Σ’ αυτές τις δύσκολες ημέρες που ζούμε πολλά έχουν ακουστεί, πολλά έχουν κριθεί και κατακριθεί, με κύριο την προσωπική βούληση του καθένα μας αν θα μεταλάβει την Θεία Κοινωνία. Χωρίς να γίνεται όμως τόσος θόρυβος για τις καφετέριες που σφύζουν από “υποψήφια κρούσματα” που πίνουν την φραπεδιά τους…
Ξεχνάμε ότι ο καθένας μας με όλα αυτά που ακούει τόσες ημέρες έχει αποκρυσταλλώσει την άποψή του και τα λοιπά λόγια είναι περιττά.
Εξάλλου σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, θεωρώ ότι είναι σεβαστή η βούληση του κάθε πολίτη και ουδείς με το ζόρι θα μας τραβήξει από το χέρι για να μεταλάβουμε ή θα μας εμποδίζει να μην πάμε…
Αυτοβούλως και ελευθέρως θα πάει όποιος το επιθυμεί και είναι κρίμα να γίνεται τόσο θόρυβος ( μήπως κακοπροαίρετα ; ), ξεχνώντας ότι το θέμα “κορωνοϊός” είναι πολυδιάστατο!
Οι προσπάθειες όλων μας πρέπει να εστιαστούν στο να τον πολεμήσουμε και όχι να πολεμάμε μεταξύ μας…
Τι σημαντικό έχουμε χάσει με όλη αυτή την …παράπλευρη συζήτηση :
Ο αυτοπεριορισμός όλων μας τις επόμενες ημέρες είναι πάρα πολύ σημαντικός και το πιό ουσιαστικό.
Πέραν των μέτρων προσωπικής υγιεινής, είναι ανάγκη να αντιληφθούμε ότι απαιτείται να μειώσουμε τις κοινωνικές επαφές και δραστηριότητες κάθε είδους, ώστε να ανασχεθεί η εξάπλωση του ιού, ο οποίος διαδίδεται ταχύτατα και παντού πλέον.
Αυτό σημαίνει να μην βγούμε έξω, εκτός κι αν είναι μεγάλη ανάγκη, και κυρίως να μην συναθροιζόμαστε όπως όταν πάμε για καφέ° όχι επειδή δεν πάμε στη δουλειά να θεωρήσουμε ότι είναι Κυριακή και γεμίσουμε τις καφετέριες…
Ακούμε τους φίλους Ιταλούς να μας εκλιπαρούν να μην κάνουμε τα ίδια λάθη με αυτούς και καταλήξουμε με ανεξέλεγκτα κρούσματα και θύματα…
Γι’ αυτό : ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ .