Τό Σάββατο 8 καί τήν Κυριακή 9 Νοεμβρίου, ἑορτή τοῦ ἁγίου Νεκταρίου, Ἐπισκόπου Πενταπόλεως τοῦ Θαυματουργοῦ, ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος προεξῆρχε τῶν ἑορταστικῶν ἀκολουθιῶν τῆς Ἑνορίας Ἁγίου Νεκταρίου-Ζωοδόχου Πηγῆς στόν Πλατανίτη Ναυπάκτου.
Τό Σάββατο τό ἀπόγευμα, 8 Νοεμβρίου, ὁ Σεβασμιώτατος προεξῆρχε τοῦ ἀναστάσιμου Ἑσπερινοῦ πλαισιούμενος ἀπό τούς Ἱερεῖς: π. Θωμᾶ Βαμβίνη, Γενικό Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο, Ἀρχιμ. π. Πολύκαρπο Θεοφάνη, ἱεροκήρυκα, π. Γεώργιο Παπαβαρνάβα, π. Κωνσταντίνο Βακάλογλου, Ἐφημέριο τοῦ Ἱ. Ναοῦ καί τόν Διάκονο Παΐσιο Παρασκευᾶ.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε στόν ἅγιο Νεκτάριο ὡς Διευθυντή καί Καθηγητή τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ριζαρείου Σχολῆς, ἀπό τήν ὁποία ἀποφοίτησαν πολλοί μετέπειτα Μητροπολίτες, Κληρικοί, Θεολόγοι, Ἀκαδημαϊκοί ἀκόμη καί Ἐπιστήμονες καί Πολιτικοί. Ὁ ἅγιος Νεκτάριος, ἐκτός ἀπό τά καθήκοντα τῆς Διευθύνσεως, δίδασκε πέντε μαθήματα, δηλαδή Ποιμαντική, Ἱερά Κατήχηση (Δογματική), Χριστιανική Ἠθική, Ἑρμηνεία τῆς Καινῆς Διαθήκης, καί Λειτουργική. Τό σημαντικό εἶναι ὅτι, ὄχι μόνον δίδασκε, ἀλλά συνέγραψε καί βιβλία, καί ὅλη αὐτή ἡ διδασκαλία ἦταν ἐπηρεασμένη ἀπό τήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, τήν θεολογία τῶν Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων.
Ἔπειτα ἀνέφερε καί ἀπόψεις μαθητῶν του πού περιέγραψαν τό πῶς δίδασκε καί ποιός ἦταν ὁ ἴδιος ὡς Καθηγητής. Ὅταν δίδασκε, ἦταν ἐξαϋλωμένος καί τά λόγια του εἰσέρχονταν στήν καρδιά τους. Συνδεόταν στενά ἡ ἀναλογία τῶν μερῶν τοῦ σώματος μέ τήν γλυκύτητα τῆς ἐκφράσεως. Ἀπό τούς γαλανούς ὀφθαλμούς του διαχεόταν μιά ἀκτινοβολία «ὅμοια μέ ἀνοιξιάτικο γλυκοχάραμα». Ὅπως ὁμολογεῖται, «ἦτο ὡραία βιβλική μορφή». Κατέληξε ὅτι τέτοιους δασκάλους-καθηγητές θέλουμε καί προέτρεψε τούς Χριστιανούς νά διαβάσουν βιβλία τοῦ ἁγίου Νεκταρίου, γιά νά μορφωθοῦν μέ τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Διαβάζουμε καί ἀκοῦμε πολλά κοσμικά, ἀλλά ἀγνοοῦμε τήν κατήχηση καί τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας πού παρουσιάζεται ἀπό ἁγίους.
***
Τό πρωΐ τῆς Κυριακῆς, 9 Νοεμβρίου, ὁ Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στόν ἀναστάσιμο Ὄρθρο καί τέλεσε τήν θεία Λειτουργία μέ συλλειτουργούς τούς: Ἀρχιμ. π. Πολύκαρπο Θεοφάνη, π. Κωνσταντίνο Βακάλογλου καί τόν Διάκονο π. Παΐσιο Παρασκευᾶ καί συμπροσευχόμενο τόν πρώην Ἐφημέριο τοῦ Ἱ. Ναοῦ, συνταξιοῦχο Ἱερέα, π. Χαράλαμπο Λαουρδέκη. Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνέλυσε τήν Εὐαγγελική περικοπή, στήν ὁποία γίνεται λόγος γιά δύο θαύματα πού ἔκανε ὁ Χριστός, δηλαδή, τήν θεραπεία τῆς αἱμορροούσης γυναικός καί τήν ἀνάσταση τῆς θυγατρός τοῦ Ἰαείρου. Εἶπε ὅτι τά θαύματα αὐτά ἔγιναν ἀπό τόν Χριστό γιά νά τούς διδάξη ὅτι εἶναι Θεός καί ὅτι θά γίνη ἡ μελλοντική ἀνάσταση τῶν νεκρῶν κατά τήν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ.
Στήν συνέχεια εἶπε ὅτι τά δύο αὐτά θαύματα δείχνουν τήν φθαρτότητα καί τήν θνητότητα, πού εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἁμαρτίας. Αὐτά τά δύο κληρονομήσαμε ἀπό τήν ἁμαρτία τῶν Προπατόρων, ἀλλά ἐκεῖνο πού ἔχει σημασία εἶναι ἡ ἡδονή καί ἡ ὀδύνη πού συνδέονται μέ τό Προπατορικό ἁμάρτημα, ἀφοῦ κατά τόν ἅγιο Μάξιμο τόν Ὁμολογητή ἀπό τήν παρακοή τῶν Πρωτοπλάστων ἦλθε ἡ ἡδονή καί ἀπό αὐτήν προῆλθε ἡ ὀδύνη-ὁ πόνος.
Ἔπειτα εἶπε ὅτι οἱ ἅγιοι, ὅπως ὁ ἅγιος Νεκτάριος, κληρονόμησαν τήν φθαρτότητα καί τήν θνητότητα, ἀλλά μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τόν δικό τους ἀγώνα ὑπερέβησαν τήν ἡδονή καί τήν ὀδύνη, μέ τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό, τήν ὑπακοή στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί τήν ὑπομονή τους. Ἐκεῖ φαίνεται ἡ ἀξία τῶν ἁγίων καί τοῦ ἁγίου Νεκταρίου. Κατέληξε ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι πνευματικό θεραπευτήριο καί ἀποβλέπει στήν ὑπέρβαση τῆς ἡδονῆς καί τῆς ὀδύνης, πού γίνεται μέ τήν κάθαρση τῆς καρδιᾶς καί στήν ὑπέρβαση τῆς λήθης καί τῆς ἄγνοιας, πού γίνεται μέ τόν φωτισμό τοῦ νοῦ. Αὐτό πρέπει νά ἀναζητοῦμε στήν Ἐκκλησία καί στούς ἁγίους.
Στό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας ἔδωσε εὐχές σέ ὅσους καί ὅσες ἑορτάζουν καί παρεκάλεσε τόν ἅγιο Νεκτάριο καί ὅλους τούς συγχρόνους ἁγίους νά πρεσβεύουν γιά τήν χώρα μας καί κυρίως γιά τήν Κρήτη, πού αὐτές τίς ἡμέρες διέρχεται μιά δοκιμασία.
Ὅμως, εἶπε, ὅτι ἡ Κρήτη δέν ἐκφράζεται μέ αὐτά τά τελευταῖα ὀδυνηρά γεγονότα, ἀλλά διαθέτει ἐκκλησιαστική παράδοση καί εὐλογημένους ἀνθρώπους. Ἀνέφερε ὅτι ὁ ἴδιος γνώρισε, μεταξύ τῶν ἄλλων, τρεῖς εὐλογημένους ἀνθρώπους τῆς Κρήτης, τόν π. Ἀναστάσιο Κουδουμιανό, τόν π. Θεόδωρο-Νεῖλο τόν Ἁγιοφαραγγίτη καί τήν Γερόντισσα Γαλακτία, πού ἔζησαν στήν Κρήτη καί δημιούργησαν μιά παράδοση πού ἐμπνέει πολλούς. Δυστυχῶς, ὅμως, τά σύγχρονα Μέσα Ἐνημέρωσης ἀσχολοῦνται μόνον μέ τίς ἀρνητικές περιπτώσεις. Ἀλλά, εἶπε, ὅτι δέν εἶναι αὐτή ἡ Ὀρθόδοξη χώρα μας καί ἡ Κρήτη, παρά μόνον ἕνα μέρος πού δέν ζῆ τήν Ἐκκλησιαστική ζωή.
Παρόντες ἦταν: ὁ Πρόεδρος τοῦ Περιφερειακοῦ Συμβουλίου Δυτικῆς Ἑλλάδος κ. Χρῆστος Παΐσιος, ὁ Δήμαρχος Ναυπακτίας κ. Βασίλειος Γκίζας, ὁ ἐντεταλμένος Δημοτικός Σύμβουλος κ. Χαράλαμπος Καραδήμας καί ἡ Δημοτική Σύμβουλος κ. Μαρίνα Ρισβά-Πατακοπούλου. Πρό τοῦ «Δι’ εὐχῶν» εὐλογήθηκαν ἑορταστικά κόλλυβα πρός τιμήν τοῦ ἁγίου Νεκταρίου.



























