Με ιδιαίτερη εκκλησιαστική λαμπρότητα και σε μυσταγωγικό κλίμα εορτάστηκε, την Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου, η μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών Αμβροσίου, Επισκόπου Μεδιολάνων, στην Ιερά Μητρόπολή μας.
Το πρωί της αγιωνύμου ημέρας, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Φανερωμένης Αιγίου, ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμος, τέλεσε το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, συμπροσευχομένου στο Ιερό Βήμα του εορτάζοντος Σεβασμιωτάτου Γέροντος Μητροπολίτου κ. Αμβροσίου.
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την εις Πρεσβύτερον χειροτονία του Ιεροδιακόνου π. Αλεξάνδρου Ξυλάρα, ο οποίος στη σύντομη προσλαλιά του εξέφρασε την καρδιακή του ευγνωμοσύνη προς τον Πανάγιο Τριαδικό Θεό για την κλήση, την ευσπλαχνία και για τις πλούσιες δωρεές στη ζωή του, ενώ ευχαρίστησε υιϊκώς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Ιερώνυμο για την πατρική αγάπη και την εμπιστοσύνη, την πνευματική στήριξη και τις πολύτιμες συμβουλές του καθ’ όλη τη διάρκεια της διακονίας του.
Επίσης, ιδιαιτέρως ευχήθηκε στον εορτάζοντα Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Αμβρόσιο και τον ευχαρίστησε για την επιστηρικτική παρουσία του. Μνημόνευσε και ευχαρίστησε τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Ιωακείμ Βενιανάκη, Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως και πνευματικό του πατέρα, τον προϊστάμενο του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αιδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο π. Αθανάσιο Λιακόπουλο για την αδελφική του συμπαράσταση και καθοδήγηση στην επιτέλεση των διακονικών του καθηκόντων, τους παρισταμένους πατέρες, που προσήλθαν δια να μετέχουν και να ενώσουν τις προσευχές τους μαζί του προς τον Άγιο Θεό για το νέο του ξεκίνημα ως Πρεσβυτέρου στο Σώμα της Εκκλησίας, και τα μέλη της οικογένειάς του, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στη σύζυγό του Κωνσταντίνα, που συνεχώς βρίσκονται πλάι του στην κατά Θεόν πορεία του.
Στην αντιφώνησή του, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, συγκινημένος, απηύθυνε λόγους πατρικής αγάπης στον νεοχειροτονηθέντα ιερέα και αναφέρθηκε στο υψηλό και ευθυνοφόρο αξίωμα της Ιερωσύνης, η οποία αποτελεί σταυρό για κάθε κληρικό, καλώντας τον π. Αλέξανδρο να είναι πάντοτε ειλικρινής και να διακονεί το Ιερό Θυσιαστήριο με πνεύμα ενότητας, ταπεινότητας και αυτοθυσίας, ώστε να καταστεί άξιος λειτουργός της Εκκλησίας. Συμβουλεύοντας πατρικώς τον νέο πρεσβύτερο, υπογράμμισε ότι “καθημερινά η ημέρα του ιερέα θα πρέπει να αρχίζει και να ολοκληρώνεται στο Ιερό Θυσιαστήριο, τελώντας όλες τις νυχθήμερες Ακολουθίες, προσευχόμενος διαρκώς υπέρ των του λαού αγνοημάτων και οδηγώντας το ποίμνιό του στη Βασιλεία του Θεού. Ταυτόχρονα, όμως, θα πρέπει να διατηρεί αδιάκοπη τη συναναστροφή του με τους ενορίτες του, να συνδιαλέγεται μαζί τους, να τους παρηγορεί και να τους ενισχύει στις δυσκολίες και τα προβλήματά τους, γενικότερα δε να μετέχει στις χαρές και τις λύπες τους ως πνευματικός τους πατέρας”. Υπογράμμισε δε ότι “θα πρέπει να συμπεριλάβει στην ποιμαντική του φροντίδα τους νέους ανθρώπους, που απεγνωσμένοι και απελπισμένοι από τα κοσμικά συστήματα, ψάχνουν να εύρουν ελπίδα και στήριγμα στη ζωή τους, να βγουν από το αδιέξοδο σκότος στο φως. Εμείς ως ιερείς έχουμε την ευθύνη να τους οδηγήσουμε στο απάνεμο λιμάνι της Εκκλησίας μας, να τους ενισχύσουμε στην πίστη στον Χριστό που αποτελεί το φως της ζωής”.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος, αφού ευχήθηκε με θερμότατο λόγια στον προκάτοχό του Σεβασμιώτατο κ. Αμβρόσιο, έδωσε τιμητικά το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου στον π. Νικηφόρο Παπαβραμόπουλο, Αδελφό της Ιεράς Μονής Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας και Εφημέριο του Ιερού Ναού Αγίου Ανδρέου Αιγίου, ο οποίος, όπως είπε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος, υπακούοντας στην προτροπή του να διακονεί στην οικία του τον Γέροντα Μητροπολίτη κ. Αμβρόσιο, δεν έπαυσε να προσφέρει ευχαρίστως, με αυταπάρνηση και υιϊκή αγάπη, τις υπηρεσίες του στον Σεπτό Γέροντά μας, ευρισκόμενος κοντά του νυχθημερόν.
