Στον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό της εορτής του Προφήτου Ηλιού του Θεσβίτου χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, στον πανηγυρίζοντα ομώνυμο Ιερό Ναό των Αλυκών, παρουσία ικανού αριθμού προσκυνητών, τηρουμένων των μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος παρατήρησε ότι «μέσα στην ταραχώδη ζωή του Προφήτου, κατά την οποία μεγάλα και θαυμαστά εποίησε, με την δύναμη του Θεού, νίκησε τους ιερείς της ειδωλολατρίας και πέτυχε την επιστροφή του λαού στην αληθινή πίστη, ο Ηλίας είχε και μία «αποτυχία». Ήταν η εποχή που λαός είχε αποστατήσει από το θέλημα του Θεού, είχε προσκυνήσει τα είδωλα, ήταν εκφυλισμένος πνευματικώς και ηθικώς και ο λόγος του Προφήτου δεν γινόταν πιστευτός. Και τότε, ζήτησε την παραδειγματική τιμωρία του αποστάτη λαού, καθότι δεν δικαιούταν, πλέον, να απολαμβάνει της αγάπης και της ανοχής του Θεού. Όμως, δεν νικήθηκε η αγάπη και η ευσπλαχνία του Θεού από τις εκκλήσεις του αγανακτισμένου Προφήτου και ανέμενε την μετάνοια όλων. Αυτή είναι η αλήθεια της πίστης μας».
Ο κ. Ιγνάτιος τόνισε ότι «ζούμε σε μια κρίσιμη εποχή, όπου είναι έκδηλη η απομάκρυνση των ανθρώπων από το θέλημα του Θεού. Καθημερινά ακούμε για κακουργήματα, βιαιοπραγίες, κακοποιητικές συμπεριφορές μέσα στα σπίτια. Άνθρωποι και μάλιστα γυναίκες, δολοφονούνται για το τίποτα και απορεί κανείς, είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα να συμβαίνουν τέτοια πράγματα, να μην έχει την παραμικρή αξία η ανθρώπινη ζωή και μάλιστα της γυναίκας; Δικαίως αγανακτεί κανείς μπροστά στα φαινόμενα αυτά, αλλά έρχεται και πάλι η απάντηση από τον φιλεύσπλαχνο Θεό, ο Οποίος περιμένει την μετάνοια των ανθρώπων, για την σωτηρία όλων. Ο Θεός ήλθε, ως άνθρωπος, ανάμεσά μας, για να φθάσει στο έσχατο σημείο της ταπείνωσης, πάνω στον Σταυρό, να πάρει τις αμαρτίες μας επάνω Του και να μας χαρίσει το δώρο της σωτηρίας. Γι’ αυτό κι εμείς οφείλουμε να δίδουμε το παράδειγμα της ευσπλαχνίας, της συγχωρητικότητας, της παρηγορίας των ανθρώπων που πονούν, στερούμενοι την παρουσία του Θεού στη ζωή τους. Η στέρηση του Θεού οδηγεί στις πιο άγριες και αποτρόπαιες πράξεις. Να ζωντανέψουμε την προσευχή μας, να βιώνουμε την αλήθεια της πίστεως και να είμαστε συγχωρητικοί απέναντι στους άλλους…».
