δρύθηκε με έδρα την Καλαμάτα, κατά το έτος 1871, από τον μεγάλο ευεργέτη, αείμνηστο Σπυρίδωνα Αλεξανδράκη, ο οποίος γεννήθηκε στον Κάμπο Αβίας δήμου Δυτ. Μάνης Μεσσηνίας (1807-1871) και υπήρξε φημισμένος έμπορος της εποχής του.
Κληροδότησε την περιουσία του, η οποία τελεί υπό τον όρο του αναπαλλοτριώτου, υπέρ τριών κοινωφελών σκοπών: α) Λειτουργία Πτωχοκομείου στην Καλαμάτα, β) Συντήρηση του Γυμνασίου στη γενέτειρά του και απονομή υποτροφιών και γ) Συντήρηση υδραγωγείου Αλμυρού κοιν. Βέργας Καλαμάτας.
Το Ιδρυμα τέθηκε σε λειτουργία κατά το έτος 1877.
Αρχικώς ελειτούργησε ενιαίως ως Πτωχοκομείο και Νοσοκομείο μέχρι του έτους 1934, ότε και έγινε διαχωρισμός των, και το μεν Πτωχοκομείο λειτουργεί συνεχώς μέχρι σήμερα, το δε Νοσοκομείο επιτάχθηκε κατά την περίοδο της Κατοχής και λειτούργησε στον ίδιο χώρο μέχρι το 1958, από όπου μεταφέρθηκε σε νέες κρατικές εγκαταστάσεις, οπότε διέκοψε την λειτουργία του υπό την αιγίδα του Ιδρύματος.
Για την πλούσια κοινωνική προσφορά του Ιδρύματος, η Ακαδημία Αθηνών κατά το έτος 1953 απένειμεν το Αργυρούν Παράσημον αυτής.
Το Ιδρυμα ευρίσκεται στις υπώρειες του Κάστρου της Καλαμάτας, στεγάζεται σε ιδιόκτητο κτήριο, δυναμικότητας 91 κλινών, το οποίο ανηγέρθη κατά τα έτη 1993-1999, καθόσον τα αρχικά κτήρια κατεστράφησαν από τους σεισμούς της 13ης και 15ης Σεπτεμβρίου του έτους 1986.
Ειδικώτερα, όσον αφορά το Πτωχοκομείο, τούτο λειτουργεί ως Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, κατόπιν Αδείας από την αρμόδια Αρχή.
Δικαιούχοι περίθαλψης είναι “οι ομολογουμένως πτωχοί, οίτινες εξ αιτίας σωματικών ελλείψεων, αδυναμιών ή βαθέος γήρατος δεν έχουσιν ούτε είναι εις κατάστασιν να πορισθώσι τα προς ζωάρκειάν των και να ευρίσκωσι καταφύγιον”, σύμφωνα με την διαθήκη του Ιδρυτού, άνδρες και γυναίκες που έχουν γεννηθεί και κατοικούν σε δήμους και κοινότητες του νομού Μεσσηνίας, ή κατάγονται από την Μεσσηνία, είναι ηλικιωμένοι, δεν πάσχουν από άνοια ή μεταδοτικά νοσήματα, αυτοεξυπηρετούνται και επιθυμούν οι ίδιοι την περίθαλψή τους από το Ιδρυμα.
Το Ιδρυμα είναι αυτοχρηματοδοτούμενο από την ακίνητη περιουσία που κατέλιπαν τόσον ο αείμνηστος Ιδρυτής, όσον και οι διά μέσου των ετών ευεργέτες και δωρητές, δέχεται δε δωρεές από τους περιθαλπόμενους και από φιλανθρώπους προς ενίσχυση του σκοπού του.
Σήμερα περιθάλπει 85 ηλικιωμένους στους οποίους προσφέρεται στέγη, τροφή, νοσηλεία, και κυρίως αγάπη που τόσο την έχουν ανάγκη οι συνάνθρωποί μας, ώστε να μην τους συνέχει το αίσθημα της μοναξιάς.
Οι γηροκομούμενοι απολαμβάνουν όλων των δικαιωμάτων τους και μένουν ευχαριστημένοι από την διαβίωσή τους.
Καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να μη συνέχει τους γηροκομουμένους το συναίσθημα της κατωτερότητας, ότι δηλαδή διαβιούν στο Πτωχοκομείον, ως επίσης και για την διατήρηση της σωματικής, ψυχικής, πνευματικής και κοινωνικής ατομικότητας και για την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους.
Πρόεδρος του Ιδρύματος είναι ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος και Α΄ Αντιπρόεδρος ο Μητροπολίτης Μάνης κ. Χρυσόστομος, οι οποίοι μαζί με τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου και το επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό που υπηρετεί, συνεχίζουν την μεγάλη κοινωνική προσφορά του Ιδρύματος.