Ανακοινωθέν 2ης ημέρας των εργασιών της Ιεραρχίας

Συνῆλθε σήμερα, Τρίτη 5 Ὀκτωβρίου 2021, στή δεύτερη Τακτική Συνεδρία της ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὑπό τήν Προεδρία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου, στήν αἴ­θουσα τοῦ Διορθοδόξου Κέντρου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στήν Ἱερά Μονή Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Πεντέλης.

            Μετά τήν προσευχή, ἀνεγνώσθη ὁ Κατάλογος τῶν συμμετεχόντων Ἱεραρχῶν καί διαπιστώθηκε ἀπαρτία. Κατόπιν ἐπικυρώθηκαν τά Πρακτικά τῆς χθεσινῆς Συνεδρίας.

            Ἀκολούθως, σύμφωνα μέ τήν Ἡμερησία Διάταξη, ἀνέγνωσε τήν Εἰσήγησή του ὁ Σε­βα­σμι­ώ­τα­τος Μη­τρο­πο­λί­της Δι­δυ­μο­τεί­χου, Ὀ­ρε­στι­ά­δος καί Σου­φλίου κ. Δα­μα­σκη­νός μέ θέ­μα: «Κα­νο­νι­σμός «Περί συστά­σεως, ὀρ­γα­νώ­σεως καί λει­τουρ­γίας τοῦ Μη­τρῴου Ἐ­φη­με­ρίων, Δι­α­κό­νων καί Ἱ­ε­ρο­κη­ρύ­κων τῆς Ἐκ­κλη­σίας τῆς Ἑλ­λά­δος (Μ.Ε.Δ.Ι.)»».

Ἐπηκο­λού­θησε εὐρύτατος δι­ά­λο­γος ἐπί τῆς Εἰ­ση­γή­σεως, κατά τόν ὁποῖο ἔλαβαν τόν λόγο πολλοί Σεβασμιώτατοι Ἀρχιερεῖς προβαίνοντας ἐν τέλει στήν ψήφιση τοῦ Κα­νο­νι­σμοῦ μέ νομοτεχνικές βελτιώσεις.

Ἀκολούθησε ἡ Εἰσήγηση τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἰ­λίου, Ἀ­χαρ­νῶν καί Πε­τρου­πό­λεως κ. Ἀ­θη­να­γό­ρου μέ θέμα: «Συμ­με­τοχή τοῦ λα­ϊ­κοῦ στοι­χείου εἰς τό Ἐκ­κλη­σι­α­στι­κόν γε­γο­νός».

Στό ἐρευνητικό μέρος τῆς Εἰσηγήσεώς του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέπτυξε κυρίως τήν ἔννοια τῆς λέξης «λαϊκός» στήν Ἐκκλησία ἀναφερόμενος συνοπτικά στά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἐκκλησιαστική κοινωνία καί ἐκτεταμένα στό πῶς ἐκφράζεται ἡ ὁμοτιμία καί ἡ ὁμοφροσύνη στό ἐκκλησιαστικό γεγονός.

Τό δεύτερο μέρος τῆς Εἰσηγήσεως, περιελάμβανε σχόλια σέ ἕνα κείμενο σύγχρονου λαϊκισμοῦ, τό ὁποῖο ἐπέλεξε ὡς χαρακτηριστικό παράδειγμα ἀνάμεσα ἀπό δεκάδες κείμενα πού εἶναι σχεδόν πανομοιότυπα ὡς πρός τό ὕφος, τήν δομή, τήν ὀρθογραφία, τήν σύνταξη καί τήν στίξη. Ἡ συνήθης πρακτική τῶν συντακτῶν τῶν κειμένων αὐτῶν, τόνισε ὁ Εἰσηγητής, «εἶναι νά προκαλέσει καί νά ἐγείρει τό δημόσιο αἴσθημα, χρησιμοποιώντας παραπλανητικά ἤ ἐλλιπῆ, ἀπαξιωτικά καί κατά βάση ψευδῆ καί δυσφημιστικά στοιχεῖα γιά τό πρόσωπο, τόν θεσμό, τήν συλλογικότητα ἤ τήν κατάσταση κατά τῶν ὁποίων βάλλουν καί ἔτσι ἀποτελοῦν ἕνα σύγχρονο ἐντατικό κοινωνικό πρόβλημα, πού δέν ἀφορᾶ ἀποκλειστικά τήν Ἐκκλησία, ἀλλά κάθε χῶρο πού ἐμπλέκεται ἐνεργά στόν δημόσιο βίο καί πού ἡ συντεταγμένη δομή του καί οἱ παρεμβάσεις του ἐνοχλοῦν κύκλους ἤ ἄτομα πού βασανίζονται ἀπό μιά περίπλοκη ψυχοπαθολογία».

Ὁ Σεβασμιώτατος κ. Ἀθηναγόρας, ἀφοῦ ἐπεσήμανε ἀναλυτικά τά κοινά χαρακτηριστικά τῶν κειμένων πού ὡς ἐπί τό πλεῖστον καλοῦν τόν λαό σέ ἀποτείχιση ἀπό τήν Ἐκκλησία καί ἀνυπακοή στήν Ἱερά Σύνοδο, ἀνέφερε συμπερασματικά ὅτι πρέπει νά ληφθεῖ μιᾶ συλλογική ἀπόφαση γιά τό πῶς θά τοποθετηθοῦμε ἀπέναντι σέ αὐτά. Καί τόνισε: «Ἐμεῖς ἀμετακίνητοι ἀπό τίς θέσεις μας ἔχουμε νά ἐπιλέξουμε μεταξύ δύο πρακτικῶν:

·        ἤ νά τούς ἀγνοήσουμε καί νά τούς ἀφήσουμε νά συνεχίσουν νά δροῦν ἀνεξέλεγκτα ἐντός κι ἐκτός Ἐκκλησίας, σκανδαλίζοντας τούς πιστούς κι ὁδηγώντας πολλούς ἐξ αὐτῶν στήν ἀπόλυτη πλάνη καί σέ πράξεις πού ἐλλοχεύουν πολυεπίπεδους κινδύνους

·        ἤ νά σχεδιάσουμε καί νά ἐφαρμόσουμε ἕνα ἑνιαῖο πλαίσιο προστασίας τῶν στελεχῶν τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ ποιμνίου μας ἀπό τίς ἐπιθέσεις τῶν πάσης φύσεως δημαγωγῶν, συνωμοσιολόγων καί ὑβριστῶν τοῦ ἔργου καί τῆς προσφορᾶς μας.

Μέ τό νά παρακολουθοῦμε μουδιασμένοι τίς ἐπιθέσεις ἐναντίον μας, εὐχόμενοι ἁπλῶς τό κακό νά εἶναι μικρό ἤ νά σιωποῦμε δίνοντας χῶρο στόν παραλογισμό ἤ ἀκόμα χειρότερα αὐτοεγκλωβισμένοι καί φοβούμενοι μιά ἐμφανῶς ἀναπόφευκτη σύγκρουση νά προσπαθοῦμε νά ἐξευμενίσουμε τό τέρας πού σιγά – σιγά ξεπροβάλλει μπροστά μας, δέν προστατεύουμε τήν ἑνότητα, οὔτε ἐκτελοῦμε κάποια χριστιανική ἐπιταγή, ἁπλῶς δίνουμε χῶρο στούς διῶκτες μας νά ἐπεκταθοῦν, παρουσιάζοντας ἐσφαλμένα στήν κοινωνία τήν εἰκόνα ὅτι ἤ ἀδιαφοροῦμε γιά τήν Ἐκκλησία καί το μέλλον της ἤ ὅτι φοβισμένοι προσπαθοῦμε ν’ ἀποφύγουμε καταστάσεις πού θά καταδείκνυαν τήν εὐαλωτότητά μας ἔναντι αὐτῶν πού ὑποσκάπτουν μεθοδικά τά θεμέλια τῆς Ἐκκλησίας».

Ἡ συζήτηση ἐπί τῆς Εἰσηγήσεως θά πραγματοποιηθεῖ αὔριο, Τετάρτη 6 Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ., κατά τήν ὁποία ἡ Ἱερά Σύ­νο­δος τῆς Ἱε­ραρ­χίας θά συ­νε­χί­σει τίς ἐρ­γα­σίες Της.