Toυ π. Σπυρίδων Σκουτή
Δεχόμαστε την απαξίωση από εσάς πολλές φορές: Παπάδες, γιατροί, δάσκαλοι, καθηγητές, πολιτικοί.
Και ξέρετε κάτι; Έχετε δίκιο! Πίσω από αυτή την αντίδραση βρίσκεται μια υγιής καρδιά. Είναι μια καρδιά διψασμένη που πονάει. Δεν θέλετε άλλο ψέμα, θέλετε αλήθειες και έχετε δίκιο…
Σας μεγαλώσαμε με ένα Θεό τιμωρό, και την Ορθόδοξη πίστη σας την μάθαμε σαν μια θρησκεία που πρέπει να κάνουμε κάποια πραγματάκια για να είμαστε τα καλά παιδιά του Θεού. Μια φανουρόπιτα για να βρούμε τα κλειδιά μας και μεγάλους σταυρούς στους οποίους δεν σας μάθαμε πως να ανεβαίνετε θυσιαστικά για τον άλλον, αλλά σας τους δείχνουμε μέσα στην εκκλησία με μεγάλες μετάνοιες για να δείχνουμε την εξωτερική μας τέλεια θρησκευτικότητα. Αυτό το απορρίπτετε και καλά κάνετε. Σας έχει εξαγριώσει η υποκρισία και έχετε δίκιο. Σε κάθε σας ερώτηση αντί να σας απαντάμε με το διότι…σας λέμε ένα κοφτό: Έτσι ειναι !! Έτσι τα βρήκαμε και έτσι τα μάθαμε. Και έχετε δίκιο που σε τέτοιες απαντήσεις φεύγετε, γιατί μυρίζουν θάνατο και όχι ζωή.
Σας δίνουμε ξερές πληροφορίες και όχι βιωματική γνώση , σαν βομβαρδίζουμε με προπαγάνδα για να μπορέσουμε να σας χειριζόμαστε καλύτερα. Μας φτύνετε και καλά κάνετε!. Ως γονείς σας φορτώνουμε με ξένες γλώσσες αλλά για τη γλώσσα της σταυρικής θυσιαστικής αγάπης ούτε λόγος. Η παιδική νεανική σας ψυχή δεν δέχεται το ψέμα, διψά για αλήθειες αλλά εμείς απουσιάζουμε. Μας ρωτάτε, αγωνιάτε και εμείς απλά δεν σας ακούμε…Θέλουμε να βουλώσουμε το στόμα σας με ένα smartphone για να μας αφήσετε ήσυχους. Και έχουμε ευθύνη.
Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε είναι ότι δεν σας μάθαμε να αγαπάτε , δεν σας μάθαμε τι σημαίνει ψάχνω βιωματικά την αλήθεια. Αντί να σας δείξουμε το δρόμο της αγιότητας σας δείξαμε τον δρόμο της κοσμικότητας και της πρόσκαιρης ηδονής. Μάθαμε να τοποθετούμε τον Χριστό ως εικόνισμα στον τοίχο και να φωνάζουμε που οι πολιτικοί θέλουν να μας το κατεβάσουν αλλά δεν σας μάθαμε τι σημαίνει να έχεις τοποθετημένο τον Χριστό στον θρόνο της καρδιάς σου. Και εκεί κρύβεται το μεγάλο μας λάθος . . .
Γεννηθήκατε κλαίγοντας και το κλάμα σταμάτησε όταν η μάνα, σας έπιασε στην αγκαλιά της. Εμείς αυτή την αγκαλιά αρνούμαστε να σας την δώσουμε …και έρχεται ένα ρήγμα χωρίς γέφυρα. Φωνάζετε και δεν σας ακούμε διότι η απόσταση είναι μεγάλη.
Εδώ φτάνουμε σε αυτό το μεγάλο βήμα ….. σε αυτή τη γέφυρα που πρέπει να χτίσουμε πάλι και να τρέξει ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.
Αντιδράτε και καλά κάνετε αλλά μην μείνετε εκεί, δεν έχει νόημα. Μην σταθείτε σε μια ξερή αντίδραση και μόνο. Στην εκκλησία θα βρείτε ότι βρίσκετε σε ένα νοσοκομείο: Αρρώστους, τρελούς, υποκριτές αλλά και ερωτευμένους με το πρόσωπο του Κυρίου. Η εκκλησία είναι ένας ωκεανός που έχει μέσα του τα πάντα. Βρείτε τα διαμάντια που βρίσκονται στον βυθό και σας περιμένουν και ζήσετε από τη δική τους λάμψη.
Αν διψάτε για αλήθεια η Εκκλησία είναι το λιμάνι σας, μην μείνετε στους τύπους, αρνηθείτε το ψέμα και κοινωνήστε την προσωπική αλήθεια. Αυτή την αλήθεια που ενδυθήκατε στο βάπτισμα.
Μπείτε στην Εκκλησία με αμφισβήτηση , με ερωτήματα, με γιατί , δεν πειράζει, μέσα εκεί θα βρείτε τις απαντήσεις σας. Απαντήσεις που δεν θα σας τις δώσεις κάποιος μορφωμένος παπάς ή κάποιος καλός επίτροπος ή ψάλτης. Απαντήσεις που θα πάρετε σιωπηλά στη θέα της Ενσαρκωμένης Αλήθειας, τον Χριστό. Μέσα σε αυτό το αντίκρισμα θα βρείτε όλες τις απαντήσεις για τις οποίες διψά η ψυχής σας…
Στην Εκκλησία η λέξη ταπείνωση που ακούτε πολλές φορές να ξέρετε δεν ειναι μαζοχισμός αλλά σκαλοπάτι αγιότητας και πραγματικής βιωματικής αγάπης. Χωρίς βαθιά συναίσθηση ταπεινώσεως δεν θα μπορέσουμε ποτέ να αγαπήσουμε πραγματικά.
Η Εκκλησία είναι ο Χριστός και ο Χριστός είναι η Εκκλησία.
Και εμείς θα είμαστε εκεί…με ένα συγγνώμη που οφείλουμε να σας πούμε και με μια αγκαλιά ανοιχτή…Σας περιμένουμε να ταξιδέψουμε μαζί στον δρόμο της σωτηρίας με συνοδοιπόρο τον Χριστό.
