Με αισθήματα ευγνωμοσύνης τίμησε κλήρος και λαός, τον μακαριστό Μητροπολίτη Πέτρας κυρό Δημήτριο, επί τη συμπληρώσει τριάντα χρόνων από την εις Κύριον εκδημία του και με ένα τρόπο που αντιπροσωπεύει το ήθος, την λιτή ζωή και την εν γένει βιοτή του. Το Σάββατο 11 Ιουλίου η Θεία Λειτουργία και το τριακονταετές μνημόσυνο τελέσθηκε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Μεγάλης Παναγίας Νεαπόλεως, ιερουργούντος του Σεβασμ. Μητροπολίτου κ. Γερασίμου.
Στην ομιλία προς το ευσεβές εκκλησίασμα ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του προσφιλούς Αρχιερέως, ο οποίος κόσμησε για τριάντα τέσσερα συναπτά έτη το Ιερό Σύνθρονο της κατά Πέτραν Εκκλησίας, με απλότητα και ευθύτητα.
«Ο αοίδιμος Μητροπολίτης κυρός Δημήτριος ανεδείχθη με τα έργα του όχι μόνο θρόνον διάδοχος, αλλά και τρόπον μέτοχος της χορείας των μεγάλων Ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου και της Εκκλησίας Κρήτης, που στόχευε στην φανέρωση της δόξας του Θεού και την οικοδομή της Εκκλησίας.
Με την φιλευσπλαχνία του γινόταν ο στοργικός Πατέρας που συμπονούσε και συνέπασχε, αλλά και χαιρόταν με το ποίμνιό του. Γι’ αυτό και αγαπήθηκε τόσο πολύ, ώστε να αποτελεί έως και σήμερα ορόσημο στη συνείδηση του πιστού λαού, γιατί πρώτος εκείνος το αγάπησε ανυπόκριτα.
Η ευγλωττία και η καθαρότητα του λόγου του, σε συνδυασμό με την λιπαρά του θεολογική κατάρτιση και την βαθειά γνώση της ιστορίας, του έδιδαν τη δύναμη να ορθοτομεί τον λόγο της αληθείας, να πείθει και να εμπνέει τους ανθρώπους να αγαπούν και να ακολουθούν τον Χριστό και την Εκκλησία Του».
Και συμπλήρωσε: «Οι εορτές της Αγίας Ευφημίας έμελλε να σημαδέψουν το ξεκίνημα και το τέλος της Αρχιερατικής του Διακονίας, στην κατά Πέτραν Εκκλησία. Η ενθρόνισή του έγινε στις 16 Σεπτεμβρίου, ημέρα μνήμης της Αγίας και η εκδημία του προς τον Κύριον στις 11 Ιουλίου, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία μας εορτάζει το θαύμα της Αγίας Ευφημίας, κατά την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο στη Χαλκηδόνα».
Περαίνοντας τον λόγο του ο σεβαστός Ποιμενάρχης ανέφερε: «Σήμερα, τριάντα χρόνια μετά, όλοι εμείς, στον ίδιο χώρο, περιστοιχίζουμε τα σεβάσμια λείψανά του, τιμώντες την αρχιερατική του διακονία, την μεγάλη προσφορά του, το έργο του και τις σταθερές βάσεις που θεμελίωσε στην Μητρόπολή μας. Τον τιμούμε με έναν τρόπο πνευματικό, λιτό και ουσιαστικό, γιατί έτσι αναπαυόταν στη ζωή του· έναν τρόπο που εκφράζει το πνεύμα, το ήθος και την εν γένει ζωή και συμπεριφορά του. Και παρακαλούμε τον Τριαδικό Θεό να αναπαύει αυτόν εν χώρα ζώντων και να αναδεικνύει όλους εμάς διαδόχους των αρετών του, κυρίως της ειλικρινείας και της αγάπης που τον διέκριναν».
