Της Ιεράς Συνόδου…. Περί εκκλησιαστικής Δεοντολογίας!!

Πρωτ. 2350
Αριθμ. Διεκπ. 1093
Αθήνα 6 Ιουνίου 2013

Πρός
Τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας
Τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ,

Συνοδικῇ Ἀποφάσει, ληφθείσῃ ἐν τῇ Συνεδρίᾳ τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς 5ης μηνός Ἰουνίου 2013, γνωρίζομεν ὑμῖν, ὅτι ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐν τῇ ῥηθείσῃ Συνεδρίᾳ αὐτῆς, ἐπιθυμοῦσα νά ἐπιλύσῃ ὡρισμένα Ζητήματα Κανονικῆς καί Λειτουργικῆς Τάξεως, λαβοῦσα δ’ ὑπ’ ὄψει τόν Πατριαρχικόν καί Συνοδικόν Τόμον τοῦ 1850, περί τοῦ Αὐτοκεφάλου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τήν Πατριαρχικήν καί Συνοδικήν Πρᾶξιν τοῦ 1928, περί τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Διοικήσεως τῶν “Νέων Χωρῶν”, τήν ὑπ’ ἀριθμ. 839/1988 Πατριαρχικήν καί Συνοδικήν Ἐγκύκλιον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τήν σχετικήν Εἰσήγησιν τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Νομοκανονικῶν καί Δογματικῶν Ζητημάτων, ἀκούσασα δέ καί τήν Γνώμην τῶν Μελῶν της, περί τῶν ἐν θέματι ἀναφερομένων ζητημάτων, μετά διεξοδικήν συζήτησιν, ἀπεφάσισε τά ὡς κάτωθι :

1α’ Ἅπαντες οἱ Ἐπαρχιοῦχοι Μητροπολῖται προηγοῦνται πάντοτε καί πανταχοῦ πάντων τῶν Τιτουλαρίων καί πάντων τῶν Σχολαζόντων Μητροπολιτῶν, ὡς καί πάντων τῶν Τιτουλαρίων, Βοηθῶν, καί Σχολαζόντων Ἐπισκόπων, ἀνεξαρτήτως Πρεσβείων Χειροτονίας.
β’ Ἅπαντες οἱ Τιτουλάριοι καί Βοηθοί Ἐπίσκοποι, ὡς καί οἱ Τιτουλάριοι καί οἱ Σχολάζοντες Μητροπολῖται, οἱ κατά καιρούς ὑπηρετοῦντες ἐν τῇ Ἱερᾷ Ἀρχιεπισκοπῇ Ἀθηνῶν, συγχοροστατοῦντες ἤ συλλειτουργοῦντες μετά τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν, οὐ φέρουσιν ἐνώπιον Αὐτοῦ Μίτραν καί Πατερίτσαν ἤ Ράβδον, ἕνεκεν τιμῆς, καί σεβασμοῦ πρός Αὐτόν, Οὗτινος τυγχάνουσιν ἄμεσοι Συνεργοί, ἀλλά καί διά τό διάφορον τῆς Ἱεραρχικῆς Τάξεως, μεταξύ αὐτῶν καί Ἐκείνου. Οἱ ὡς ἄνω Ἐπίσκοποι συλλειτουργοῦντες μετά τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν φέρουσιν Ἐγκόλπιον μόνον, ἐνῷ οἱ ὡς ἄνω Τιτουλάριοι καί Σχολάζοντες Μητροπολῖται, οἱ ὑπηρετοῦντες ἐν τῇ Ἱερᾷ Ἀρχιεπισκοπῇ Ἀθηνῶν, συλλειτουργοῦντες μετά τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν φέρουσι Σταυρόν καί Ἐγκόλπιον. Τά αὐτά ἀντιστοίχως δέον ἵνα τηρῶσι καί οἱ Βοηθοί Ἐπίσκοποι τῶν Μητροπολιτῶν, συγχοροστατοῦντες ἤ συλλειτουργοῦντες μετ’ αὐτῶν.
γ’ Κατά τά Ἀρχιερατικά Συλλείτουργα, τηρουμένης πάντοτε τῆς ἀνωτέρω Τάξεως τοῦ Προβαδίσματος μεταξύ Ἐπαρχιούχων Μητροπολιτῶν, Τιτουλαρίων καί Σχολαζόντων Μητροπολιτῶν, καί Τιτουλαρίων καί Βοηθῶν Ἐπισκόπων, δέον ἐν συνεχείᾳ ὅπως τηρῆται πάντοτε, πανταχοῦ καί ὑπό πάντων καί ἡ Κανονική Σειρά αὐτῶν βάσει τῶν Πρεσβείων Χειροτονίας ἑνός ἑκάστου ἐξ αὐτῶν. Μοναδικήν ἐξαίρεσιν ἀποτελεῖ τό Κανονικόν μόνον Προβάδισμα τοῦ Ἐπιτοπίου Ἐπαρχιούχου Μητροπολίτου ἀνεξαρτήτως Πρεσβείων Χειροτονίας· ἤ τό Κανονικόν Προβάδισμα τό ὁποῖον ὁ Ἐπαρχιοῦχος Μητροπολίτης δύναται νά ἐκχωρῇ εἰς Ἐπαρχιοῦχον Μητροπολίτην.
δ’ Ὑπενθυμίζεται, ἐπίσης, ὅτι δέν εἶναι λειτουργικῶς ὀρθόν, νά ἀνατρέπηται ἡ ἀνωτέρω Τάξις, καί ἄλλος Ἀρχιερεύς νά Προεξάρχῃ εἰς τόν Ἑσπερινόν, ἄλλος εἰς τόν Ὄρθρον, λαμβάνων μάλιστα οὗτος καί “Καιρόν” διά νά Λειτουργήσῃ, καί τελικῶς ἕτερος Ἀρχιερεύς νά Προεξάρχῃ τῆς Θείας Λειτουργίας, διό δέον πάντοτε, πανταχοῦ καί ὑπό πάντων νά τηρῆται ἡ Κανονική Σειρά τοῦ Προβαδίσματος καί τῶν Πρεσβείων, κατά τά ὡς ἄνω, καί ἐν τῷ Ἑσπερινῷ καί ἐν τῷ Ὄρθρῳ καί ἐν τῇ Θείᾳ Λειτουργίᾳ.

2α’ Συμφώνως πρός τά Πανορθοδόξως τηρούμενα “Φήμην” ἔχουσι μόνον οἱ Ἐπαρχιοῦχοι, Μητροπολῖται, οὐχί ὅμως καί οἱ Τιτουλάριοι καί Σχολάζοντες Μητροπολῖται, οὐδέ οἱ Τιτουλάριοι καί Βοηθοί, καί Σχολάζοντες Ἐπίσκοποι. Συλλειτουργούντων ὅμως αὐτοῖς Προκαθημένων “Φῆμαι” Ἐπαρχιούχων Μητροπολιτῶν οὐ λέγονται, ἀλλά μόνον τῶν Προκαθημένων. Μή συλλειτουργούντων δ’ αὐτοῖς Προκαθημένων πρῶτον λέγεται ἡ “Φήμη” τοῦ Ἐπιτοπίου Προκαθημένου, εἶτα τοῦ Ἐπιτοπίου Ποιμενάρχου, καί εἶτα τοῦ Ἱερουργοῦντος Ἀρχιερέως κατά τά ὡς ἄνω.
β’ Εἰδικώτερον, οἱ Μητροπολῖται τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Ἱερουργοῦντες ἐν ἑτέρᾳ Ἱερᾷ Μητροπόλει, προτάσσουσι τῆς “Φήμης” αὐτῶν τήν “Φήμην” τοῦ Οἰκείου Ποιμενάρχου, ἐνῷ οἱ Μητροπολῖται τῶν Μητροπόλεων τῶν “Νέων Χωρῶν”, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, Ἱερουργοῦντες ὁμοίως, προτάσσουσι τῆς “Φήμης” αὐτῶν τήν “Φήμην” τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, καί τήν “Φήμην” τοῦ Ἐπιτοπίου Ποιμενάρχου.

3. Εἰς τό “Ἐν πρώτοις μνήσθητε, Κύριε”, ἡ Κανονική Μνημόνευσις γίνεται ὡς ἕως τῆς σήμερον, ἤτοι:
α’ Ἅπαντες οἱ Μητροπολῖται τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (Παλαιᾶς Ἑλλάδος), Ἱερουργοῦντες, μνημονεύουσι τῆς “Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου”.
β’ Ἅπαντες οἱ Μητροπολῖται τῶν “Νέων Χωρῶν”, Ἱερουργοῦντες, μνημονεύουσι “τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καί Πατριάρχου ἡμῶν …………….. καί τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου”.

4. Τό Προβάδισμα τῶν Ἱερέων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ρυθμίζεται ὑπό τοῦ ὑπ’ ἀριθμ. 142/1999 Συνοδικοῦ Κανονισμοῦ.
Ἐπί δέ τούτοις, κατασπαζόμενοι τήν ὑμετέραν Σεβασμιότητα ἐν Κυρίῳ, διατελοῦμεν μετ’ ἀγάπης.

† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος

† Ὁ Φιλίππων, Νεαπόλεως καί Θάσου Προκόπιος

† Ὁ Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς

† Ὁ Δράμας Παῦλος

† Ὁ Σισανίου καί Σιατίστης Παῦλος

† Ὁ Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμίας

† Ὁ Κορίνθου Διονύσιος

† Ὁ Τριφυλίας καί Ὀλυμπίας Χρυσόστομος

† Ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος

† Ὁ Λευκάδος καί Ἰθάκης Θεόφιλος

† Ὁ Πολυανῆς καί Κιλκισίου Ἐμμανουήλ

† Ὁ Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης Ἰωάννης

† Ὁ Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν Μᾶρκος

Ὁ Ἀρχιγραμματεύς

† Ὁ Διαυλείας Γαβριήλ