τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
† Μνήμη τῆς τρίτης εὑρέσεως τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ ἁγίου ἐνδόξου προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου.
Αὐτή κανονικά θά ἔπρεπε νά θεωρεῖται ὡς δεύτερη εὕρεση, ἀφοῦ πουθενά δέν ἀναφέρεται ἄλλη, εἰ μή μόνο ἡ πρώτη († 24 Φεβρουαρίου). Ἡ εὕρεση αὐτή ἔγινε ἀπό κάποιον ἱερέα, ἄγνωστο πότε, στά Κόμανα τῆς Καππαδοκίας, ἐντός ἀργυρᾶς θήκης, σέ ἱερό τόπο καί μεταφέρθηκε μέ μεγάλη ἐπισημότητα καί πομπή στήν Κωνσταντινούπολη, ὅπου κατατέθηκε στή Μονή τοῦ Στουδίου.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Κελεστίνου.
Εἶναι ἄγνωστο πότε ἄθλησε ὁ Ἅγιος Μάρτυς Κελεστῖνος. Κηρύττων μέ παρρησία τό Εὐαγγέλιο καί καλῶν τούς εἰδωλολάτρες νά πιστεύσουν στόν Χριστό γιά τή σωτηρία τους, καταγγέλθηκε ὡς ὑβριστής καί ἀνατροπέας τῆς εἰδωλολατρικῆς θρησκείας. Ἀνακρι-νόμενος, δέν ἐδίστασε νά καταγγείλει καί πρός αὐτόν τόν ἄρχοντα τό ψεῦδος τῆς πολυθεῒας. Ἀφοῦ ἀρνήθηκε, τέλος, νά θυσιάσει στά εἴδωλα, ἐβασανίσθηκε σκληρά μέ πυρακτωμένα σίδερα καί ἐτελει-ώθηκε στή Ρώμη, ὅπου φυλάσσονται καί τά ἱερά λείψανα αὐτοῦ.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ὀλβιανοῦ.
Ὁ Ὅσιος Ὀλβιανός, ἀφοῦ ἀσκήτεψε θεοφιλῶς, ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Διονυσίου ἐπισκόπου Μιλάνου.
Ὁ Ἅγιος Διονύσιος ἔζησε τόν 4ο αἰώνα μ.Χ. καί ἦταν Ἐπί-σκοπος τοῦ Μιλάνου τῆς Ἰταλίας. Κατά τό ἔτος 355 μ.Χ. ἐξορίσθηκε ἀπό τόν φιλαρειανό αὐτοκράτορα Κωνστάντιο (337-361 μ.Χ.) στήν Καππαδοκία, λόγῳ τῆς σθεναρᾶς στάσεώς του ἔναντι τῶν αἱρετι-κῶν, καί ἐκοιμήθηκε ἐκεῖ, τό ἔτος 359 μ.Χ.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ζηνοβίου, ἐπισκόπου Φλωρεντίας.
Ὁ Ἅγιος Ζηνόβιος καταγόταν ἀπό τήν Ἑλλάδα. Ἦταν σοφι-στής καί ἐδίδασκε ρητορική στή Φλωρεντία. Ἀσπάσθηκε τήν Χρι-στιανική πίστη, παρά τή σθεναρή ἀντίδραση τῶν γονέων του, καί ἐξελέγη Ἐπίσκοπος τῆς Φλωρεντίας τῆς Ἰταλίας. Σύντομα καί οἱ γονεῖς του ἐβαπτίσθησαν Χριστιανοί καί ἔγιναν μέλη τῆς Ἐκκλη-σίας τοῦ Χριστοῦ. Συνδέθηκε μέ πνευματική φιλία μέ τόν Ἅγιο Ἀμ-βρόσιο, Ἐπίσκοπο Μεδιολάνων καί τόν Ἐπίσκοπο Ρώμης Δάμασο (366-384 μ.Χ.), ὁ ὁποῖος τόν ἀπέστειλε στήν Κωνσταντινούπολη λόγῳ τοῦ Ἀρειανισμοῦ καί τῶν ταραχῶν πού προκαλοῦσαν στήν Ἐκκλησία οἱ αἱρετικοί. Ἀξιώθηκε ἀπό τόν Τριαδικό Θεό τοῦ χαρί-σματος τῆς θαυματουργίας καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη, τό ἔτος 390 μ.Χ., ἐπί αὐτοκράτορος τῆς Δύσεως Ὁνωρίου.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων ἱερομαρτύρων Μαξίμου καί Βικτωρίνου.
Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Μάξιμος καί Βικτωρίνος ἐγεννήθησαν στήν πόλη Βρεσκία τῆς Ἰταλίας καί ἐμαρτύρησαν στήν πόλη Ἐβρέ τῆς Γαλλίας κατά τό ἔτος 384. Ἀπό τόν Ἐπίσκοπο Ρώμης Δάμασο Α΄ (366-384 μ.Χ.) ἀπεστάλησαν, γιά νά κηρύξουν τό Εὐαγγέλιο στούς εἰδωλολάτρες. Σύμφωνα μέ τήν παράδοση ὁ Ἅγιος Μάξιμος ἦταν Ἐπίσκοπος καί ὁ Ἅγιος Βικτωρίνος διάκονος. Συνελήφθησαν ἀπό τούς εἰδωλολάτρες καί ἀποκεφαλίσθηκαν. Ἔτσι ἔλαβαν τόν ἀμαράντινο στέφανο τῆς δόξας καί τοῦ μαρτυρίου.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἀλδέλμου, ἐπισκόπου Σέρμπορν τῆς Ἀγγλίας.
Ὁ Ἅγιος Ἀλδέλμος ἐγεννήθηκε στήν πόλη Οὐέσσεξ τῆς Ἀγγλί-ας, τό ἔτος 640 μ.Χ., καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη, τό ἔτος 709 μ.Χ. Ἀσκήτεψε ἀρχικά σέ μονή τοῦ Οὐϊλτσάϊρ καί ἀκολούθησε τόν ἐρημικό βίο. Ἐγνώριζε τήν ἑλληνική, λατινική καί ἑβραϊκή γλώσσα καί προσείλκυσε πολλούς μαθητές ἀπό διάφορα μέρη. Τό ἔτος 705 μ.Χ. ἐξελέγη πρῶτος Ἐπίσκοπος τῆς πόλεως Σέρμπορν, καί ἀφοῦ διακόνησε τό ποίμνιό του θεοφιλῶς ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη καί ἐντα-φιάσθηκε στό ἀββαεῖο τοῦ Μαλμέσπουρυ.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Σκιότα, τοῦ ἐκ Γεωργίας.
Ὁ Ἅγιος Σκιότα ἔζησε στή Γεωργία κατά τόν 13ο αἰώνα μ.Χ. καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Δημητρίου, πρίγκηπος τοῦ Οὔγκλιχ τῆς Ρωσίας.
Ὁ Ἅγιος Δημήτριος, πρίγκηπας τοῦ Οὔγκλιχ, ἦταν υἱός τοῦ πρίγκηπος Ἀνδρέου Βασίλεβιτς καί ἐγεννήθηκε περί τό ἔτος 1480. Συνελήφθη, τό ἔτος 1492, ἀπό τόν Ἰβάν Γ΄ στή Μόσχα καί ἀπέθανε φυλακισμένος στήν πόλη Βολογκντά.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας μητρός ἡμῶν Θέκλας τοῦ Περεγιασλάβλ.
Ἡ Ὁσία Θέκλα ἔζησε στή Ρωσία κατά τόν 15 καί 16 ο αἰώνα μ.Χ. καί ἦταν μητέρα τοῦ Ὁσίου Δανιήλ τοῦ Περεγιαλσάβλ († 7 Ἀπριλίου) Ακούθησε τό μοναχικό βίο καί ἔγινε μοναχή στή μονή τῆς Ἁγίας Τριάδος τοῦ Περεγιασλάβλ. Ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἰννοκεντίου, ἐπισκόπου Χερσῶνος.
Ὁ Ἅγιος Ἰννοκέντιος, κατά κόσμον Ἰωάννης Ἀλεξέεβιτς Μπο-ρίσωφ ἐγεννήθηκε στίς 15 Δεκεμβρίου 1800 στό χωριό Ἔλετς τῆς ἐπαρχίας Ὀρέλ τῆς Ρωσίας καί καταγόταν ἀπό ἱερατική οἰκογένει-α. Οἱ γονεῖς του ὀνομάζονταν Ἀλέξιος καί Ἀκυλίνα καί ἀνέθρεψαν τόν μικρό Ἰωάννη μέ παιδεία καί νουθεσία Κυρίου. Τό ἔτος 1819 ἐτελείωσε μέ ἐπιτυχία τίς σπουδές του στό σεμινάριο τοῦ Ὀρέλ καί εἰσήχθη στή θεολογική ἀκαδημία τοῦ Κιέβου, ἀπό τήν ὁποία ἀπε-φοίτησε τό ἔτος 1823.
Ἡμέρες καί νύκτες ὁ Ἰωάννης τίς ἀφιέρωνε στή μελέτη τῶν ἱερῶν κειμένων καί τῶν Πατέρων καί ἀσχολήθηκε ἰδιαίτερα μέ τή συγγραφή κηρυγμάτων τοῦ θείου λόγου. Ἡ ἀγάπη του πρός τό μο-ναχικό βίο ὁδηγεῖ τά βήματά του στό μοναστήρι, ὅπου κείρεται μο-ναχός καί λαμβάνει τό ὄνομα Ἰννοκέντιος. Λίγο ἀργότερα καλεῖται νά διδάξει στή θεολογική ἀκαδημία τῆς Ἁγίας Πετρουπόλεως καί τό ἔτος 1826 χειροθετεῖται ἀρχιμανδρίτης. Στίς 21 Νοεμβρίου 1836, κατά τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, χειροτο-νεῖται Ἐπίσκοπος τοῦ Ζιγκιρίνσκ, στήν περιοχή τοῦ Κιέβου. Κατά τά ἔτη 1841-1842 μετατίθεται στήν πόλη Βολογκντά καί ἀπό τό 1842 μέχρι τό 1848 στήν Ἐπισκοπή τοῦ Χάρκωβ. Τό ἔτος 1857, μετά τήν κοίμηση τοῦ Ἐπισκόπου Χερσῶνος καί πάσης Ταυρίδος, καθί-σταται Ἐπίσκοπος τῆς ἐπαρχίας αὐτῆς.
Τά προβλήματα πού ἀντιμετωπίζει ἀπό τίς φυλές τῶν Τατά-ρων καί τούς Ἑβραίους εἶναι πολλά. Ὁ Ἅγιος ἀγωνίζεται νά διασώ-σει ἀπό τήν καταστροφή ναούς καί μονές καί νά ἐμψυχώσει τό λαό. Στόν πόλεμο τῆς Κριμαίας συμπαρίσταται μέ ἀγωνιστικό φρόνημα καί πίστη στούς στρατιῶτες πού ὑπεράσπιζαν τήν πόλη. Τό μεγα-λεῖο τῆς ψυχῆς καί τῆς ποιμαντικῆς δράσεώς του ἀποκαλύπτεται, ὅταν ὁ ἴδιος ἐπισκέπτεται καί φροντίζει τούς τραυματίες, τούς πά-σχοντες καί τούς ἀσθενεῖς ἀπό τήν ἀρρώστια τοῦ τύφου. Ἦταν γιά ὅλους ἐπίγειος ἄγγελος καί παρηγορητής.
Ἔτσι ἀφοῦ διακόνησε θεοφιλῶς τό ποίμνιό του, ὁ Ἅγιος Ἰν-νοκέντιος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη, τό ἔτος 1857.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ σύναξις τῶν ἁγίων τῆς Βολυνίας.
Οἱ Ἅγιοι αὐτοί εἶναι οἱ:
-Ἰσαπόστολοι Κύριλλος καί Μεθόδιος,
-Ὄλγα, πριγκήπισσα τοῦ Βλαδιμίρ,
-Ἱερομάρτυς Ἀθανάσιος τοῦ Μπρέστ,
-Ὅσιος Ἰώβ τοῦ Ποτσάεφ,
-Στέφανος καί Ἀμφιλόχιος, Ἐπίσκοποι Βλαδιμίρ,
-Ἱερομάρτυς Μακάριος, ἀρχιμανδρίτης τοῦ Κάνεφ,
-Ὅσιος Θεοδόσιος ( ἡγεμόνας Θεόδωρος τοῦ Ὀστρόβου),
-Ἅγιος Πέτρος Μόσχας,
-Ἅγιος Φώτιος Μόσχας,
-Ἅγιος Θεόγνωστος Μόσχας,
-Ἅγιος Κυπριανός Μόσχας,
-Ἅγιος Ἰννοκέντιος τοῦ Ἰρκούτσκ,
-Ὅσιος Βαρλαάμ,
-Ὅσιος Νέστωρ τῆς Κρονίστα,
-Ὅσιος Νικόλαος τοῦ Σαντονέ,
-Ὅσιος Ἰώβ τοῦ Ποτσάεβ,
-Ὅσιος Μεθόδιος τοῦ Ποτσάεβ,
-Ἅγιος Ὄλεγκ τοῦ Μπρυάνσκ,
-Ἁγία Ἰουλιανή Ὀσλάνσκαγια,
-Ἅγιος Γιαροπόλκ τοῦ Βλαδιμίρ,
-Ἅγιος Ἴγκορ.
Ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ, ἐπίσης, τήν ἱερά μνήμη αὐτῶν στίς 10 Ὀ-κτωβρίου.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς εὑρέσεως τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ μυροβλύτου, ἐν Ἑρμουπόλει τῆς Σύρου.
Ἡ εὕρεση τῆς εἰκόνος τοῦ Ἁγίου Δημητρίου ἔγινε, τό ἔτος 1936, στή Σῦρο.
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν!