Το Άγιο Πάσχα στη λεβεντογέννα Ρούμελη

Με το μήνυμα της ελπίδας και της αισιοδοξίας, το μήνυμα της ζωής που στέλνει η Ανάσταση του Χριστού, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών, κάλεσε τους πιστούς της Λαμίας, μικρούς και μεγάλους, κάθε ηλικίας να ψάλλουν το Χριστός Ανέστη, το βράδυ της Αναστάσεως.

     «Θέλω λοιπόν σήμερα, από την πλατεία Ελευθερίας, σε όλους σας ανεξαιρέτως μικρούς και μεγάλους, όλων των ηλικιών, αλλά επιτρέψτε μου, ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους, να στείλω ένα μήνυμα αισιοδοξίας, ένα μήνυμα ελπίδας, ένα μήνυμα Ανάστασης.Ναι! Δεν θα υποκύψουμε, δεν θα φοβηθούμε», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος και συνέχισε:

    «Αποδείξαμε τον καιρό της πανδημίας οι Έλληνες ότι έχουμε και αυτοπειθαρχία και αυτοκυριαρχία και δύναμη να υποστούμε και στερήσεις, να υποστούμε και δύσκολες καταστάσεις και να υπομείνουμε και ανεξήγητες –εν πολλοίς σε πολλές περιπτώσεις- αποφάσεις. Όμως κερδίσαμε και κερδίζουμε το στοίχημα της ζωής και αυτή η μάχη είναι πολύ μικρή μπροστά σε άλλες μάχες που έχουμε να δώσουμε-και έχουμε να δώσουμε- αρκεί να μην μείνουμε θεατές. Γι αυτό λοιπόν με όλη μου την καρδιά, με όλη μου την ψυχή, με όλο μου το είναι, αυτό που μπορώ να σας διαβεβαιώσω με το αίμα της καρδιάς μου, ότι ως Επίσκοπός σας και Μητροπολίτης σας και αδερφός σας και φίλος σας και συνοδοιπόρος σας και συγκυρηναίος σας: Θα είμαι μαζί σας, όπως είμαι μέχρι τώρα, παντού! Σε κάθε γωνιά της Φθιώτιδας, σε κάθε σπιθαμή, σε κάθε μέρος παντού παντού παντού! Ακόμα και εν μέσω κορωνοϊου και εν μέσω πανδημίας και εν μέσω κάθε δυσκολίας».

Με εμφανή την συγκίνηση ο κ. Συμεών νωρίτερα σημείωσε:

          «Θα ήθελα πριν ψάλλουμε το  «Χριστός Ανέστη» να μιλήσω σήμερα στην αγάπη σας. Για δεύτερη  φορά σε μία  πλατεία της πόλεως μας. Την πρώτη φορά σας μίλησα στην πλατεία Πάρκου, όταν ήρθα στην Λαμία, το Σάββατο 12 η ώρα το μεσημέρι 16 Νοεμβρίου 2019, την πιο σημαντική για εμένα ημέρα της ζωής μου και ελπίζω να είναι και μια σημαντική μέρα για την τοπική εκκλησιαστική Ιστορία.

          Σήμερα με αξιώνει η αγάπη του Θεού, μετά από ενάμιση περίπου χρόνο, να σας μιλήσω στην πλατεία Ελευθερίας. Στην πλατεία την οποία ευλογεί το Ιερό Επισκοπείο, ένα από τα παλαιότερα  οικήματα και πιο ιστορικά της πόλεως μας, στην πλατεία την οποία ευλογεί το Τάμα της Ρούμελης για την Ελευθερία ο Ιερός Μητροπολιτικός Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στην πλατεία την οποίαν κοσμούν ιστορικά και εμβληματικά κτήρια της δημοκρατικής παράδοσης αυτού του τόπου, το Δημαρχείο και η Νομαρχία, σήμερα Περιφέρεια και Αντιπεριφέρεια. Της πλατείας, την οποία την ομορφαίνετε εσείς καθώς ξεκουράζεστε και αναπαύεστε εδώ».

          Ο παιάνας της νίκης «Χριστός Ανέστη», αντήχησε δυνατά σε όλη την πόλη, τόσο από τους πιστούς, όσο και από τα καμπαναριά των  Ενοριών, αλλά και από ένα τμήμα της Φιλαρμονικής, η οποία στο τέλος της Τελετής της Αναστάσεως παιάνισε τον άλλο ύμνο της νίκης και παιάνα της Ελευθερίας, τον Εθνικό μας Ύμνο, υποδηλώνοντας ότι η Εορτή του Πάσχα δεν είναι απλά μια εορτή της Ορθοδοξίας, αλλά είναι το Πάσχα των Ελλήνων, εορτή Εθνική, εορτή Ελευθερίας.

          Ο Σεβασμιώτατος έψαλλε το Χριστός Ανέστη διαδοχικά στον Ιερό Κοιμητηριακό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ξηριωτίσσης Λαμίας, στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Υλικού Πολέμου Λαμίας και τέλος στο Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας για τους ασθενείς και όλο το προσωπικό του Νοσοκομείου.

          Σε όλους τους Ιερούς Ναούς και τις Ιερές Μονές της Μητροπόλεως αναγνώσθηκε το Αναςτάσιμο Μήνυμα του κ. Συμεών, στο οποιος μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος αναφέρει:

          «Έντονα χαραγμένη στην μνήμη μας και στην καρδιά μας διατηρείται η μορφή του Εσταυρωμένου Σωτήρος Χριστού μας. Πουλημένος, προδο­μένος, συκοφαντημένος, καθυβρισμένος, μαστιγωμένος, αιμόφυρτος, με το αγκάθινο στεφάνι στην αγία Κεφαλή Του και με καταπληγωμένο το μέτωπο έλαβε στους ώμους Του, για κάθε άνθρωπο ανεξαιρέτως, τον άδικο και βαρύ Σταυρό της ντροπής και της οδύνης.

           Ανέβηκε καρτερικά ως τον Γολγοθά. Δέχθηκε αδιαμαρτύρητα το μαρτύριο και τον θάνατο του Σταυρού. Όχι μόνο αγόγγυστα, αλλά και με την προσευχή της συγγνώμης και την κορύφωση της αγάπης στα χείλη Του, παρακαλώντας τον Ουράνιο Πατέρα Του να συγχωρέσει τους σταυρωτές Του και συγχρόνως ανοίγοντας την ματωμένη Του αγκαλιά, για να εισέλθει στην Βασιλεία Του ένας ληστής, ένας αποτυχημένος αυτού του κόσμου, ανατρέποντας πάνω στον Σταυρό κάθε κατεστημένο αντικειμενικής κοινωνικής ηθικής και εξωτερικής τάξης αυτού του μάταιου κόσμου.

           Ποια ανθρώπινη καρδιά είναι δυνατό να εξαλείψει από μέσα της «το γλυκύτατον έαρ» της ψυχής της που ανέβηκε πάνω στον Σταυρό; Είναι δυνατό να υπάρχει άνθρωπος με φιλότιμο και ευαισθησία, που να μην πλημμυρίζει το είναι του ευγνωμοσύνη και ευχαριστία για «τον δι᾽ ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν Σωτηρίαν σταυρωθέντα επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα»;

           «Τον Σταυρόν Σου, Χριστέ προσκυνούμεν»

           Προσκυνούμε τον Σταυρό Σου Χριστέ, διότι έγινε το όργανο της σωτηρίας μας. Προσκυνούμε με ευγνωμοσύνη την Σταυρωμένη Αγάπη, Εσένα Κύριε, γιατί από τις πληγές Σου αντλούμε δύναμη για την ζωή μας και εμπνεόμαστε στον αγώνα μας.

           Η Σταυρωμένη Αγάπη, αδελφοί μου, μας δείχνει τον δρόμο της αυτοθυσίας, της υπομονής, της συγχωρητικότητας, της ταπείνωσης και της ελπίδας. Ακολουθούμε τον δρόμο που χάραξε ο Εσταυρωμένος, διότι αυτός ο δρόμος μας δίνει την ελπίδα και την βεβαιότητα της Αναστάσεως. Γι᾽ αυτόν τον λόγο:

              «Τον Σταυρόν Σου, Χριστέ προσκυνούμεν, και την αγίαν Σου Ανάστασιν, υμνούμεν και δοξάζομεν»

             Πόσο πόνο και πόση ταπείνωση προκάλεσε η «ήττα» του Σταυρού; Τόση χαρά και τόση δόξα φέρνει η Ανάσταση του Χριστού!

            Επάνω στον Σταυρό ο Υιός του Θεού «εταπείνωσεν εαυτόν, γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου», αλλά συγχρόνως με τον Σταυρό Του «ενέκρωσε τον το κράτος έχοντα του θανάτου», «κατέλυσε τον θάνατον».

            Και έτσι η «ήττα» του Σταυρού έγινε νίκη εναντίον του θανάτου! Ο Σταυρωμένος Κύριος «ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας, και επλήρωσε τα σύμπαντα ευφροσύνης»!

             Η ημέρα αυτή έγινε «εορτών εορτή και πανήγυρις πανηγύρεων», ὀνομάστηκε «Λαμπρή» και ταυτίσθηκε με το Φως: «νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ο ουρανός και ή γη και τα καταχθόνια», κραυγάζει ο Ιερός Υμνωδός της Εκκλησίας μας.

              Τώρα λησμονούνται οι πόνοι του Σταυρού. Τώρα εορτάζουμε το Πάσχα! Κυρίου Πάσχα! Ανάσταση! Εορτάζουμε την μετάβασή μας από τον θάνατο στην ζωή, από την γη στον Ουρανό.

             Αγαπητοί μου Πατέρες και αγαπημένα μου παιδιά

           Πολλά γεγονότα μας δημιουργούν την εντύπωση, ότι η ζωή μας είναι μόνο ένας σταυρός. Η κοπιώδης μέριμνα της καθημερινότητας, τα προβλήματα στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, οι χιλιάδες θάνατοι από την πανδημία του κορωνοϊού και άλλες ασθένειες, οι αυτοκτονίες απελπισμένων συνανθρώπων μας, η οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση σημαντικού μέρους του πληθυσμού, η οποία μάλιστα μετά την παρέλευση της πανδημίας θα εξαπλωθεί ακόμη περισσότερο, η φτώχεια, η ανεργία και η αδικία, η μοναξιά, η ενδοοικογενειακή βία, η ανασφάλεια στον διεθνή περίγυρο, η ατμόσφαιρα της σύγχυσης και της ταραχής στην διαχείριση του υπερπλεονασμού πληροφοριών προκαλούν την αίσθηση, την βεβαιότητα σχεδόν, ότι καθένας χωριστά και ολόκληρη η ανθρωπότητα βρισκόμαστε μόνιμα πάνω σ᾽ ένα Σταυρό.

             Σήμερα, όμως, που «θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν και Άδου την καθαίρεσιν», θα ήθελα να είχα πολύ δυνατή φωνή και να βροντοφωνάξω σε όλους μας:

             Αδέλφια μου, οι πόνοι και οι θλίψεις στην ζωή μας, οι δυσκολίες και οι δοκιμασίες, μπορούν να γίνουν ευλογίες και ευκαιρίες για μας, εφόσον σηκώσουμε τον Σταυρό της προσωπικής και συλλογικής μας ζωής με την ευθύνη και τη χαρά, την αισιοδοξία και την ελπίδα της Ανάστασης στα μάτια μας. Διότι:

             «Χριστός Ανέστη!». Το ομολογεί η ιστορία!

            «Χριστός Ανέστη!». Το φωνάζουν και το διακηρύττουν οι Άγιοι της Εκκλησίας μας!

           «Χριστός Ανέστη!». Το κραυγάζουν οι ψυχές των κεκοιμημένων μας!

            «Χριστός Ανέστη!». Το πιστεύουμε! Το γνωρίζουμε! Το ομολογούμε! Το ζούμε! «Και την Ανάστασιν Αυτού υμνούμεν και δοξάζομεν!»

            Μαζί Του και εμείς, πατέρες και μητέρες μου, αδέλφια μου και παιδιά μου, να αναστηθούμε και «εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν»!

           Να βαδίσουμε μαζί μια νέα ζωή! Την αναστημένη ζωή!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

          Ανήμερα της Κυριακής του Πάσχα, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας, τελέσθηκε υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών, ο Αναστάσιμος Εσπερινός της Αγάπης, παρουσία των Καθηγουμένων των Ιερών Μονών της Φθιώτιδος και των Προϊσταμένων και Εφημερίων της πόλεως Λαμίας και των διακόνων.

          Η Ακολουθία του Εσπερινού μεταδόθηκε απευθείας από τηλεοράσεως, ραδιοφώνου και διαδικτύου.

          Προ της απολύσεως του Εσπερινού, ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε από καρδιάς όλους τους Ιερείς της Μητροπόλεως για την υποδειγματική τους στάση και τον μεγάλο κόπο που κατέβαλαν τούτες τις ημέρες και ιδιαίτερα τους γέροντες και πολιούς Ιερείς που παρά την συνταξιοδότησή τους, ιδιαίτερα αυτές τις ημέρες του Πάσχα, με νεανικό σφρίγος και ιερό ζήλο εξυπηρέτησαν δύο και τρεις Ενορίες ιδιαίτερα στον ορεινό όγκο της Φθιώτιδος καλύπτοντας εφημεριακά κενά και έτσι έζησαν όλοι οι κάτοικοι της Φθιωτικης γης τα πάθη, την ταφή και την Ανάσταση του Χριστού.

          Τέλος ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε το Φως της Αναστάσεως του Χριστού να φωτίζει την ζωή όλων μας.

             Στις Ιερές Ακολουθίες παραβρέθηκε σύσσωμη η πολιτική, στρατιωτική, αστυνομική και υγειονομική ηγεσία της Π.Ε. Φθιώτιδος

Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου

ΓΙΑ ΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ