του Αρχιμ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου Δρ. Θ.
Μυροφόρες είναι οι γυναίκες αυτές που ακολουθούσαν τον Χριστό μαζί με τη Μητέρα του, έμειναν μαζί της κατά την ώρα του σωτηριώδους πάθους και φρόντισαν να αλείψουν με πολύτιμα μύρα το σώμα του Χριστού.
Την κατάλληλη στιγμή ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος ζήτησαν και έλαβαν από τον Πιλάτο το πανάγιο σώμα του Χριστού, το κατέβασαν από το σταυρό, το περιτύλιξαν σε σεντόνι μαζί με πολύτιμα αρώματα, και το τοποθέτησαν στο λαξευτό μνημείο κλείνοντας την είσοδο του με μια μεγάλη πέτρα. Την στιγμή εκείνη παρευρίσκονταν θεωρώντας κατά τον ευαγγελιστή Μάρκο η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία που καθόταν απέναντι του τάφου. Την άλλη Μαρία, ο ευαγγελιστής, εννοούσε οπωσδήποτε την Θεοτόκο. Δεν παρευρισκόταν μόνο αυτές, αλλά και άλλες πολλές γυναίκες όπως αναφέρει και ο Λουκάς (Λκ. 24,10).
Η ανάσταση του Χριστού αποτελεί την ανανέωση της ανθρώπινης φύσεως και ανάπλαση – επάνοδο προς την αθανασία του πρώτου Αδάμ που χάθηκε από το θάνατο λόγω της αμαρτίας και μέσω αυτής οδηγήθηκε στη γη από την οποία πλάσθηκε. Όπως λοιπόν τον Αδάμ κατά την δημιουργία του δεν τον είδε καμία ανθρώπινη ύπαρξη να πλάθεται και να παίρνει ζωή, αφού δεν υπήρχε κανείς την ώρα εκείνη. Έτσι λοιπόν μετά τη λήψη της πνοής ζωής με το θείο εμφύσημα, πρώτη από όλους τον είδε μια γυναίκα, γιατί μετά από αυτόν πρώτη ήταν η Εύα. Μετά από αυτά επισημαίνουμε πως τον δεύτερο Αδάμ, δηλαδή τον Χριστό, όταν αναστήθηκε εκ νεκρών, κανείς άνθρωπος δεν τον είδε, αφού δεν παρευρισκόταν κανείς δικός του και οι στρατιώτες που φύλαγαν το μνήμα ταραγμένοι από τον φόβο τους, είχαν γίνει σαν νεκροί. Μετά λοιπόν την ανάσταση πρώτη απ’ όλους τον Χριστό είδε μια γυναίκα. Υπάρχει κάτι καλυπτόμενο από τους ευαγγελιστές, το οποίο θα φανερώσουμε στην αγάπη σας. Πραγματικά πρώτη απ’ όλους τους ανθρώπους, όπως ήταν σωστό και δίκαιο, είδε τον Αναστάντα Χριστό και απόλαυσε την ομιλία του και άγγιξε τα άχραντα πόδια του, έστω και αν οι ευαγγελιστές δεν τα λέγουν φανερά, μη θέλοντας να φέρουν ως μάρτυρα την μητέρα του, για να μη δώσουν αφορμή υποψίας στους άθρησκους και παράφρονες Ιουδαίους που αμφέβαλλαν την Ανάστασή του.
Καθότι το παρόν απευθύνεται σε πιστούς χριστιανούς αναγνώστες θα διευκρινίσουμε τα σχετικά. Αφού λοιπόν οι μυροφόρες ετοίμασαν τα μύρα και τα αρώματα, σύμφωνα με την οφειλή και το έθιμο, το Σάββατο ησύχασαν. Ο Λουκάς αναφέρει: «Τη πρώτη της εβδομάδος, όρθρο βαθύ, ήρθαν στο μνήμα, η Μαρία Μαγδαληνή, η του Ιακώβου, η Ιωάννα και άλλες μαζί τους». Ο Ματθαίος προσθέτει: «αργά το Σάββατο, ξημερώνοντας την πρώτη της εβδομάδος και δύο μυροφόρες προσήλθαν». Ο Ιωάννης επίσης λέγει: «Το πρωί, ενώ ήταν σκοτεινά και ήταν μόνο η Μαρία Μαγδαληνή». Ενώ ο Μάρκος αναφέρει: «Πολύ πρωί της πρώτης της εβδομάδος και ήταν τρείς οι προσερχόμενες μυροφόρες». Πρώτη της εβδομάδος που μνημονεύουν όλοι οι ευαγγελιστές είναι η Κυριακή. Αργά το βράδυ, όρθρο βαθύ, πολύ πρωί χαράματα ακόμη, ονομάζουν το χρόνο γύρω από τον όρθρο, ανάμικτο από φως και σκοτάδι. Βέβαια εκείνο που ο αναγνώστης παρατηρεί είναι πως φαίνεται κάπως να διαφωνούν οι ευαγγελιστές μεταξύ τους τόσο για την ώρα, όσο και για τον αριθμό των γυναικών. Οι μυροφόρες ήταν πολλές και ήλθαν στον τάφο όχι μια φορά, αλλά και δύο και τρεις φορές, συντροφιά μεν, αλλ’ όχι οι ίδιες, κατά τον όρθρο μεν όλες, αλλά όχι ακριβώς τον ίδιο χρόνο. Όπως όμως υπολογίζουμε και συμπεραίνουμε από όλους τους ευαγγελιστές είναι πως πρώτη από όλους στον τάφο του Υιού του Θεού της ήλθε η Θεοτόκος, έχοντας συντροφιά τη Μαγδαληνή Μαρία. Αυτό το συμπεραίνουμε από τον ευαγγελιστή Ματθαίο. Διότι αναφέρει πως, «ήλθε η Μαγδαληνή Μαρία και η άλλη Μαρία», που ήταν οπωσδήποτε η μητέρα του Θεού, «για να δουν τον τάφο. Και έγινε μεγάλος σεισμός, γιατί άγγελος Κυρίου ήλθε, σήκωσε τον μεγάλο λίθο από το μνημείο και κάθισε πάνω του. Ήταν η μορφή του σαν αστραπή και το ένδυμά του λευκό σαν χιόνι και από το φόβο τους ταράχθηκαν οι φύλακες και έγιναν σαν νεκροί». Πιστεύουμε πως για τη Θεοτόκο ανοίχθηκε ο ζωηφόρος τάφος (γιατί γι’ αυτή πρώτη και μέσω αυτής έχουν ανοιχθεί σ’ εμάς όλα, είτε στον ουρανό είτε στη γη) γι’ αυτήν άστραψε ο άγγελος να δει τον άδειο τάφο και το μέγα θαύμα των εντάφιων χωρίς τον Αναστάντα Κύριο. Και προφανώς ο ευαγγελιστής Ματθαίος πιστεύει πως ο άγγελος ήταν ο Γαβριήλ, που γνωστοποίησε την ανάσταση δείχνοντας το κενό μνημείο και λέγοντας στις μυροφόρες να την αναγγείλουν στους μαθητές του Χριστού. Και τότε «εξήλθαν με φόβο και χαρά μεγάλη». Από όσα διαβάζουμε στα ευαγγέλια συμπεραίνουμε πως τον φόβο είχε ακόμη η Μαρία Μαγδαληνή και οι άλλες γυναίκες, ενώ η Θεομήτωρ απέκτησε χαρά μεγάλη, καθότι κατενόησε τα χαρμόσυνα λόγια του αρχαγγέλου στα οποία πίστεψε και από τα αλλά τόσα αξιόπιστα γεγονότα όπως, του σεισμού, της μετάθεσης του λίθου, του άδειου τάφου, των άλυτων εντάφιων αδειανών από το σώμα. Και τέλος πρώτη η Θεοτόκος αναγνώρισε τον Αναστάντα και προσέπεσε στα πόδια του και έγινε απόστολος προς τους Αποστόλους, όταν επιστρέφοντας εμφανίσθηκε ο Χριστός στις μυροφόρες, λέγοντας το: «Χαίρετε». (από το κείμενο του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά)
Οι μυροφόρες γυναίκες για μας τους συγχρόνους πιστούς του 21ου αιώνα μας προτρέπουν να μην φοβόμαστε να προχωρούμε με πιστή και αφοσίωση στον Χριστό, και οι ογκόλιθοι θα υποχωρούν. Κανένας ογκόλιθος ποτέ δεν είναι δυνατότερος από τον Χριστό.
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο [email protected] άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
