Την Κυριακή του Ασώτου, 16 Φεβρουαρίου 2020, ο Σεβ. Μητροπολίτης Μάνης κ. Χρυσόστομος Γ’ μετέβη στον Ι.Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κάμπου Αβίας όπου κατά την διάρκεια της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας χειροτόνησε σε Πρεσβύτερο τον διάκονο π. Γεώργιο Κουπούζο, οικογενειάρχη, πατέρα τριών παιδιών, σε ένα λίαν συγκινητικό κλίμα και σε μια ιεροπρεπή μυσταγωγία. Τον Σεβ. πλαισίωσαν οι: αρχιμ. π. Νήφων Καρολεμέας, Γενικός Αρχιερατικός της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, π. Κωνσταντίνος Κατσαπαράς, π. Θεόδωρος Κοζομπόλης, π. Φίλιππος Καλογερόπουλος, π. Ευάγγελος Κακούρος, π. Γεώργιος Ζαρειφόπουλος και ο διάκονος π. Χριστόδουλος Κρουστάλης, ενώ συμπροσευχόμενος παρέστη ο π. Ηλίας Πατριαρχέας. Ανάμεσα στο πολυπληθές εκκλησίασμα παρέστη και ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Νίκας.
Κατά την προσφώνησή του προς τον νεοχειροτονούμενο ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας είπε μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Σήμερα, παιδί μου, είναι μια μεγάλη ημέρα για την ζωή σου. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός σε προσκαλεί να γίνεις ιερεύς της Εκκλησίας Του. Οποία τιμή, οποίον θείον δώρημα αλλά και οποία ευθύνη.
Θα καταστείς ιερεύς του Υψίστου. Δηλ. θα είσαι μια συνεχής εφαρμογή του «ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν». Θα γίνεις στρατιώτης του Χριστού χάριν των συνανθρώπων σου. Θα γίνεις μια ζώσα παρουσία του Θεού στον κόσμο. Με το ράσο σου θα θυμίζεις στον κόσμο το Θεό. Έναν ιερέα, από εκείνους τους ευλαβείς όταν τον έβλεπαν οι άνθρωποι από μακριά έλεγαν: «Να ο άνθρωπος του Θεού» και όπου περνούσε κοντά σου, νόμιζες πως σέρνεται δίπλα σου το ιμάτιο του Χριστού. Μέγα λοιπόν το αξίωμα και υψηλό το υπούργημα της ιερωσύνης. Συνεχώς να το σκέπτεσαι αυτό και καθημερινά να περιπατείς «ἀξίως τῆς κλήσεως».
Αλλά, αγαπητέ μου π. Γεώργιε, εάν έχει κάτι μοναδικό να προσφέρει στον κόσμο ο ιερεύς αυτό είναι η τέλεση της Θείας Λειτουργίας. Αυτό είναι το ουσιώδες. Το πρωταρχικό. Το κύριον έργον του ιερέως είναι η τέλεση της Θείας Λειτουργίας. Όλα τα άλλα ακολουθούν. Γι’ αυτό πρόσεξε, δανείζεις την γλώσσα σου και τα χέρια σου στο Θεό, για να τελούνται τα θεία και ιερά Μυστήρια ως λέγει ο Ι. Χρυσόστομος. Καθίστασαι οικονόμος των θείων Μυστηρίων. Κανένα ιερό Μυστήριο δεν τελείται χωρίς ιερέα. Αυτός εισέρχεται στα Άγια των Αγίων. Αυτός αγγίζει την Αγία Τράπεζα, τα ιερά σκεύη και αυτός το Σώμα του Χριστού. Αγιάζει εαυτόν και αγιάζει τους πιστούς. Ούτε άγγελοι, ούτε αρχάγγελοι δεν ηξιώθησαν τέτοιων χαρισμάτων. Μάλιστα και αυτών υπέρκειται η διακονία του ιερέως. Πόσο μεγάλο δώρο είναι αυτό για τον ιερέα. Να το νοιώθεις, να το αισθάνεσαι, να σε συνέχει και προς της τελέσεως της Θ. Λειτουργίας και μετά. Να «λειτουργείς», θάλεγα σχηματικά και μετά την Θ. Λειτουργία στην κοινωνία, στο σπίτι σου, στο περιβάλλον σου. Πάντοτε είσαι ιερέας, μη το ξεχνάς αυτό. Γι’ αυτό πρόσεχε πολύ. Να έχεις πίστη ακλόνητη στο Θεό, υπακοή στην Εκκλησία, ταπεινοφροσύνη, καλωσύνη, ευγένεια, πραότητα, ευλάβεια, αυτοπειθαρχία, σεμνότητα, προθυμία εις καλά έργα, συνέπεια, αγρύπνια πνεύματος. Να ζείς από σήμερα που θα σε επισκιάσει η Θεία Χάρις συγκροτημένα τη ιερατική σου διακονία. Θάλεγα «ως άγγελος επίγειος καί ουράνιος ανθρωπος». Δύσκολα ακούγονται αυτά τα λόγια.
Ωστόσο, η ιερατική ζωή είναι ένας δύσκολος, ανηφορικός και σταυροἀναστάσιμος δρόμος. Σήμερα ξεκινάς. Μη σταματήσεις, μη δειλιάσεις, μη σε νικήσουν οι πειρασμοί. Με τον Τίμιο Σταυρό, με το Ιερό Ευαγγέλιο, με το Άγιο Ποτήριο, συνέχισε την υπέροχη και αγιασμένη πορεία σου. Μη ταραχθείς αν ο κόσμος σε πικράνει. Σύ, ως καλός μιμητής των Αγίων Αποστόλων, των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας και όλων των αγίων προχώρησε. Η Θεία Χάρις που σε λίγο θα λάβεις θα σε σκέπει και χαριτώνει.
Είσελθε, παιδί μου, στη χαρά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και ζήσε έντονα, όσο μπορείς, το Ιερό τούτο Μυστήριο».