…οἱ μέρες περνοῦν… οἱ ὧρες ἄρχισαν νὰ μετροῦν ἀντίστροφα… ἔφτασε ὁ καιρὸς γιὰ τὸν ἀποχαιρετισμὸ τοῦ 2017…!
Ὅπως, τὸ γάργαρο νερό, τρέχῃ στὸ ποτάμι καὶ δὲν γυρίζει πίσω, ἔτσι τρέχει καὶ ὁ χρόνος… τρέχει, τρέχει, τρέχει καὶ τὸ παρὸν σὲ κλάσματα δευτερολέπτου γίνεται παρελθόν, τὸ αὔριο σήμερα καὶ χθές… καὶ μολονότι τὸ ποτάμι τοῦ χρόνου φαίνεται νὰ ρέει ἀδιάκοπα, ὁ ἴδιος ὁ χρόνος εἶναι “ἄπαυστος”, “ἀτέλεστος”, “ἀνώλεθρος”… μὲ ἄλλα λόγια, εἶναι αἰώνιος…!
Ἂχ!… αὐτὴ ἡ ἀέναη κίνηση τοῦ χρόνου, δὲν τιθασεύεται ποτέ!!!
Καὶ ἐμεῖς παρασυρόμεστε καὶ παρακολουθοῦμε τὰ γεγονότα ποὺ περνοῦν ἀπὸ μπροστά μας, ὡς ἁπλοὶ θεατές…!
Τελικά, ἐκεῖνο ποὺ μένει στὴν αἰωνιότητα, εἶναι ἡ κάθε στιγμὴ τοῦ χρόνου… ἡ κάθε στιγμή, ποὺ ἔχει ἀποθηκευτεῖ στὴ μνήμη μας…!
Πρωτοχρονιά… ἡμέρα χαρᾶς… ἡμέρα θερμῶν εὐχῶν ποὺ ἀνταλλάσσουν οἱ ἁπλοὶ ἄνθρωποι…!
Τὰ μηνύματα ποὺ διατυπώνουν κάθε λογὴς ἡγέτες, πληθωρικὰ καὶ ὑπεραισιόδοξα…!
Οἱ ἄνθρωποι, ἀνέκαθεν, ἀναζητοῦμε ἕνα κοινὸ σημεῖο ἀναφορᾶς… μία νέα ἀφετηρία, στὴν ὁποία μποροῦμε νὰ αφήσουμε πίσω μας, συμβολικὰ βέβαια, ὅλα τὰ δεινὰ τοῦ προηγούμενου διαστήματος καὶ νὰ πορευθοῦμε στὸ μέλλον κρατώντας μόνο τὰ θετικά…!
Ἡ Πρωτοχρονιά, αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν ρόλο ἔχει…
Αὐτὸ τὸ συμβολικὸ γύρισμα τῆς σελίδας, μᾶς γεμίζει αἰσιοδοξία…!
Ἀποτελεῖ μία βάση, γιὰ νὰ πατήσουμε πάνω, ἀναζητώντας ἕνα πιὸ θετικὸ αὔριο…!
Κοιτᾶμε πίσω, γιὰ νὰ ξέρουμε ἀπὸ ποῦ ἐρχόμαστε… ἀλλὰ περισσότερο κοιτᾶμε μπροστά, ἐλπίζοντας ὅτι, πρὸς τὰ ἐκεῖ, θὰ εἶναι καλύτερα…!
Ὁ χρόνος ποὺ φεύγει, μᾶς ἀφήνει ἐμπειρίες καὶ γνώσεις…
Κάνοντας ἕνα ταξίδι στὸν χρόνο, ἀνακαλύπτουμε λάθη, παραβλέψεις, ἀποτυχίες κλπ…
Ἡ διαδοχὴ τοῦ παλιοῦ ἀπὸ τὸν καινούργιο χρόνο, ἐμπεριέχει τὴν προσδοκία, τὴν αἰσιοδοξία καὶ τὴν ἐλπίδα γιὰ τὸ μέλλον… γιὰ μιὰ καλύτερη ζωή…!
Νά εἴμαστε αἰσιόδοξοι, φίλοι μου, ὅλα θὰ περάσουν… μὴν ξεχνᾶμε, μετὰ ἀπὸ τὴ νύχτα εἶναι ἡ ἡμέρα…!
Πῶς, ὅμως, θὰ εἶναι ὁ κόσμος αὔριο;… πῶς θὰ εἴμαστε ἐμεῖς τὸ νέο ἔτος;… πῶς ἆραγε, θὰ ζοῦμε, ποὺ θὰ εἶναι ὅλα ἀλλιῶς;… ποιά θὰ εἶναι τὰ νέα;…
Ἀκόμα ἕνας χρόνος πάει… πάει καὶ δὲν γυρίζει…!
Ποιός θὰ τολμήσῃ, φίλοι μου, νὰ εὐχηθῇ, ὅταν θὰ πίνῃ κρασί, τὸ νέο ἔτος ὁ πλανήτης μας, νὰ μὴν εἶναι ὁπλοστάστιο καὶ οἱ δρόμοι νὰ μὴν μοιάζουν μὲ ἀρένα;…
Κυττᾶξτε γύρω σας! Πόλεμοι ἀδελφοκτόνοι, πείνα, ἀσθένειες, καταπάτηση τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας, διαφθορά, σκάνδαλα, ἔλλειψη ἀγάπης, ἀπουσία ἀνθρωπιᾶς, καὶ κυρίως, κυριαρχία τῶν συμφερόντων…!!!
Νὰ πάρῃ ἡ εὐχή… βαρέθηκα πιὰ τοὺς ἀνούσιους πολέμους καὶ τὰ αἵματα… τοὺς τωρινοὺς καὶ τοὺς ἀλλοτινούς…! Θέλω, λιγάκι, νὰ ξεκουραστῶ… νὰ ξαποστάσῃ ἡ ψυχή μου… νὰ νιώσω ἀσφαλής… νὰ μὴν ἀκούω τίποτα… νὰ μὴν σκέφτομαι τίποτα… νὰ γείρῃ ἡ σκέψη μου, σὲ μιὰ ζεστὴ ἀγκαλιά…!
Κουράστηκα, κουράστηκα, κουράστηκα… κουράστηκα νὰ ἀκούω εὐχές… κουράστηκα νὰ ἀκούω βαρύγδουπες ἐκφράσεις πώς “ὅλα καλὰ θὰ πᾶνε”…!!!
Κουράστηκα μὲ αὐτὸν τὸν “πόλεμο” τῶν λέξεων καὶ τῶν εὐχῶν… θέλω νὰ ξαποστάσω… θέλω νὰ ἀποδράσω… θέλω νὰ γίνουν πράξη… θέλω νὰ γίνουν πραγματικότητα…!
Ἀκόμα ἕνας χρόνος ἔφυγε, φίλοι μου… ἀκόμα ἔνας χρόνος πάει…!
Τί νὰ σᾶς πῶ καὶ τί νὰ μοῦ πεῖτε;… ὁ μόνος, πάλι μόνος θὰ μείνῃ…!!!
Κανεὶς δὲν θέλει νὰ ζῇ σὲ ἕνα κόσμο παρακμῆς, ἀντιφάσεων, ἀλληλοσυγκρουομένων συμφερόντων, ἀδικίας καὶ ἀνηθικότητας…!
Κάθε τέλος, ὅμως, ἐπιφυλάσσει μιὰ καινούργια ἀρχή…!
Κάθε Πρωτοχρονιά, εἶναι μιὰ ἀφετηρία μιᾶς νέας προσπάθειας, ἡ ὁποία, ὅσο δύσκολη καὶ ἂν φαντάζῃ, ἐνέχει την προσδοκία τοῦ καινούργιου, τὴν ὑπόσχεση γιὰ κάτι καλύτερο… κάτι καλύτερο γιὰ ἐμᾶς, γιὰ τὰ παιδιά μας…!
Φίλοι μου, μὲ τὸ βλέμμα στραμμένο, στὴν Θεία καταγωγή μας… μὲ ζωντανὴ τὴ μνήμη τῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων… καὶ μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ… ἐλπίζουμε σὲ ἕνα καλύτερο αὔριο… ὅλοι μαζί… ὅλοι γιὰ ὅλους… γιατὶ ὅλοι μας, εἴμαστε μιὰ μεγάλη οἰκογένεια, κάτω ἀπὸ τὴ σκέπη τοῦ Θεοῦ…!
Ἀλλάζουμε χρόνο, ἀλλάζουμε σελίδα, μὲ ἀνθρωπιά… μὲ φιλότιμο… μὲ ὑπευθυνότητα… μὲ ἀλληλεγγύη… μὲ αἰσιοδοξία… μὲ ἀγάπη στὸν συνάνθρωπό μας…!!!
Καλὸ καὶ εὐλογημένο τὸ νέο ἔτος…!
Καλὸ καὶ μὲ νέο ξεκίνημα…!
Χρόνια Πολλά!
Στοχαστής