η νηστεία των Αγίων Αποστόλων.

Η Κυριακή των Αγίων Πάντων ακολουθεί αμέσως μετά την Πεντηκοστή, επειδή η Εκκλησία μας θέλει να τονίσει και να μας διδάξει  ότι ο κύριος σκοπός της ζωής μας πάνω στην γη είναι ένας: Να αποκτήσουμε μέσα στην καρδιά μας το Άγιο Πνεύμα. Όποιος επιτύχει αυτόν τον σκοπό και δέχεται εντός του το Πνεύμα το Άγιο, εκείνος θα φέρει επάνω του και τα χαρίσματα, τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, που είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η χρηστότητα, η αγαθοσύνη, η πίστη, η πραότητα, η εγκράτεια (Γαλ. Ε΄ 22-23). Αποκτώντας αυτά τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, ο άνθρωπος φτάνει εν ζωή στην αγιότητα, γίνεται ένας ζωντανός άγιος.

Αυτούς τους ανθρώπους ακούσαμε να μακαρίζει σήμερα ο Ιησούς Χριστός στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Είναι όλοι αυτοί που ακολούθησαν τον Κύριο επειδή τον αγάπησαν περισσότερο από ότι αγάπησαν τους γονείς τους, τις γυναίκες ή τους άνδρες τους, τα παιδιά τους, την περιουσία τους, τις σπουδές, την καριέρα, τις γήινες απολαύσεις, την κοσμική δόξα. Είναι όλοι αυτοί που δεν ντράπηκαν στην ζωή τους να ομολογούν καθημερινά, ότι πάνω από όλα και απ’ όλους μία αγάπη υπάρχει μέσα τους μεγάλη, η αγάπη τους προς το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Γι’ αυτό και ο Χριστός δεν ντρέπεται αυτούς να τους αποκαλεί αδελφούς Του. Και όπως ακούσαμε στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, τους υπόσχεται ότι από όσα στερήθηκαν πάνω στην γη, εξαιτίας της αγάπης τους προς το πρόσωπό Του, εκατό φορές περισσότερα θα λάβουν, και θα γίνουν και συγκληρονόμοι της Βασιλείας του Πατρός Του.

Αυτούς τους ανθρώπους ο Απόστολος Παύλος, στην προς Φιλιππησίους επιστολή του, τους αποκαλεί αγίους (Φιλιπ. Δ΄ 21). Και σήμερα στο αποστολικό κείμενό του έρχεται να τους εγκωμιάσει συλλογικά, εκθειάζοντάς τους ως αιώνια παραδείγματα μαρτυρίας της πίστεως. Ναι, ο Απόστολος όλους αυτούς τους θεωρεί ως επωνύμους και ανωνύμους αγίους. Δεν γνωρίζει ο Απόστολος Παύλος ότι άγιος είναι μόνο ένας, ο Κύριός μας; Βέβαια και το γνωρίζει, αλλά ο Κύριός μας είναι άγιος με την απόλυτη έννοια. Με την σχετική έννοια άγιοι είναι όλοι εκείνοι που αγωνίστηκαν, κοπίασαν, εργάστηκαν ζώντας πνευματικά επί της γης, και έγιναν δοχεία της χάριτος του Αγίου Πνεύματος.

 Όσοι δέχτηκαν το Άγιο Πνεύμα, ονομάζονται από τον Απόστολο ‘‘άγιοι’’. Όσοι μάλιστα από αυτούς εξαιτίας της πίστεως πέθαναν με μαρτυρικό θάνατο, λαβόντες πείρα μαστιγίων, ή δεσμών φυλακής, όσοι λιθοβολήθηκαν ή πριονίσθηκαν ή μαχαιρώθηκαν, είτε δι’ άλλων μαρτυρίων απεβίωσαν, όλοι αυτοί, όπως μας λέγει ο Απόστολος Παύλος, αποτελούν νέφος μαρτύρων. Είναι άγιοι μάρτυρες, τους οποίους η Εκκλησία μας σήμερα τιμά μαζί με όλους τους αγίους.

Πού είναι λοιπόν όλοι εκείνοι οι πλάνοι και οι αιρετικοί που αρνούνται την τιμή στους αγίους; Πού είναι οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά, οι πεντηκοστιανοί και όσοι μας λέγουν ότι δεν υπάρχουν άγιοι; Όχι μόνο ο Απόστολος Παύλος εγκωμιάζει τους αγωνιστές και τους ήρωες της πίστεως ονομάζοντάς τους αγίους και μάρτυρες, αλλά και σε πολλά άλλα χωρία της η Αγία Γραφή μάς καλεί να τιμούμε και να δοξάζουμε όλους τους αγίους αξίως. Ας αναφέρουμε μερικά εξ’ αυτών:

 «Τούς δοξάζοντάς με δοξάσω» (Α΄ Βασ.(Α΄ Σαμ.) Β΄ 30), δηλαδή όσους με δοξάζουν θα τους δοξάσω, λέγει ο Κύριος. «δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν» (Ρωμ. Β΄ 10), δηλαδή δόξα και τιμή και μεγαλείο θα αποδοθεί σε κάθε άνθρωπο που πράττει το καλό. « καὶ γνῶτε ὅτι ἐθαυμάστωσε Κύριος τὸν ὅσιον αὐτοῦ» (Ψαλμ. Δ΄ 4), δηλαδή μάθετε ότι ο Κύριος θαυμαστά προστάτευσε τον αφωσιομένο σ’ Αυτόν. «Μνήμη δικαίων μετ’ ἐγκωμίων, ὄνομα δέ ἀσεβοῦς σβέννυται» (Παροιμ. Ι΄ 7), δηλαδή η μνήμη του δίκαιου είναι μετ’ ευλογίας, ενώ το όνομα του ασεβούς ανθρώπου χάνεται. «καὶ ἐκοιμήθη Ἐζεκίας μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν ἀναβάσει τάφων υἱῶν Δαυίδ, καὶ δόξαν καὶ τιμὴν ἔδωκαν αὐτῷ ἐν τῷ θανάτῳ αὐτοῦ πᾶς Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλήμ·» (Β΄ Παραλειπομένων. ΛΒ΄ 32, 33).

Τι μαρτυρούν όλα τα ανωτέρω εδάφια της Αγίας Γραφής; Ότι τους οσίους, τους μάρτυρες, τους αγίους ανθρώπους η Εκκλησία του Χριστού πάντα ζητούσε από τα παιδιά της να τους τιμούν, να τους εγκωμιάζουν και να τους δοξάζουν, τόσο εν ζωή, όσο και μετά το θάνατό τους.

Αδελφοί μου, σε παλαιότερο κήρυγμά μας συμβουλέψαμε να φεύγετε μακριά από τους πλάνους και τους αιρετικούς που προπαθούν να αποσπάσουν οπαδούς από την μάνδρα του Ιησού Χριστού, που είναι η Εκκλησία Του, για να τους ακολουθούν. Οι άνθρωποι αυτοί πλανήθηκαν από τα πονηρά πνεύματα και θέλουν τώρα να πλανήσουν και άλλους αδελφούς μας, οδηγώντας τις ψυχές τους στην αιώνια κόλαση. Εμείς μένουμε πιστοί στην Εκκλησία μας, πιστοί στους λόγους του Κυρίου μας όπως καταγράφονται μέσα στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Εμείς γινομάστε μάρτυρες του Χριστού και της Εκκλησίας Του, που ορθοτομεί τον λόγο της αληθείας του Κυρίου και Θεού μας. Εμείς ακολουθούμε τα ίχνη των Αγίων Πάντων της οικουμενικής Ορθοδοξίας, τη διαχρονική μαρτυρία των αγίων, που σήμερα η Εκκλησία μας, σύμφωνα με τους λόγους της Αγίας Γραφής, τιμά, δοξάζει και εγκωμιάζει.

Εμείς αγωνιζόμαστε πνευματικά να καθαρισθούμε από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, ώστε να γίνει το σώμα και η ψυχή μας καθαρό και αγνό δοχείο, για να το γεμίσει ο Κύριός μας με το Πανάγιό Του Πνεύμα. Έτσι θα μας καταστήσει αγίους, μάρτυρές Του και συγκληρονόμους της αιωνίας Του Βασιλείας, αμήν.