Στὸν χῶρο τοῦ ἀθλητισμοῦ ἕνας 20χρονος ἀθλητὴς τοῦ τένις ἔχει προσελκύσει πρόσφατα τὸ παγκόσμιο ἐνδιαφέρον. Εἶναι ὁ Ἑλληνοαυστραλὸς Στέφανος Τσιτσιπᾶς, ὁ ὁποῖος, παρ᾿ ὅλες τὶς μεγάλες ἐπιτυχίες του στὴ Μελβούρνη, «προσπαθεῖ νὰ κρατάει χαμηλὰ τὸ κεφάλι» λέγοντας: «Χωρὶς σκληρὴ δουλειά, χωρὶς προσπάθεια νὰ βελτιώνεσαι συνεχῶς, τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ συμβεῖ» («Τὸ Βῆμα» 27-1-2019).
Εἶναι ἀξιοσημείωτο ἕνα ἔκτακτο γεγονὸς τῆς ζωῆς του (συνέβη τὸ 2015), ποὺ ἀποκάλυψε τὸ περασμένο καλοκαίρι. Διηγεῖται ὁ ἴδιος:
«Ἤμουν μαζὶ μὲ ἕναν φίλο μου (…) εἴπαμε νὰ βουτήξουμε στὴ θάλασσα γιὰ νὰ ἀναζωογονηθοῦμε. Δὲν καταλάβαμε πόσο ἐπικίνδυνα ἦταν τὰ πράγματα ἐκείνη τὴ μέρα· πηδήξαμε. Ὅμως ὅσο προσπαθούσαμε νὰ καταλάβουμε τί γινόταν, τὰ κύματα ἦταν τόσο μεγάλα ποὺ ἄρχισαν νὰ μᾶς πνίγουν. Οἱ συνθῆκες ἦταν πολὺ ἄγριες καὶ ἦταν ἀπίθανο νὰ παλέψει κανείς. Δὲν μπορούσαμε νὰ ἀναπνεύσουμε, ἔνιωθα ἀπαίσια ποὺ βρισκόμουν στὸ νερὸ καὶ τρομοκρατήθηκα. Δὲν ἤξερα πῶς θὰ τελειώσει ὅλο αὐτό. Προσπαθούσαμε νὰ κολυμπήσουμε πρὸς τὴν παραλία, ὅμως αὐτὸ ἔμοιαζε μάταιο. Ὁ πατέρας μου μᾶς εἶδε ἀπὸ ἀπόσταση καὶ βούτηξε καὶ ἐκεῖνος, μᾶς ἔφτασε καὶ μᾶς ἔσπρωξε στὴν ἀμμουδιά. Κάπως ἔτσι ἐπιβιώσαμε μετὰ ἀπὸ πολύ μεγάλη μάχη. Ἤμουν μερικὲς ἀνάσες μακριὰ ἀπὸ τὸν πνιγμό». Στὴ συνέχεια ὁμολόγησε ὅτι ὕστερα «ἀπὸ αὐτὸ τὸ γεγονὸς εἶδε τὴ ζωὴ διαφορετικά: “Μὲ ξύπνησε, μὲ ἔκανε νὰ συνειδητοποιήσω πόσο ἀσήμαντα εἶναι μερικὰ πράγματα στὴ ζωή μας (…). Ἐκείνη ἡ ἐμπειρία μὲ βοήθησε νὰ γίνω σοφότερος, σωματικὰ καὶ πνευματικά’’, προσθέτοντας: “Νιώθω ὅτι ὁ Θεὸς θέλησε νὰ μοῦ δώσει μιὰ δεύτερη εὐκαιρία”» («iEllada.gr» 23-1-2019).
Πολὺ ἐντυπωσιακὸ τὸ παράδειγμα τοῦ νεαροῦ ὁμογενοῦς ἀθλητῆ μας, ὁ ὁποῖος δὲν δυσκολεύθηκε νὰ ὁμολογήσει «πόσο εὐγνώμων εἶναι ποὺ ὁ Θεὸς τοῦ ἔδωσε μιὰ δεύτερη εὐκαιρία στὴ ζωή». Αὐτὴ ἡ πίστη προφανῶς τοῦ δίνει καὶ τὴν ψυχικὴ ἀντοχὴ νὰ ἀγωνίζεται συνεχῶς καὶ νὰ κατακτᾶ μεγάλες νίκες στὸ πεδίο τοῦ ἀθλήματός του. Εἴθε νὰ βρεῖ καὶ ἄλλους μιμητές!
