Ο Σταυρός και ο Εσταυρωμένος Κύριος

1. Ἡ Ὀρθόδοξη πίστη μας, ἀγαπητοί μου, λέγεται «συμβολική». Καί λέγεται ἔτσι, γιατί ἐκφράζεται μέ σύμβολα. Ἐκφράζεται δηλαδή μέ ἁπλᾶ σημεῖα, τά ὁποῖα ὅμως ἔχουν βαθειά ἔννοια καί σημασία. Ἕνα ἀπό αὐτά τά σημεῖα, τό πιό σημαντικό καί τό πιό ἱερό, εἶναι ὁ ΣΤΑΥΡΟΣ. Τόν Σταυρό μή τόν βλέπουμε ἁπλᾶ σάν δύο ξύλα καρφωμένα, ἕνα κατακόρυφο καί ἕνα ὁριζόντιο ξύλο, ἀλλά νά σκεπτόμαστε αὐτό πού ἔγινε πάνω σ᾽ αὐτό τό σχῆμα. Καί πάνω σ᾽ αὐτό τό σχῆμα, χριστιανοί μου, ὅπως ὅλοι τό ξέρετε καλά, ὁ σαρκωθείς Υἱός τοῦ Θεοῦ, μία ἡμέρα, Παρασκευή ἡμέρα, πάνω σέ ἕνα λόφο, τοῦ Γολγοθᾶ τόν λόφο, καρφώθηκε ἀπό τούς ἄνομους Ἰουδαίους καί ὑπέφερε ὀδυνηρό σταυρικό θάνατο. Αὐτός ὅμως ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ εἶναι λυτρωτικός θάνατος. Θάνατος πού, γι᾽ αὐτόν πού τό πιστεύει, σώζεται ἀπό τίς ἁμαρτίες του.
2. Ἀπό παλαιά οἱ ἄνθρωποι πρόσφεραν θυσία γιά τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν τους. Θυμηθεῖτε τόν Ἄβελ, πού πρόσφερε ἀπό τά πρόβατά του θυσία στόν Θεό. Ἀλλά δέν μποροῦν οἱ θυσίες αὐτές τῶν ζώων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης νά σβήσουν ἁμαρτήματα. Οἱ θυσίες αὐτές προεικόνιζαν τήν μεγάλη Θυσία τοῦ Γολγοθᾶ, τήν Θυσία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού πραγματικά σβήνει ἁμαρτήματα, γιατί εἶναι Θυσία τέλεια, Θυσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Ναί, χριστιανοί μου! Ἔτσι πρέπει νά πιστεύουμε τόν θάνατο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πάνω στόν Σταυρό. Ὡς Θυσία, ὡς προσφορά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν οὐράνιο Πατέρα Του γιά ἐμᾶς, γιά τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Σ᾽ αὐτό βλέπουμε τήν μεγάλη ἀγάπη τοῦ Πατέρα μας Θεοῦ, ὥστε για ᾽μᾶς παρέδωσε τόν μονογενῆ Του Υἱό σέ θάνατο, σέ σταυρικό θάνατο. Καί ὅποιος πιστεύει σ᾽ Αὐτόν δέν θά χαθεῖ, ἀλλά θά ἔχει ζωή αἰώνιο.

Χριστιανέ! Ὅσα πολλά καί μεγάλα καί ἄν εἶναι τά ἁμαρτήματά σου, μήν ἀπογοητεύεσαι γι᾽ αὐτά. Κοίτα τόν Σταυρό! Καί τόν Σταυρό τόν βλέπουμε νοερά μέ τόν καρφωμένο πάνω σ᾽ αὐτόν Ἐσταυρωμένο Κύριό μας. Γιατί σταυρώθηκε ὁ Χριστός; Σταυρώθηκε γιά τά ἁμαρτήματά μας. Τό Αἷμα λοιπόν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού χύνεται ἀπό τά τρυπημένα χέρια καί πόδια Του, ἡ Θυσία αὐτή τοῦ Γολγοθᾶ, πλένει καί σβήνει ὅλα τά ἁμαρτήματά μας (βλ. Α´ Ἰωάν. 1,7). Καί τό Αἷμα αὐτό εἶναι στό Ἅγιο Ποτήριο τῆς θείας Λειτουργίας καί κοινωνοῦμε ἀπό αὐτό «εἰς ἄφεσίν μας ἁμαρτιῶν», ὅπως λέγει ὁ ἱερεύς στόν κάθε πιστό πού τόν κοινωνάει.

3. Ἀδελφοί, νά τιμοῦμε τόν τίμιο Σταυρό. Γιατί τιμοῦντες τόν τίμιο Σταυρό τιμοῦμε τόν Ἐσταυρωμένο πάνω σ᾽ αὐτόν Ἰησοῦ Χριστό μας. Ὅλα τά σπίτια πρέπει νά ἔχουν τήν εἰκόνα τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ μας. Καί ὄχι μόνο στά σπίτια μας, ἀλλά καί πάνω μας πρέπει νά ἔχουμε τόν Ἐσταυρωμένο Χριστό μας. Ἔχοντας πάνω μας τόν Σταυρό, περιφέρουμε μαζί μας, ὅπου πηγαίνουμε, καί τόν Ἐσταυρωμένο Ἰησοῦ Χριστό.

Χριστιανοί μου, νά μήν ξεχνᾶμε νά εὐχαριστοῦμε τόν Χριστό γιά τόν σταυρικό Του θάνατο γιά ᾽μᾶς. Εὐχαριστοῦντες τόν Ἰησοῦ Χριστό γιά τίς προσφορές Του σέ ᾽μᾶς, μήν ξεχνᾶμε νά λέμε καί γιά τήν πιό μεγάλη Του προσφορά: Γιά τόν σταυρικό Του θάνατο. Νά λέμε, δηλαδή: «Σ᾽ εὐχαριστῶ, Θεέ μου, πού σταυρώθηκες γιά μένα»! Γιά ὄλους βέβαια σταυρώθηκε ὁ Χριστός, ἀλλά εἶναι καλό νά εἰδικεύει ὁ καθένας στόν ἑαυτό του τόν θάνατο τοῦ Χριστοῦ.

Ὅταν κάνουμε τόν Σταυρό μέ τά τρία δάκτυλά μας ἑνωμένα, αὐτό εἶναι μιά ὁμολογία τῆς πίστης μας στήν Ἁγία Τριάδα καί σέ ὅλο τό Μυστήριο τοῦ σταυρικοῦ θανάτου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καί ὁ Κύριός μας, καί μόνο πού κάνουμε τόν Σταυρό μας, θά τό ὑπολογίσει γιά τήν σωτηρία μας. Λυπηθεῖτε ὅμως, χριστιανοί, καί πονέστε γι᾽ αὐτούς, πού ἀποστρέφονται τόν Σταυρό καί ντρέπονται καί ἀπαξιοῦν καί νά κάνουν ἀκόμη τόν Σταυρό τους. Ντροπή μας!.. Ὁ Χριστός δέν ντράπηκε νά σταυρωθεῖ καί ἐμεῖς ντρεπόμεθα νά κάνουμε τόν Σταυρό μας. Ντροπή μας! Καί ποῦ νά μᾶς βάλουν καί μαχαίρι στό λαιμό γιά τήν πίστη!.. Χριστιανοί μου, λυπᾶμαι νά τό πῶ, ἀλλά θά τό πῶ: Βρέθηκα ἐφέτος στήν Βουλή τῶν Ἑλλήνων κατά τήν τέλεση τοῦ Ἁγιασμοῦ ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο καί τούς Συνοδικούς Ἀρχιερεῖς. Ἦταν σχεδόν ὅλοι οἱ Βουλευτές. Ἀπ᾽ αὐτούς πολύ λίγοι ἔκαναν τό Σταυρό τους. Καμμιά δεκαπενταριά περίπου (πολλούς εἶπα!). Οἱ ἄλλοι ὄχι!.. Τί προκοπή τότε νά δοῦμε, χριστιανοί μου, ὅταν οἱ ἄρχοντές μας εἶναι ἀλειτούργητοι καί ἀσταύρωτοι καί θεσπίζουν διατάγματα, πού βγάζουν οἱ ἐχθροί τοῦ Σταυροῦ; Τί προκοπή νά δοῦμε; Χαθήκαμε!… Βάλτε τά μικρά ἁγνά παιδάκια νά προσευχηθοῦν, γιά νά μᾶς σώσει ὁ Θεός καί ἀπό χειρότερα…

Μέ πολλές εὐχές,

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας