Την Τρίτη 1 Φεβρουαρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Βαρβάρας και του Αγίου Τρύφωνος στο δημοτικό διαμέρισμα της Αγίας Βαρβάρας του Δήμου Βεροίας.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε ο καθιερωμένος Αγιασμός με την ευχή του Αγίου Τρύφωνος για τους αγρούς.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἀγγέλοις ὁμοδίαιτος ἐχρημάτισας, μάκαρ», ψάλλει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας πρός τιμήν τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου ἐνδόξου μάρτυρος Τρύφωνος, τόν ὁποῖο τιμοῦμε ἰδιαιτέρως στήν ἐνορία σας.
Καί εἶναι μεγάλος ὁ ἔπαινος καί μεγάλο τό ἐγκώμιο τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου, γιατί ὁ ἅγιος μάρτυς Τρύφων ἦταν ἕνας νέος πού δέν διέθετε οὔτε κοσμικές γνώσεις οὔτε χρήματα οὔτε κάτι ἄλλο ἀπό ὅσα κάνουν τούς ἀνθρώπους νά διακρίνονται. Ἦταν ἕνας ἁπλός καί ταπεινός νεαρός πού ἔβοσκε χῆνες γιά νά ζεῖ καί νά βοηθᾶ τήν οἰκογένειά του, ἀπό τήν ὁποία εἶχε λάβει τόν μεγαλύτερο πλοῦτο πού μπορεῖ νά ἐπιθυμεῖ ἕνας ἄνθρωπος, δηλαδή τήν πίστη στόν Θεό καί τήν εὐσέβεια. Ὅμως δέν θά πρέπει νά ἀποροῦμε γιατί συνέβη αὐτό μέ τόν ἅγιο Τρύφωνα καί πῶς ἀξιώθηκε αὐτῆς τῆς μεγάλης τιμῆς. Ὁ Θεός μᾶς τό λέγει ξεκάθαρα διά τοῦ προφήτου Ἡσαΐου; «Ἐπί τίνα ἐπιβλέψω εἰ μή ἐπί τόν ταπεινόν καί ἡσύχιον καί τρέμοντα τούς λόγους μου;»
Ταπεινός ἦταν ὁ ἅγιος Τρύφων καί περνοῦσε τήν ἡμέρα του προσευχόμενος, καθώς ἔβοσκε τίς χῆνες του. Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ αὔξανε μέσα στήν ψυχή του τήν πίστη του καί ἡ προσευχή τήν καθάριζε ἀπό κάθε λογισμό πού δέν εἶχε σχέση μέ τόν Θεό. Διέθετε, λοιπόν, ὁ ἅγιος Τρύφωνας τά χαρακτηριστικά τῶν ἁγίων ἀγγέλων. Γιατί καί αὐτοί ἔχουν πίστη στόν Θεό, ἀφοῦ παρέμειναν μαζί του, ὅταν ὁ Ἑωσφόρος ἐπαναστάτησε, καί τόν διακονοῦν ἔκτοτε μέ ταπείνωση καί τόν ὑμνοῦν καθημερινά καί ἀδιάκοπα καί προσεύχονται πρός αὐτόν γιά τούς ἀνθρώπους πού προστατεύουν.
Καί ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ μαζί μέ τήν πίστη καί τήν ταπείνωσή του τόν ἀξίωσαν ἀπό μικρό παιδί νά κάνει θαύματα καί νά ἀνακουφίζει τούς συνανθρώπους ἀπό τόν πόνο τῆς ἀσθενείας καί ἀπό τίς δυσκολίες τίς ὁποῖες ἀντιμετώπιζαν. Καί ἀκόμη τόν ἀξίωσε νά κάνει κάτι ἀκόμη πιό δύσκολο, νά ἐκβάλλει δαιμόνια ἀπό τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων πού ταλαιπωροῦντο, ὅπως ἔκανε καί μέ τή θυγατέρα τοῦ Ρωμαίου αὐτοκράτορος πού κατείχετο ἀπό πονηρό πνεῦμα. Τό ἔκανε μάλιστα μέ θαυμαστό τρόπο, διότι ὁ δαίμονας αἰσθανόμενος ὅτι πλησίαζε στή Ρώμη ὁ Τρύφωνας, πού ἐρχόταν μετά ἀπό πρόσκληση τοῦ ἴδιου τοῦ αὐτοκράτορος γιά νά θεραπεύσει τήν κόρη του ἀπό τά δαιμόνια, βγῆκε μόνος του ἀπό τή νεαρή γυναίκα τρεῖς ἡμέρες πρίν νά φθάσει ὁ ἅγιος Τρύφωνας καί τόν ἐκδιώξει ἐκεῖνος. Ἔφυγε ἀπό τόν φόβο του.
Ἡ χάρη πού εἶχε ὁ ἅγιος Τρύφων νά ἐκδιώκει δαιμόνια ἐπιβεβαιώνει τήν ὁμοιότητά του μέ τούς ἀγγέλους, γιατί καί αὐτοί ἔχουν τή χάρη, ὅπου ἐμφανίζονται, νά ἐκδιώκουν τόν διάβολο καί νά καταργοῦν τή δύναμη καί τήν ἐξουσία του, ὅπως ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας γιά τούς ἁγίους Ἀρχαγγέλους, λέγοντας: «ὅπου ἐπισκιάσει ἡ χάρις σου, Ἀρχάγγελε, ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις».
Ἐπιβεβαιώνεται ὅμως καί ἀπό αὐτό πού ἔκανε ὁ ἅγιος Τρύφων, ὅταν ὁ αὐτοκράτορας, θέλοντας νά τόν εὐχαριστήσει, ἐπειδή θεράπευσε τή θυγατέρα του, τοῦ ἔδωσε πολλά χρήματα καί πολλά χρυσά καί πλούσια δῶρα. Ὁ ἅγιος ὅμως τά μοίρασε ὅλα στούς πτωχούς πού συνήντησε στόν δρόμο του, χωρίς νά κρατήσει τίποτε γιά τόν ἑαυτό του, πράττοντας ἀντίθετα ἀπό ὅ,τι θά ἔπραττε κάθε ἄλλος ἄνθρωπος, πού ἀπό τή φύση του συνδέεται μέ τήν ὕλη καί τά ὑλικά πράγματα.
Κι ἔτσι ἐλεύθερος ἀπό ὅλα αὐτά, πού κρατοῦν δεμένο τόν ἄνθρωπο μέ τή γῆ καί τόν κόσμο, δέν δυσκολεύθηκε νά μαρτυρήσει χάριν τοῦ Χριστοῦ, ὅταν ἕνας ἄλλος αὐτοκράτορας, ὁ Δέκιος, ἄρχισε ἕναν φοβερό διωγμό ἐναντίον τῶν χριστιανῶν, καί κάποιοι πού γνώριζαν ὅτι ἦταν χριστιανός τόν κατήγγειλαν στόν ἡγεμόνα πού τόν ὁδήγησε στό μαρτύριο. Ἔτσι ἔλαβε καί τόν στέφανο τῆς νίκης καί ἀπολαμβάνει τώρα τήν αἰώνια ζωή κοντά στόν Χριστό τόν ὁποῖο ἀγάπησε καί κοντά στούς ἁγίους ἀγγέλους, τούς ὁποίους μιμήθηκε στή ζωή του.
Ἄν ὅμως ὁ ἅγιος Τρύφων εἶχε ὅλες αὐτές τίς ἀρετές πού τόν ἔκαναν νά ὁμοιάζει μέ τούς ἀγγέλους, ἐμεῖς πού θέλουμε νά τόν τιμήσουμε καί ἤρθαμε ἐδῶ γιά νά ἑορτάσουμε σήμερα τή μνήμη του, θά πρέπει νά προσπαθήσουμε νά ἀποκτήσουμε ἔστω καί κάποια ἀπό τίς ἀρετές πού τόν διέκριναν, καί ἰδιαίτερα τά νέα παιδιά πού ἔχουν χρόνια μπροστά τους, ἀλλά ἀπό τώρα θά πρέπει νά ἐργάζονται γιά νά πράττουν τό καλό, γιά νά ἔχουν μία ὄμορφη ζωή.
Ὁ καθένας μας ἄς ἐπιλέξει τί μπορεῖ νά κάνει. Καί ἄν ἡ πίστη πού εἶχε ὁ ἅγιος Τρύφων μᾶς φαίνεται κάπως πιό θεωρητική, μποροῦμε νά προσπαθήσουμε περισσότερο νά ἀποκτήσουμε τήν ταπείνωση, πού εἶναι, ὅπως πολλές φορές λέμε, ἡ βάση καί τό θεμέλιο ὅλων τῶν ἀρετῶν· εἶναι ἐκείνη πού μᾶς ἀνοίγει τή θύρα τῆς χάριτος καί τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ.
Καί ἄν ἡ ταπείνωση μᾶς τήν ἀνοίγει, ἡ προσευχή εἶναι αὐτή πού φέρνει στίς ψυχή μας ὅλες τίς θεῖες δωρεές πού ἐπιθυμοῦμε καί ζητοῦμε ἀπό τόν Θεό, γιατί ἡ προσευχή εἶναι ὁ τρόπος νά κρούουμε τή θύρα τῆς χάριτος τοῦυ Θεοῦ. Εἶναι τό μέσο πού μᾶς ἐξασφαλίζει «πάντα τά πρός σωτηρίαν αἰτήματα», ἀλλά καί ὅ,τι ἔχουμε ἀνάγκη στή ζωή μας καί εἶναι πρός τό συμφέρον μας.
Τιμώντας, λοιπόν, σήμερα τόν ἅγιο μάρτυρα τοῦ Χριστοῦ Τρύφωνα, ἄς προσπαθήσουμε νά τόν μιμηθοῦμε, γιά νά ἔχουμε καί τή χάρη καί καί τήν εὐλογία του. Ἔτσι τιμοῦμε τούς μάρτυρες· λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: Τιμή μάρτυρος, μίμηση τῆς ζωῆς του. Ἐάν θέλουμε νά τιμήσουμε καί ἐμεῖς πραγματικά τόν ἅγιο Τρύφωνα, γι᾽ αὐτό καί ἤρθαμε σήμερα στήν Ἐκκλησία, στή μνήμη του, θά πρέπει νά ὁμοιάσουμε στή ζωή του, ὅ,τι μπορεῖ ὁ καθένας καί ὅ,τι εἶναι πιό εὔκολο γιά μᾶς, ἀλλά ἡ ταπείνωση εἶναι ἐκείνη πού συντρίβει ὅλα τά σχέδια τοῦ διαβόλου καί εἶναι ἐκείνη πού μᾶς βοηθᾶ νά πλησιάσουμε περισσότερο τόν Θεό καί τούς ἁγίους.