του Σεβ. Μητροπολίτου Χριστόδουλου Μουστάκα
«Ἰδού οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καί ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραήλ καί εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον» (Λουκ. 2, 34).
Δεσποτική καί ταυτόχρονα Θεομητορική εἶναι ἡ σημερινή γιορτή. Ἡ Παναγία προσέφερε τόν Υἱό της στό Ναό, γιά νά ἐκπληρώσει καί ὁ Θεάνθρωπος τό Νόμο τοῦ Μωϋσῆ πού ἔλεγε: «Ἄν τό πρῶτο παιδί πού φέρνει μιά γυναίκα στόν κόσμο εἶναι ἀγόρι, πρέπει νά θεωρεῖται ἀφιερωμένο στόν Κύριο» (Ἔξοδ. 13, 2).
Ὁ ἐνανθρωπήσας Σωτήρας ὁδηγήθηκε καί Ἐκεῖνος στό Ναό ἀπό τόν Ἰωσήφ καί τή Μητέρα Του. Σέ ποιόν, ὅμως, νά ἀφιερωθεῖ ὁ Θεάνθρωπος καί ἀπό τί νά καθαρισθεῖ ἡ Παναγία; Ἁπλά καί ὁ Χριστός ὡς ἄνθρωπος ἔπρεπε νά ἐκπληρώσει ὅ,τι προέβλεπε τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 3, 15)[1].
Στό Ναό τοῦ Σολομώντα ὑποδέχθηκε τόν Κύριο ὁ δίκαιος Συμεών καί εὐχαρίστησε τό Θεό γιά τή μακροζωΐα πού τοῦ χάρισε, ὥστε νά ἀξιωθεῖ νά δεῖ τό Μεσσία. Δόξασε τό Θεό καί προφήτευσε γιά τόν Ἰησοῦ Χριστό πώς «θά γίνει αἰτία νά καταστραφοῦν ἤ νά σωθοῦν πολλοί Ἰσραηλίτες. Θά εἶναι σημεῖο ἀντιλεγόμενο, γιά νά φανερωθοῦν οἱ πραγματικές διαθέσεις πολλῶν· ὅσο γιά σένα (Παναγία), ὁ πόνος γιά τό παιδί σου θά διαπεράσει τήν καρδιά σου σάν δίκοπο μαχαίρι». Ἡ προφητεία αὐτή ἐκπληρώθηκε καί θά ἐκπληρώνεται σέ κάθε ἐποχή.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἔγινε σημεῖο ἀντιλεγόμενο. Βρέφος, ἀκόμη, γνώρισε τήν ἀδυσώπητη ἔχθρα καί κακουργία, τό μαχαίρι τοῦ Ἠρώδη. Ἐχθρική ἦταν ἡ διάθεση τῶν ὁμοεθνῶν Του κατά τή δημόσια δράση Του. Πολλές ἀμφιβολίες καί ἀντιρρήσεις ἐξέφρασαν ἐναντίον τοῦ Μεσσία οἱ Γραμματεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι καί ὡς «Υἱόν τοῦ Θεοῦ» Τόν θανάτωσαν μέ σταυρικό θάνατο.
Μετά τήν Ἀνάστασή Του ἔπαυσε τό κακό; Ὄχι. Πάλι συνεχίζεται νά εἶναι σημεῖο ἀντιλεγόμενο. Πολεμιέται τό ἀπολυτρωτικό Του ἔργο. Διαστρεβλώνεται ἡ ἀλήθειά Του. «Τό φῶς ἦρθε στόν κόσμο, οἱ ἄνθρωποι ὅμως ἀγάπησαν περισσότερο τό σκοτάδι παρά τό φῶς, γιατί οἱ πράξεις τους ἦταν πονηρές» (Ἰωάν. 3, 19).
Στήν πολεμική αὐτή ὁ Χριστός ἔγινε αἰτία νά καταστραφοῦν πολλοί. Ἔπεσαν οἱ διῶκτες καί οἱ πολέμιοι τῆς ἀλήθειας, γιατί τό τέλος τους, ὅπως ὑπογραμμίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, εἶναι ἡ καταστροφή (Φιλιπ. 3, 19), ἀλλά μή λησμονοῦμε, ἀκόμη, πώς «ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ ἴδιος χτές, σήμερα καί γιά πάντα» (Ἑβρ. 13, 8). Ὁ Χριστός, ὅμως, θά γίνει αἰτία νά σωθοῦν πολλοί. Εἶναι ὁ Λυτρωτής τοῦ κόσμου, «ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ, πού παίρνει πάνω του τήν ἁμαρτία τῶν ἀνθρώπων» (Ἰωάν. 1, 29).
Καί στήν ἐποχή μας ἡ προφητεία τοῦ δικαίου Συμεών ἐκπληρώνεται. Πολύς θόρυβος γίνεται ἀπό μέρους τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους καί τῆς κακίας. Σίγουρα καί γι’ αὐτούς θά εἶναι τό τέλος τους ἡ καταστροφή. Ἄς παραμείνουμε κοντά στόν Κύριό μας, γιατί, ὅπως ὁ Ἴδιος λέει, «αὐτόν πού θά ’ρθεῖ κοντά μου, ἐγώ δέ θά τόν ἀποδιώξω» (Ἰωάν. 6, 37).
[1] Βλ. Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου, Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας, Λόγος εἰς τήν Ὑπαπαντήν τοῦ Κυρίου, 3, PG 28, 977.
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο [email protected] άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
