Μέ λαμπρότητα ἑορτάσθη, ἡ 16η Ἐπέτειος ἀπό τῆς ἱδρύσεως τῆς Ἐνορίας τῆς Ἁγίας Μαρίνης Πατρῶν.
Τήν Κυριακή 16 Φεβρουαρίου, ἐχοροστάτησε στόν Ὂρθρο καί ἐτέλεσε τήν Θεία Λειτουργία, ἐν πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος ἐκήρυξε τόν θεῖο λόγο, ἀναφερθείς στήν παραβολή τοῦ Ἀσώτου υἱοῦ καί στήν Ἐπέτειο τῆς Ἱδρύσεως τῆς ἐν λόγῳ Ἐνορίας.
Ἀναλύσας τό Εὐαγγελικόν ἀνάγνωσμα, ὁ Ἱεράρχης, ἀνεφέρθη στήν ὀδύνη τῆς ἁμαρτίας καί τῆς ἀποστασίας ἀπό τόν Θεό, στόν φοβερό κατήφορο πού μᾶς παρασύρει ἡ πλάνη τοῦ διαβόλου, ἀλλά καί στό μεγαλεῖο τοῦ μυστηρίου τῆς μετανοίας, στό λουτρό τῶν δακρύων, πού μᾶς ὁδηγεῖ στήν ἀγκαλιά τοῦ Πατέρα, ὁ ὁποῖος μᾶς περιμένει καί μᾶς ἀγκαλιάζει πρῶτος, δίνοντάς μας τό δαχτυλίδι τῆς ἐμπιστοσύνης καί θυσιάζοντας τόν ἲδιο τόν Ἑαυτό του γιά τήν ἰδική μας σωτηρία.
Γιά τήν 16η Ἐπέτειο ἀπό τῆς Ἱδρύσεως τῆς Ἐνορίας, ὁ Σεβασμιώτατος, ἐμνήσθη ἐν συγκινήσει, ὃλων τῶν ἐνεργειῶν πού ἒγιναν, ὣστε νά φθάσωμε ἓως τῆς σήμερον, ὃπως τῆς ἐξασφαλίσεως τοῦ οἰκοπέδου, τῆς ἐγκρίσεως τῶν σχεδίων, τῆς θεμελιώσεως, τῆς ἐξευρέσεως πόρων καί τόν μεγάλον ἀγῶνα γιά τήν ἀνέγερση τοῦ Ναοῦ.
Ὁ Ἱεράρχης ἐσημείωσε ὃτι αὐτός ὁ Ναός εἶναι ὁ πρῶτος πού ἐθεμελίωσε καί αὐτή ἡ Ἐνορία εἶναι ἡ πρώτη, καινούργια Ἐνορία, πού ἳδρυσε, ὃταν ἦλθε ὡς Μητροπολίτης στήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν.
Ἐπήνεσε δέ καί συνεχάρη, ἀλλά καί εὐχαρίστησε ἐκ βάθους καρδίας, τόν Προϊστάμενο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, Αἰδεσιμολογιώτατο Πρωτ. π. Παναγιώτη Θωμᾶ, ὁ ὁποῖος μέ τούς πολλούς συνεργάτας του, τούς Ἱεροψάλτας, τούς Ἐπιτρόπους, τούς Νεωκόρους, τά μέλη τοῦ Φιλοπτώχου , τούς Κατηχητάς, τούς Ὁμαδάρχας τῶν Κατασκηνώσεων, τούς πολλούς Ἐθελοντάς καί βεβαίως μέ ὁλοπρόθυμον συμπαράστασιν ὃλων τῶν Ἐνοριτῶν, ἐργάζεται καί ἐργάζονται μέ ζέση ψυχῆς, γιά τήν δόξα τοῦ Κυρίου, τήν τιμήν τῆς Ἁγίας Μαρίνης καί τήν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων. Ἐτόνισε ἰδιαιτέρως τήν ἀξίαν τῆς ἐν ὑπακοῇ πρός τήν Προϊσταμένην Ἀρχήν ἐργασίαν καί ἰδιαιτέρως τήν ἀξίαν τῆς συνεργασίας γιά τήν πρόοδο τῆς πνευματικῆς ζωῆς καί τῆς ἐν γένει πορεία μας ὡς μελῶν τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού πρέπει νά εἲμεθα τό φῶς καί τό ἁλάτι τοῦ κόσμου.
Ἐν συνεχείᾳ ὁ Σεβασμιώτατος προσέφερε ἀπό μίαν εἰκόνα, πρός τούς Ὁμαδάρχες τῶν Κατασκηνωτικῶν περιόδων καί στίς Μαγείρισσες πού προσέφεραν ἐθελοντικά τίς ὑπηρεσίες τους γιά τά παιδιά μας.
Ἐπίσης, ἐτελέσθη καί τό ἱερό Μνημόσυνο, πάντων τῶν ἐπ’ ἐλπίδι Ἀναστάσεως, ζωῆς αἰωνίου, κεκοιμημένων κτητόρων, εὐεργετῶν, ἀνακαινιστῶν καί ἐνοριτῶν τῆς Ἐνορίας Ἁγίας Μαρίνης Πατρῶν.
Στό πνευματικό κέντρο τοῦ Ναοῦ προσεφέρθη σέ ὃλους μικρά δεξίωσις.
