Μοναχή Θεολογία, Ηγουμένη Ι. Μονής Παναγίας Μπούρα
«Οι ’γιοι, με προεξάρχουσα την των Αγίων Αγία και δι΄ ης πας ο αγιασμός τοις Αγίοις (Γρηγόριος ο Παλαμάς PG 151, 461), την Κυρία Θεοτόκο, συνιστούν για τους μονάζοντας πρότυπα ζωής. Οι μοναχοί εις τύπον των Αγίων και των Μαρτύρων, απορρίπτουν το ίδιον θέλημα, επαγγελόμενοι την φύλαξη του θελήματος του Θεού, με ακρώτατο όριο την παραίτηση και από αυτό το είναι. Αποτάσσονται τον κόσμο και γίνονται τόποι Χριστού κατά το πρότυπο της Παναγίας, αναδεχόμενοι την σωτηρία του κόσμου. Προφητεύοντας ο Ψαλμωδός για τα ιερά Εισόδια της Θεομήτορος, προφητεύει παράλληλα και για την ανά τους αιώνας παρθενική συνοδεία Της. Η Παναγία ως Γερόντισσα των μοναχών, τους χειραγωγεί με την ζωή της στην παρθενία και την θείω έρωτι εμφορούμενη υπακοή, στην αποταγή και την ξενιτεία, στην εσωτερικότητα, την αφάνεια και την σιωπή. Τους διδάσκει την ιερά ησυχία και την προσευχή, η οποία εκβιάζει το θείον έλεος υπέρ του σύμπαντος κόσμου. Με πρότυπο την Κυρία Θεοτόκο, η αρετή της οποίας έκλινε τους ουρανούς πετυχαίνοντας την σωτηρία μας, η Εκκλησία γνωρίζει, ότι ο αγιασμός ενός μέλους συμβάλλει στον αγιασμό όλου του σώματος και αναγνωρίζει τον μοναχισμό ως εργαστήριο καθαγιασμού της. Η Θεομήτωρ και οι ’γιοι, εκτός από πρότυπα ζωής, παρέχουν στους μονάζοντας την μυστική ζωντανή πραγματικότητα της ενεστώσης και αιωνίας, κεχαριτωμένης τους παρουσίας, ως ευλογία καταρτισμού και παραμυθίας. Η Παναγία, μάλιστα συχνά, εμφανιζόμενη σε συναξάρια και θαύματα, ως μαυροφόρα Μοναχή, έχει αναδεχθεί την πνευματική υιοθεσία των ιερώς ησυχαζόντων, ξεκινώντας από τις υποσχέσεις της στον ’γιο Πέτρο τον Αθωνίτη για το ’γιον Όρος που επεκτείνεται φυσικά σε κάθε μοναστική ακρώρεια. Οι μοναχοί μαρτυρούν ανά τους αιώνας την εμπειρία της Αγίας Της προνοίας, που οικονομεί την θεραπεία των ασθενειών τους, την ανάκληση των αδυναμιών τους, την έξοδο από τους πειρασμούς και τις θλίψεις, την πρόρρηση των επερχομένων, την κατάρτιση και την διδασκαλία χωρίς να λησμονήται η πλουσιοπάροχη δι΄ Αυτής Δωρεά θείων χαρισμάτων, ως και της ελπίδος αυτής ταύτης της σωτηρίας».
