Το χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτής της μεγάλης πορείας προς το Πάθος και την Ανάσταση του Χριστού είναι η μετάνοια και η Ιερά εξομολόγηση. Η περίοδος αυτή αποτελεί αφορμή ώστε όλοι εμείς οι αμαρτωλοί άνθρωποι να συναισθανθούμε την απομάκρυνση μας από τον θεό πατέρα, τη μη τήρηση των αγίων εντολών του και την απομάκρυνση από το δρόμο της αγιότητας. Έτσι η εξομολόγηση είναι το πιο ευεργετικό μυστήριο που μας άφησε ο Κύριος κατά την επίγεια παρουσία και διδασκαλία Του για την σωτηρία όλου του κόσμου.
Η εξομολόγηση δεν είναι μία απλή και τυπική διαδικασία την οποία κάνουν οι πιστοί χριστιανοί σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους και κυρίως πριν από τις μεγάλες εορτές για να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων, ούτε φυσικά γίνεται κάτω από πίεση. Ο αμαρτωλός άνθρωπος ελεγχόμενος από την συνείδηση του κατανοεί πως έχει απομακρυνθεί από το θέλημα του θεού και αποφασίζει να αλλάξει στάση ζωής. Αυτό ακριβώς σημαίνει και η λέξη μετάνοια μετανοώ αλλάζω νου και μυαλό αρνιέμαι την νοοτροπία της αμαρτίας και των παθών και βάζω μέσα στο μυαλό και στην καρδιά μου τις εντολές του θεού.
Οι Άγιοι πατέρες ονομάζουν το μυστήριο αυτό ως λουτρό της ψυχής και έτσι είναι διότι αυτό το μυστήριο όταν γίνεται σωστά και όταν έρχεται η μετάνοια μέσα στην ψυχή του ανθρώπου και κατόπιν η εξαγόρευσει των αμαρτιών και των σφαλμάτων τότε η Χάρις του Θεού έρχεται τον καθαρίζει και τον κάνει πιο λαμπρό κι από το φως του Ήλιου. Έτσι ο αμαρτωλός άνθρωπος οδηγείται στην θέωση και στο δρόμο για την βασιλεία των ουρανών. Είναι ένα δεύτερο βάπτισμα ή μία ανανέωση του βαπτίσματος μας. Έχοντας λερώσει την στολή που ενδυθήκαμε στο μυστήριο του Άγιου βαπτίσματος ο Θεός μας δίνει το μυστήριο της Ιεράς εξομολόγησης για να καθαρίσουμε την στολή μας και να υποδεχτούμε με χαρά και καθαρότητα την αγία του Ανάσταση.
Πολλές φορές οι χριστιανοί έχουν αρκετές απορίες όπως ” Γιατί να εξομολογηθώ δεν σκότωσα δεν έκλεψα” άλλοι πάλι ντρέπονται και ζητούν από τον Ιερέα να τους διαβάσει την συγχωρητική ευχή χωρίς να εξομολογηθούν. Όσες δικαιολογίες όμως και να σκεφτούμε ξέρουμε πως η συνείδηση μας δεν αναπαύεται και όλα αυτά μένουν μέσα μας σαν αγκάθια που ενοχλούν την ψυχή μας και μόνο το μυστήρια της Ιεράς εξομολόγησης μπορεί να μας καθησυχάσει και να μας αναπαύσει ψυχικά και σωματικά. Ο πνευματικός μας πατέρας θα μας ακούσει με προσοχή θα μας συμβουλεύσει για το πως πρέπει να αγωνιστούμε και να διορθωθούμε. Μπορεί στον καθένα ανάλογα με τα σφάλματα του να δώσει και κάποιο επιτίμιο αλλά αυτό φυσικά θα μας βοηθήσει στον αγώνα μας. Τελειώνοντας ο Ιερέας θα μας διαβάσει την συγχωρητική ευχή και έτσι η σχέση μας με τον Θεό Πατερά θα αποκατασταθεί αφού εμείς τα άσωτα παιδιά του επιστρέφουμε και πάλι στον δρόμο του.
«Λάβετε Πνεύμα Άγιον, αν τινων αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται αυτοίς, αν τινων κρατήτε, κεκράτηνται». Η αμαρτία είναι στην φύση του ανθρώπου «το πίπτειν ανθρώπινον, το εμμένειν εωσφορικόν, το μετανοείν θείον» και δεν μπορούμε εύκολα να την αποφύγουμε μέσα στην δύσκολη καθημερινότητα που ζούμε. Έτσι ως παιδιά του Θεού θα προσπαθήσουμε να ζούμε σε μια συνεχή μετάνοια μέσω της τακτικής και σωστής εξομολόγησής μας. Ο καθένας μας έχει τις αδυναμίες, τα πάθη και τα σφάλματα του και κάτω από την καθοδήγηση του πνευματικού του πατερά θα καταφέρει να βρει το σωστό δρόμο. Και ας μην ξεχνάμε ότι: «χαρά γίνεται εν τω ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι».
της Μαρίας Χατζησταμάτη