Στον Άγιο Νικόλαο επίσκοπο Μύρων της Λυκίας

Μητροπολίτου Αντινόης Παντελεήμονος

O σκοπός της θείας ενσαρκώσεως του Θεού Λόγου απέβλεπε στο να ελευθερώσει το ανθρώπινο γένος από την δουλεία της αμαρτίας και του θανάτου.  Ήρθε ως ο αληθινός Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων μας.  Διά του θανάτου Του καταπάτησε τον Διάβολο και χάρισε διά της ενδόξου Αναστάσεώς Του ζωήν αιώνιο σ’ όλους εκείνους που θα πιστεύσουν και θα ομολογούν το όνομά Του.

Ως ο Καλός Ποιμήν αναζήτησε και βρήκε το απολωλός πρόβατο.  Και αυτήν την αποστολή ανέθεσε στους Αποστόλους Του και δι’ αυτών στους άμεσους διαδόχους των.  Να προσέχουν τους εαυτούς τους από τους πνευματικούς κινδύνους που προξενεί η αμαρτία, αλλά και ταυτόχρονα να προσέχουν ολόκληρο το ποίμνιο του Χριστού από τις πλάνες και τις αιρέσεις.

Το Πνεύμα το Άγιο τοποθέτησε τους επισκόπους και πρεσβυτέρους στην Εκκλησία να ποιμαίνουν την εκκλησία του Θεού, την οποία o Kύριος «περιεποιήσατο διά του ιδίου αίματος» (Πράξ. 20:29).

Και η Εκκλησία του Θεού ανάδειξε άξιους διαδόχους των Αποστόλων, οι οποίοι ως καλοί ποιμένες φρόντιζαν την πνευματική καθοδήγηση των πιστών.  Αναρίθμητοι υπήρξαν οι ιεράρχες εκείνοι, οι οποίοι θυσίασαν τα πάντα γιά τον Χριστό και τον συνάνθρωπό τους.

Δια του χριστιανικού βίου και της ενάρετης πολιτείας τους αναδείχθηκαν πνευματικά φώτα, που λάμπουν στο στερέωμα της Εκκλησίας και αποτελούν παραδείγματα άξια προς μίμηση απ’ όλους τους πιστούς.  Ανάμεσα σ’ αυτούς τους πολύφωτους αστέρες της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι και ο σημερινός εορταζόμενος άγιος Νικόλαος, Επίσκοπος Μύρων της Λυκίας.

Ο άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας (Μ. Ασίας) κατά το δεύτερο ήμισυ του 3ου μ.Χ. αιώνα.  Καταγόταν από πλούσια και περιφανή οικογένεια και έτυχε επιμελημένη μόρφωση.  Αφοσιώθηκε από τη νεαρά του ηλικία στα θεία.  Χειροτονήθηκε ιερέας και κατόπιν διαδέχθηκε τον αποθανόντα Επίσκοπο Μύρων της Λυκίας.

Ως επίσκοπος Μύρων ανέπτυξε σπουδαία κοινωνική δράση.  Ίδρυσε νοσοκομεία και πολλά φιλανθρωπικά ιδρύματα.  Προικισμένος με υψηλό χριστιανικό φρόνημα, ακαταμάχητο θάρρος και ζωτικότητα, εμψύχωνε τους διωκόμενους από τους Ρωμαίους μάρτυρας της Χριστιανικής Πίστεως, τους οποίους επισκέπτετο στις φυλακές.

Σημαντικό ρόλο έπαιξε στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο της Νικαίας, όπου υπερασπίσθηκε την θεότητα του Χριστού και καταδίκασε την αίρεση του Αρείου.  Κατά την διάρκεια της Συνόδου, έδωσε δείγματα της φλογερής του πίστεως.  Αδυνατών να ακούει τις βλάσφημες διδασκαλίες του αιρεσιάρχου Αρείου ενώπιον του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Μεγάλου, κτυπά στο στόμα τον Άρειο.

Η πράξη του αυτή, καταδικάζεται από τον Μέγα Κωνσταντίνο και ο ιεράρχης του Χριστού φυλακίζεται.  Την νύκτα τον επισκέπτονται ο Χριστός και η Θεοτόκος Μαρία.  Και ο μεν Κύριος του παραδίδει το Ιερό Ευαγγέλιο, η δε Θεοτόκος Μαρία το επισκοπικό ωμοφόριο.  Την επομένη αποφυλακίζεται θαυματουργικά και παρουσιάζεται ενώπιον της Συνόδου και ομολογεί την Ορθόδοξή του πίστη και διηγείται τα όσα συνέβησαν στην φυλακή.

Ένεκα της ενάρετης ζωής του αξιώθηκε να λάβει από τον Κύριο το χάρισμα της θεραπείας.

Διά της Χάριτος του Χριστού επετέλεσε εν ζωή πολλά θαύματα, ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγονται:  η απελευθέρωση των τριών στρατηγών από την θανατική καταδίκη, η θεραπεία των νοσούντων και ο πλουτισμός των φτωχών.

Αξιομνημόνευτη θα μένει στους αιώνες η διήγηση περί της φιλανθρώπου συμπαραστάσεως του αγίου Νικολάου στην αποκατάσταση των θυγατέρων του φτωχού συμπολίτου του.

Σύμφωνα μ’ αυτήν, κατά την διάρκεια της νυκτός, κρυφά και χωρίς να τον βλέπει κανείς, πήγαινε στην καλύβα του φτωχού και τοποθετούσε μεγάλα χρηματικά ποσά.  Κτυπώντας την πόρτα της καλύβας έτρεχε για να μη τον ίδει ο ευεργετούμενος φτωχός και δεχθεί ανθρώπινο έπαινο.

Η κατ’ εξοχήν όμως θαυματουργική χάρις του Αγίου Νικολάου επεκτείνεται στους ανά την θάλασσα ευρισκομένους ναυτιλλόμενους πιστούς. Οι περισσότεροι ναυτικοί επικαλούνται τον άγιο Νικόλαο σε κάθε κίνδυνο που αντιμετωπίζουν.  Γι’ αυτό θεωρείται από την Ορθόδοξος Εκκλησία ως ο προστάτης των ναυτιλλομένων.  Δεν υπάρχει σκάφος που να μη φέρει σε περίοπτη θέση την ιερά εικόνα του.  Οι ιερές εικόνες του είναι γεμάτες από αφιερώματα, έκφραση της τιμής και της ευγνωμοσύνης των ναυτιλλομένων προς τον άγιο προστάτη τους.

Ο άγιος Νικόλαος κοιμήθηκε το 330 μ.Χ.  Το δε ιερό λείψανο του κλάπηκε από τους δυτικούς σταυροφόρους το 1087 μ.Χ. και μεταφέρθηκε στο Μπάρι της Ιταλίας.

Η σημερινή γιορτή μας προσκαλεί στο να μιμηθούμε την ζωή και την πολιτεία του εν αγίοις πατρός ημών Νικολάου, Επισκόπου Μύρων της Λυκίας, του θαυματουργού.

Ο Κύριος μας δίδαξε λέγοντας, ότι διά να κληρονομήσουμε την Ουράνιό Του Βασιλεία, οφείλομε να εφαρμόζουμε τις εντολές Του στην καθημερινή μας ζωή.  Η τιμή την οποία προσφέρομε στους αγίους της Εκκλησίας μας είναι να μιμούμεθα τις αρετές και τα κατορθώματά τους.  Γι’ αυτό, ας στρέψουμε τις καρδιές μας με ειλικρινή μετάνοια προς τον Κύριο του Ελέους.  Μιά και βρισκόμαστε στην περίοδο της νηστείας των Χριστουγέννων, ας τρέξουμε στο Ιερό Μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως και ας ζητήσουμε την συγχώρηση των αμαρτιών  και των σφαλμάτων μας.  Ο Κύριος είναι πάντοτε έτοιμος να δεχθεί την μετάνοια όλων εκείνων που ζητούν ειλικρινά το έλεός Του.

Δια της μετανοίας και της σταθερής αποφασιστικότητα, αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί, ας μιμηθούμε την πίστη, την φιλανθρωπία και την αγάπη του αγίου Νικολάου.  Έτσι θα εφαρμόσουμε τα ευαγγελικά λόγια και θα  τιμήσουμε τον σημερινό εορταζόμενο άγιο, όχι με μόνον με λόγια και ύμνους, αλλά με πράξη και έργα.

Διά των πρεσβειών του εν αγίοις Πατρός ημών Νικολάου, Επισκόπου Μύρων της Λυκίας, του θαυματουργού, ας παρακαλέσουμε να αξιωθούμε και εμείς της εν Χριστώ σωτηρίας και αγιασμού.  Χρόνια πολλά σ’ όλους.  Αμήν.