Παρακολουθώ την χειροτονία ενός νέου Επισκόπου. Να είναι καλά ο άνθρωπος και καλή αρχιερατεία να έχει.
Σκέπτομαι το εξής: Την ώρα της χειροτονίας ενός Επισκόπου, οι ψάλτες ψέλνουν με τρόπο κατανυκτικό το «Κύριε ελέησον».
Σε μία πρόχειρη θεολογική ερμηνεία αυτό σημαίνει ότι η Εκκλησία αναγνωρίζει πως μόνο με το έλεος του Θεού μπορεί να σταθεί ένας άνθρωπος στο ύψος μίας τέτοιας διακονίας. Αν δεν υπάρχει χάρη, δεν υπάρχει και ευλογημένη ποιμαντορία.
Όμως υπάρχει και μία δεύτερη σκέψη… Αν το επαναλαμβανόμενο «Κύριε, ελέησον» δεν είναι μόνο κατανυκτική προσευχή αλλά και παρακλητικό αίτημα για προστασία; Δηλαδή, «Κύριε, ελέησε, ελέησε, ελέησε, γιατί δεν ξέρουμε τι ακριβώς μας περιμένει!»… Ο λαός, που σε λίγο πρόκειται να υποδεχθεί τον νέο Επίσκοπο με χειροκροτήματα και ιαχές, έχει ήδη επικαλεσθεί το σωστικό έλεος του Θεού διότι, μεταξύ μας, κανείς Επίσκοπος δεν έχει …εγγύηση επιστροφής!
Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος
