Η Μ. Τεσσαρακοστή είναι μια περίοδος επτά εβδομάδων που συνήθως κατανοείται από τους περισσότερους Χριστιανούς αρνητικά, ως ένα σύνολο απαγορευτικών για την ζωή κανόνων.
Όμως ο σκοπός της Μ. Τεσσαρακοστής είναι άλλος: Θέλει να μας «μαλακώσει» την καρδιά, ώστε ο νους να απελευθερωθεί από τις έγνοιες και τις σκοτούρες που στραγγαλίζουν κάνοντας ανυπόφορη την ζωή μας.
Η Εκκλησία επιθυμεί να μας κάνει να δούμε πιο καθαρά και αληθινά, με απλότητα την ζωή. Το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Β΄ Κυριακής των νηστειών είναι ενταγμένο ακριβώς σε αυτήν την λογική: Μας παρουσιάζει την τεράστια επίδραση του περιβάλλοντος, των οικείων μας στην διαμόρφωση της πνευματικής μας ζωής. Η σημερινή διήγηση είναι ίσως η μοναδική στην Κ.Δ. όπου ο θεραπευμένος δεν ομιλεί και δεν είναι ο πρωταγωνιστής. Εμφανίζεται στο προσκήνιο να μεταφέρεται από μια τετράδα ανδρών. Εξαιτίας της αντικειμενικής τους αδυναμίας να προσεγγίσουν τον Κύριο, ανεβαίνουν στην στέγη του οικοδομήματος, χαλάνε την σκεπή και το κρεβάτι του παραλυτικού και τον κατεβάζουν μπροστά στα έκπληκτα μάτια του πλήθους μπροστά στον Ιησού Χριστό. Εκείνος βλέποντας την παράτολμη πίστη τους απευθύνεται στον παράλυτο συγχωρώντας τις αμαρτίες του και θεραπεύοντας τον. Από την διήγηση κατανοούμε πόσο σημαντικό είναι το άμεσο περιβάλλον, των ανθρώπων που μας αγαπάνε, αλλά και το έμμεσο, το κοινωνικό περιβάλλον τα οποία επηρεάζουν αρκετά την προσωπική μας ψυχική, σωματική και πνευματική ισορροπία.
Η Εκκλησία θέλει να μας δείξει με το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα ότι η ευθύνη για την προσωπική μας πνευματική ανεπάρκεια, για τις ψυχικές μας αναπηρίες δεν είναι πάντοτε απόλυτα προσωπική. Συνδιαμορφώνεται από πλήθος εσωτερικών και εξωτερικών ερεθισμάτων. Κάθε προσπάθεια για αποκατάσταση, για θεραπεία είναι καταδικασμένη σε αποτυχία εάν δεν υπάρχει και το κατάλληλο υποστηρικτικό πλαίσιο. Στην σημερινή διήγηση για παράδειγμα, ο παράλυτος θεραπεύεται όταν η κοινότητα των τεσσάρων συνανθρώπων του που τον περιβάλλει, τον μεταφέρει στον αρχηγό της ζωής. Με άλλα λόγια, ο πνευματικός αγώνας μας δεν είναι μια ιδιωτική υπόθεση. Υπάρχει δηλαδή μια συνεχής αλληλεπίδραση του χαρακτήρα με το γύρω του περιβάλλον.
Επιγραμματικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι στην ζωή μας συναντάμε δύο κατηγορίες ανθρώπων: Αυτών που μας βοηθάνε με την διάθεση και την πίστη τους να οδηγηθούμε σε μια ωριμότητα και στην κοινωνία, σε σχέση σωτηρίας με τον Ιησού Χριστό και αυτών που μας εμποδίζουν και μας δυσκολεύουν. Οι τελευταίοι περιγράφονται από το σημερινό Ευαγγέλιο ως οι Γραμματείς. Οι τυπικοί θρησκευόμενοι, οι διανοούμενοι και οι καθοδηγητές της εκάστοτε εποχής που δυστυχώς τις περισσότερες φορές αδυνατούν να μας δείξουν τον αληθινό δρόμο για την σωτηρία μας. Είναι έτοιμοι να κατηγορήσουν. Κοροϊδεύουν και μπερδεύουν τον κάθε λογής παράλυτο που αποζητάει την υγεία του σχετιζόμενος γόνιμα με τους συνανθρώπους του και με τον αληθινό Θεό.
Παραλυτικός μπορεί να είναι κανείς σωματικά εξαιτίας μιας ασθένειας, ενός ατυχήματος ή εκ’ γενετής. Όμως υπάρχει και μια χειρότερη μορφή παραλυσίας: Αυτής του χαρακτήρα ανεξάρτητα μάλιστα του εάν είναι κανείς πλούσιος, φτωχός, αγράμματος ή μορφωμένος. Μακριά από την εμπειρία της γνήσιας κοινωνίας με τον Χριστό η παραλυσία λαμβάνει καταστροφικές, δαιμονικές διαστάσεις. Το ψυχικό και συναισθηματικό αδιέξοδο της εποχής μας, ο πόνος, η μοναξιά, η απουσία νοήματος ζωής, χαράς και ελπίδας, ακόμη και το παγκόσμιο οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο είναι πλευρές, κομμάτια της μιας αμαρτίας. Της αυτοθέωσης του ανθρώπου.
Η σημερινή περικοπή μας υπενθυμίζει τον τρόπο και τον στόχο του πνευματικού μας αγώνα.
Ο μόνος κατάλληλος τρόπος για να σωθούμε από την αμαρτία είναι η συνύπαρξη όπως την βιώνει η Εκκλησίας ως Σύναξη. Είναι με απλά λόγια η έμπρακτη αλληλοβοήθεια, η αλληλοσυμπαράσταση των ανθρώπων. Όμως ο τρόπος αυτός από μόνος του δεν επαρκεί. Ένας έντονος κοινοτισμός, ένας ανθρωπισμός χωρίς στόχο, χωρίς κοινή αναφορά εκφυλίζεται σε σχέσεις συμφέροντος.
Ο στόχος τον οποίο ευχόμαστε να πετύχει ο καθένας και η κάθε μια από εμάς, μας τον προσφέρει ξεκάθαρα η Εκκλησία σε κάθε λειτουργική της Σύναξη: Είναι η σχέση, η κοινωνία με τον αρχηγό και σωτήρα μας τον Ιησού Χριστό.
π. Νεκτάριος Κουτρουμάνης
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο info@poimin.gr άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
