«Ἄκου ἕνα βιβλίο» μέ τόν ἀρχιμανδρίτη Ἰάκωβο Κανάκη
Πῶς στήν Ἐκκλησία προσεγγίζουμε τόν χρόνο; μέ βάση τά λεγόμενα τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Λεμεσοῦ κ.κ.Ἀθανασίου.
«Ὁ ἄνθρωπος εὑρισκόμενος σέ σχέση μέ τό Θεό καί εὐλογώντας τό Θεό ἐπεκτείνεται εἰς τούς αἰῶνες, γίνεται ἄπειρος καί αὐτός ὅπως ὁ Θεός».
«Γιά τήν Ἐκκλησία ὅμως τό τέλος δέν εἶναι καθόλου φοβερό ἀλλά εἶναι ἄκρως χαρούμενο καί αἰσιόδοξο γιατί στό τέλος τοῦ χρόνου εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Κί ὅταν ἐμεῖς πού ταξιδεύουμε μέσα σ’αὐτό τό χρόνο μέ τίς ποικίλες τρικυμίες βλέπουμε στό τέλος τοῦ χρόνου καί τοῦ δικού μας χρόνου ἀλλά καί ὁλόκληρου τοῦ κόσμου τόν ἴδιο τό Χριστό, τότε λαμβάνει τό τέλος γιά μᾶς μιά μεγάλη ὠφέλεια καί χαρά.
Ὅταν κανείς στό τέλος τοῦ χρόνου δέν βλέπει τό χάος, ἀλλά τόν Κύριό μας τότε τά πάντα μεταμορφώνονται. Καί εἶναι πολύ σπουδαῖο τό γεγονός ὅτι ἡ Ἐκκλησία βλέπει τήν πορεία της ἀκριβῶς μέσα στό χρόνο σάν ἕνα εὐχάριστο ταξίδι τό ὁποῖο εἶναι μέν ἐπικίνδυνο καί πολύπλοκο, ἀλλά ἀποβλέποντας στό τέλος, λαμβάνει μεγάλη αἰσιοδοξία…»