Ανυψώθηκε σε Τιτουλάριος Μητροπολίτης o Φαναρίου κ. Αγαθάγγελος

Με πρόταση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου και ομόφωνη απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος ο μέχρι τούδε Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Φαναρίου Αγαθάγγελος, Γενικός Διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, προήχθη σε Τιτουλάριο Μητροπολίτη. Ο Μακαριώτατος με τα μέλη της Ιεράς Συνόδου ευχήθηκαν στον Θεοφιλέστατο να συνεχίσει την καλή του διακονία μέσα στην Εκκλησία και ανεφώνησαν το «άξιος», ενώ ο Θεοφιλέστατος, φανερά συγκινημένος, ευχαρίστησε τον Μακαριώτατο και τους Σεβ. Συνοδικούς Αρχιερείς λέγοντας ότι « 26 χρόνια εργάζομαι στην Ιερά Σύνοδο και, όπως διδάχθηκα από εσάς, Μακαριώτατε, κατά τους χρόνους της ιερατικής μου διακονίας πλησίον σας, ουδέποτε εζήτησα η απαίτησα τίποτε. Ο,τι εχάρισε ο Θεός στην ελάχιστότητά μου ήταν απροσδόκητο και αναπάντεχο. Σας ευχαριστώ με ευγνωμοσύνη για την υψίστη ευλογία, την μεγάλη τιμή και την εμπιστοσύνη και υπόσχομαι ενώπιον Θεού και συμπάσης της Εκκλησίας να συνεχίσω ήσυχα την ταπεινή μου διακονία με υπακοή και αφοσίωση στην Εκκλησία». Την χαρά και τη συγκίνηση του Θεοφιλεστάτου μοιράσθηκαν και όλοι οι συνεργάτες του στην Αποστολική Διακονία, οι Πατέρες της Ιεράς Συνόδου και τα στελέχη της ΕΚΥΟ.

Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Φαναρίου κ. Αγαθάγγελος (κατά κόσμον Βασίλειος) Χαραμαντίδης γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1961.

Χειροθετήθηκε Αναγνώστης από τον μακαριστό Μητροπολίτη Χαλκίδος κυρό Χρυσόστομο Α. Εκάρη μοναχός το 1983 στην Ιερά Βυζαντινή Μονή Οσίου Λουκά, χειροτονήθηκε Διάκονος το 1983 και Πρεσβύτερος το 1988 από τον Σεβ. Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας κ. Ιερώνυμο (νυν Αρχιεπίσκοπο Αθηνών).

Είναι πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής Αθηνών. Επεράτωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές αυτού στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης με ειδίκευση στον Πρακτικό Κλάδο της Θεολογίας, υπό τη διεύθυνση του αειμνήστου καθηγητού Ιω. Φουντούλη, και παρακολούθησε σεμινάρια για θέματα ποιμαντικής και κοινωνικής διακονίας, στη Γερμανία κατά τα έτη 1986-1987, 1994.

Συμμετείχε ως εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Ελλάδος, στα μεταπτυχιακά σεμινάρια του Ορθοδόξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ της Γενεύης «Φονταμενταλισμός και τρόποι υπερβάσεώς του» (1995), «Η σύγχρονη ποιμαντική διακονία της Εκκλησίας (1996), και στο επιστημονικό συμπόσιο «Δημιουργία, πίστη και γνώση (1996).

Είναι απόφοιτος του Ωδείου Χαλκίδος.

Διακόνησε ως Διάκονος του Μητροπολιτικού Ναού Λεβαδείας (19831988), ως ιερατικώς προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Λιβαδειάς της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας (19882003), υπεύθυνος της νεότητος επαρχίας Λιβαδειάς (19831988), και υπεύθυνος των πολιτιστικών εκδηλώσεων και του μουσικού εργαστηρίου Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας.

Με πρωτοβουλία του ανηγέρθη το Κέντρο Διακονίας και Επικοινωνίας του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Λιβαδειάς, στο οποίο λειτούργησε Συμβουλευτικός Σταθμός επί θεμάτων πρόληψης και απεξάρτησης και το οποίο φιλοξενεί ποιμαντικά, κατηχητικά και κοινωνικά προγράμματα, και αξιοποιήθηκε για τους κοινωνικούς σκοπούς του το Κληροδότημα «Ε. Παπαϊωάννου».

Ιδιαίτερη αξιόλογη κοινωνική δράση ανέπτυξε, με την καθοδήγησή του, ο Σύνδεσμος Αγάπης Γυναικών της ενορίας που βραβεύθηκε το έτος 2002 από την Πολιτεία ως ο πρώτος κοινωνικός εθελοντικός φορέας του Νομού Βοιωτίας.

Κατά τα έτη 1991-1994 είχε την επιμέλεια της εκδόσεως του Ημερολογίου (Διπτύχων) του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Το 1995 προσελήφθη στην Ιερά Σύνοδο ως Γραμματεύς και είχε την ευθύνη του Ιστορικού Αρχείου της Ιεράς Συνόδου, το οποίο ταξινόμησε εκ νέου θεματικά και χρονολογικά, και της Μηχανοργανώσεως των Συνοδικών Υπηρεσιών. Από το 1997-1999 του ανετέθησαν, παράλληλα, καθήκοντα Γραμματέως της Συνοδικής Επιτροπής Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως και Επιμορφώσεως του Εφημεριακού Κλήρου, και από το 1999-2001 της Συνοδικής Επιτροπής Τύπου, Δημοσίων Σχέσεων και Διαφωτίσεως.

Κατά τα έτη 1998 και 1999 συνόδευσε τον μακαριστό Πατριάρχη Αλεξανδρείας κυρό Πέτρο στις ειρηνικές επισκέψεις του στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στο Πατριαρχείο Αντιοχείας, στην Εκκλησία της Κύπρου, ως και τις ιεραποστολικές Μητροπόλεις της Ουγκάντας και της Κένυας.

Το 1999, με πρόταση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου, διορίσθηκε ως Διευθυντής του Κλάδου Εκδόσεων της Επικοινωνιακής και Μορφωτικής Υπηρεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και των περιοδικών «Εφημέριος», «Εκκλησία» και «Θεολογία».

Κατά τα έτη 1999 και 2001 συνόδευσε τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κυρό Χριστόδουλο στις ειρηνικές επισκέψεις του στο Πατριαρχείο Μόσχας και την Εκκλησία της Πολωνίας.

Το 2001 διορίσθηκε, με Απόφαση της Ιεράς Συνόδου, ως Γενικός Διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Από τη θέση αυτή εκλέχθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, στις 13.1.2003, Τιτουλάριος Επίσκοπος της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Φαναρίου και χειροτονήθηκε στον Καθεδρικό Ναό Αθηνων.

Με πρωτοβουλία του ανακαινίσθηκαν εκ βάθρων γης α) η Σχολή Διακονισσών, στην οποία στεγάζεται σήμερα το Φοιτητικό Θεολογικό Οικοτροφείο στο οποίο έχουν φιλοξενηθεί κατά τα 80 έτη λειτουργίας του περισσότεροι από 9.000 φοιτητές, β) το ιστορικό Προσκύνημα της Αγίας Βαρβάρας του ομωνύμου Δήμου Αττικής, που ανήκει στην Αποστολική Διακονία, γ) τα κτήρια των κληροδοτημάτων της εξωτερικής ιεραποστολής, δ) το Κέντρο Επικοινωνίας, επί της οδ. Καπλανών και Σίνα στην Αθήνα, και ε) ιδρύθηκε το Εκκλησιαστικό Μουσείο του ιερού Προσκυνήματος της Αγίας Βαρβάρας με πολύτιμα κειμήλια που διεσώθησαν και συντηρήθηκαν.

Με ενέργειές του α) αγοράσθηκε νέο ιδιόκτητο βιομηχανικό κτήριο για την μετεγκατάσταση του Τυπογραφείου της Αποστολικής Διακονίας, και β) εκσυγχρονίσθηκε το Βιβλιοδετείο με αγορά νέων σύγχρονων μηχανημάτων.

Με ευθύνη και πρωτοβουλία του α) υλοποιήθηκε και ολοκληρώθηκε το σπουδαίο πρόγραμμα της ηλεκτρονικής ψηφιοποιήσεως του Ιστορικού Αρχείου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, β) το πρόγραμμα ηλεκτρονικής ψηφιοποιήσεως του Άρχοντος Πρωτοψάλτου Κων. Πρίγγου, και γ) ιδρύθησαν και λειτούργησαν νέα τμήματα στην Αποστολική Διακονία, ως το Γραφείο Διαδικτύου, το Γραφείο Ευρωπαϊκών και Πολιτιστικών Προγραμμάτων και η διετής Σχολή διδασκαλίας της νοηματικής γλώσσας.

Επί μία εικοσαετία καλλιεργήθηκε σε υψηλό επίπεδο η Πολιτιστική Συνεργασία α) με την Αποστολική Βατικανή Βιβλιοθήκη, με αποκορύφωμα την περίφημη πρώτη παγκόσμια πανομοιότυπη έκδοση του Μηνολογίου του αυτοκράτορος Βασιλείου Β΄, του οποίου η παρουσίαση έγινε σε παγκόσμια πρώτη στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών, β) με το Ποντιφικό Συμβούλιο για την ενότητα των Χριστιανών μέσα από ανταλλαγή υποτροφιών και το πρόγραμμα διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας κάθε καλοκαίρι στην Αθήνα για 30 στελέχη (φοιτητές, κληρικούς και καθηγητές) της ΡΚαθολικής Εκκλησίας, γ) με το Ανατολικό Ποντιφικό Ινστιτούτο της Ρώμης μέσα από την ίδρυση και λειτουργία τμήματος διδασκαλίας της Ελληνικής γλώσσας σε εβδομαδιαία βάση ανά ακαδημαϊκό έτος, το οποίο παρακολουθούν περί τους 200 φοιτητές, ετερόδοξοι και Ορθόδοξοι από όλο τον κόσμο.

Με απόφαση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου έχει αναλάβει καθήκοντα Αντιπροέδρου του Κέντρου Στήριξης Οικογένειας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του Ανατολικού Ποντιφικού Ινστιτούτου της Ρώμης με το βαθμό «άριστα». Θέμα του ήταν «Η κανονική παράδοση της Εκκλησίας της Ελλάδος περί του καθαγιασμού, της παραλαβής και της χρήσεως εν τη λατρεία του Αγίου Μύρου κατά τον ΙΘ΄ και Κ΄ αιώνα». Η δια τριβή του εκδόθηκε από την Αποστολική Διακονία με πρόλογο του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου.

Έχει δημοσιεύσει διάφορες επιστημονικές θεολογικές μελέτες εκ των οποίων οι κυριώτερες είναι:

• Αρχειακοί κατάλογοι του Ιστορικού Αρχείου της Ιεράς Συνόδου, επιστημονικό περιοδικό «Θεολογία», τόμος 72, τεύχος 2ο, 2001.
• Ανέκδοτα έγγραφα περί του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ελλάδος, επιστημονικό περιοδικό «Θεολογία».
• Ιστορικές μελέτες στον επιστημονικό συλλογικό τόμο υπό τον τίτλο «Μνήμες και μαρτυρίες από το 1940 και τα χρόνια της Κατοχής», έκδοση ΕΜΥΕΕ, 2000.
• Τα Μ.Μ.Ε. και ο ρόλος τους στην καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, περιοδικό «Εκκλησία», έτος ΟΗ΄, τεύχος 3, 2001.
• Φονταμενταλισμός και τρόποι υπερβάσεώς του, περιοδικό «Εκκλησία», τεύχος 18, 1995.
• Οι Αρχιγραμματείς της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, περιοδικό «Εκκλησία», τεύχη 17, 18, 20, 21 του 1998.
• Η πίστις και το ήθος της Εκκλησίας κατά τον ιερόν Φώτιον, ανάτυπο εκ του περιοδικού Εκκλησία», έτος ΟΗ΄ τεύχος 2ο, 2001.
• Φως Χριστού και Φως του κόσμου, Σχόλιο στη Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων, μελέτη στον χαριστήριο τόμο προς τιμήν του ομοτί μου καθηγητού Ιωάννου Φουντούλη.
• Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, 6 τόμοι, έκδοση Απ. Διακονίας, προλογίζει ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος.
• Η ζύμη του Ευαγγελίου, θεολογικά σχόλια στα ευαγγελικά αναγνώσματα και σε εορτές, εκδ. Απ. Διακονίας, 2005.
• Ιερά Λείψανα Αγίων της καθ’ ημάς Ανατολής στη Βενετία (συλλογικός τόμος Ενρίκο Μορίνι, Χρύσα Μαλτέζου, Επίσκοπος Φαναρίου Αγαθάγγελος), εκδ. Απ. Διακονίας, 2005.
• Αγωνία στο όρος του κόσμου, κείμενα εκκλησιαστικής αυτοσυνειδησίας, εκδ. Κυριακίδη.
• Επιμέλεια συλλογικού επιστημονικού τόμου, υπό τον τίτλο «Απόστολος Παύλος, Πρώτος μετά τον Ένα», ΕΜΥΕΕ.
• Ο Άγιος Ιερομάρτυς Πίος (στην ελληνική και ιταλική γλώσσα), εκδ. Απ. Διακονίας, 2018.
• Η Αγία Μάρτυς Λουκία η Παρθένος, εκδ. Απ. Διακονίας.
• Η Παναγία Μητέρα όλου του κόσμου και η εικόνα της Παναγίας του Τιχβίν, εκδ. Απ. Διακονίας.
• Επιμέλεια συλλογικού τόμου του Ευρωπαϊκού Διορθοδόξου Συνεδρίου, υπό τον τίτλο «Η ορθόδοξη γυναίκα στην Ενωμένη Ευρώπη». εκδ. Επέκταση.
• Συγγραφή-επιμέλεια επιστημονικού τόμου, υπό τον τίτλο «Η μαρτυρία της αγάπης, το φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της Εκκλησίας της Ελλάδος, ΕΜΥΕΕ.