Για την συμβολή της χριστιανής γυναίκας στην οικογένεια, στην Εκκλησία και την κοινωνία γενικώτερα ωμίλησε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Δαμασκηνός με αφορμή την μνήμη της Μεγαλομάρτυρος Αγίας Κυριακής, στις 7 του μηνός Ιουλίου ε.έ.
Ο Σεβασμιώτατος αφ’ εσπέρας χοροστάτησε στην ακολουθία του Εσπερινού, ευλόγησε τους άρτους και ωμίλησε στο πανηγυρίζον Παρεκκλήσιο Αγίας Κυριακής Διδυμοτείχου, πλαισιούμενος από τους πατέρες της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Διδυμοτείχου, οι οποίοι επιμελούνται και φροντίζουν το Ιερό Παρεκκλήσιο. 
Την κυριώνυμο ημέρα της εορτής ο Σεβασμιώτατος προέστη της Ευχαριστιακής Συνάξεως στον Ιερό Ναό Αγίας Κυριακής του ομώνυμου χωρίου, του τέως Δήμου Ορφέως, πλαισιούμενος υπό του Σιμωνοπετρίτου Ιερομόναχου Ευκαρπίωνος, του Αρχιερατικού Επιτρόπου Ορφέως Αρχιμ. Θεοφίλου Βασιλάκου και των εφημερίων των γειτονικών χωρίων. 
Την Θεία Λειτουργία στο χωριό Κυριακή παρηκολούθησαν ο Δήμαρχος Σουφλίου Παναγιώτης Καλακίκος, ο Διοικητής του Στρατοπέδου «Βιζβίζη» Αντισυνταγματάρχης Χαράλαμπος Παντιώρας και ικανό εκκλησίασμα από το χωριό και τα γύρω χριστιανικά χωριά. Απευθυνόμενος τους λιγοστούς κατοίκους του χωριού ο Σεβασμιώτατος εσημείωσε ότι η Αγία Κυριακή, παρά την γυναικεία φύση της, με ανδρεία και γενναιότητα έμεινε ακλόνητη στην πίστη του Χριστού και συγκρούστηκε με την εξουσία της εποχής εκείνης και τους κάλεσε να μη φοβούνται το «μικρόν ποίμνιον» αλλά να παραμένουν σταθεροί και ακλόνητοι στις αξίες και στην πίστη του Χριστού και της Πατρίδος και τότε να είναι σίγουροι ότι θα αντιμετωπίσουν όλες τις δυσκολίες με τη δύναμη και την γενναιότητα που δίδει ο Χριστός στους μαθητές Του, όταν τους λέγει «Θαρσείτε, εγώ ειμί μη φοβείσθε» και συνέχισε λέγοντας «…όπως η Παναγία και ο Πρόδρομος ήταν καρποί προσευχής του Ιωακείμ και της Άννης, του Ζαχαρίου και της Ελισάβετ αντιστοίχως, ούτω και η Αγία Κυριακή υπήρξε καρπός προσευχής των ευσεβών γονέων της Δωροθέου και Ευσεβείας, οι οποίοι καλλιέργησαν στην ψυχή της νεαρής κόρης την αγάπη στο Χριστό και της κληροδότησαν τον ανεκτίμητο θησαυρό ο Χριστός να είναι ο οδηγός της ζωής της, η ελπίδα και η δύναμή της» και στη συνέχεια επεσήμανε την ευθύνη των γονέων και ιδιαίτερα της χριστιανής μητέρας στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους.
