Στο κήρυγμα του ανέλυσε την ευαγγελική περικοπή του δαιμονιζομένου των Γαδαρηνών, τονίζοντας ιδιαίτερα ότι όπως ο θεραπευμένος έφυγε και διακήρυττε όχι μόνο στους δικούς του αλλά σε ολόκληρη την πόλη όσα του έκανε ο Κύριος, έτσι κι εμείς μαζί με εκείνον να μη διστάζουμε να διακηρύττουμε τα θαυμαστά που μας κάνει καθημερινά ο Κύριος, κάποιο θαύμα που ζήσαμε, την εμπειρία της θείας Πρόνοιας στη ζωή μας ή το πόσο ζωντανή είναι η Πίστη μας. Περαίνοντας το κήρυγμα του ο σεπτός μας Ποιμενάρχης κάλεσε όλους τους πιστούς να ομολογούν στη ζωή τους ότι ο Θεός είναι παρών και όλους μας καλεί και μας θέλει κοντά Του, ούτως ώστε όλοι μας να γινόμαστε μάρτυρες και ιεραπόστολοι ταυτόχρονα ώστε να ξυπνάμε και τις εφησυχασμένες συνειδήσεις των ανθρώπων και να τις οδηγούμε στην αλήθεια και τη σωτηρία.
