του Αρχιμ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου, Δρ. Θεολογίας
Οἱ δαίμονες πολλές φορές φαίνονται ὅπως φανέρωσε ὁ Κύριος τόν διάβολο εἰς τόν Ἰώβ, λέγοντάς του: «Λάμπουν τά μάτια του ὡς εἶδος ἑωσφόρου — σάν ἥλιος χαραυγῆς. Ἀπό τό στόμα του πηδοῦν λαμπάδες ἀναμμένες καί ἐκσφενδονίζονται φωτιᾶς κομμάτια, ἀπό τά ρουθούνια του βγαίνει καπνός, ὅπως ἀπό καμίνι πού σιγοκαίγεται μέ πυρακτωμένα κάρβουνα. Εἶναι ἡ ψυχή του θράκα ἀναμμένη καί φλόγα βγαίνει ἀπό τό στόμα του»1. Ἔτσι ἐμφανιζόμενος ὁ ἄρχοντας τῶν δαιμόνων φοβερίζει, ὅπως προεῖπαμε, γιατί καυχιέται γιά μεγάλα πράγματα ὁ πανοῦργος, ὅπως τόν ἀπέδειξε ὁ Κύριος καί πάλι στόν Ἰώβ, λέγοντας: «Θεωρεῖ τό σίδερο γιά ἄχυρο καί τό χαλκό σάν σάπιο ξύλο καί θεωρεῖ τή θάλασσα σάν φιαλίδιό του μέ ἀρωματάκι, πώς ἔχει στήν ἰδιοκτησία του σάν λάφυρα τά Τάρταρα τῆς Ἀβύσσου καί τήν ἴδια τήν Ἄβυσσο τή λογαριάζει γιά περίπατό του»2.
Ἀλλά καί μέσω τοῦ Προφήτου Μωυσέως μᾶς ἀπεκάλυψε ὁ Κύριος τίς πανουργίες τοῦ διαβόλου, λέγοντας πώς: «Εἶπεν ὁ ἐχθρός: Ἀδιάκοπα θά τό ἐπιδιώξω καί δέν μπορεῖ παρά νά κυριέψω τόν ἄνθρωπο»3. Καί μέ ἄλλον Προφήτη μάς ἀποκαλύπτει πώς μεγαλοκαυχιέται ὁ διάβολος, λέγοντας: «θά καταλάβω μέ τό χέρι μου τήν οἰκουμένη ὅλη, σάν μιά φωλιά πουλιοῦ καί θά τή σηκώσω ὅπως παίρνω τά ἐγκαταλειμμένα αὐγά»4. Καί γενικά, μέ τέτοια ἐπιχειρήματα κομπάζουν καί τέτοια ὑπόσχονται, γιά νά ἀπατήσουν τίς θεοσεβεῖς ψυχές. Ἀλλά ἐμεῖς καί πάλιν οἱ πιστοί οὔτε μ’ αὐτά πρέπει νά φοβόμαστε τίς φαντασίες τοῦ διαβόλου καί νά προσέχουμε τίς φωνές του, γιατί ψεύδεται καί δέν λέει ὁλωσδιόλου τίποτε τό ἀληθινό. «Μή σέ μέλει πού, τέτοια λέγοντας, ἀποθρασύνεται τόσο, γιατί σύρεται σάν τό θαλάσσιο κῆτος (τόν καρχαρία) μέ τό ἀγκίστρι ἀπό τόν Σωτήρα καί τοῦ ἔχει βάλει γύρω στή μύτη χαλινάρια (γκέμια, καπίστρια), ὅπως στό κτῆνος, εἶναι δεμένος ἀπ’ τό ρουθούνι μέ κρίκους σάν τούς δραπέτες κι’ ἔχει στά χείλη περάσει δακτυλίδι (ὅπως στούς ταύρους)»5.
Ὁ διάβολος ἔχει δεθεῖ ἀπό τόν Κύριο σάν ἕνα σύνηθες σπουργίτι, γιά νά τόν περιπαίζουμε ἐξευτελιστικά ὅλοι ἐμεῖς. Ἀκόμη, εἶναι ριγμένος κατά γῆς, κι’ αὐτός καί ὅλα τά δαιμόνια τῆς παρέας του, ὅπως τά φίδια καί οἱ σκορπιοί, γιά νά καταπατιοῦνται ἀπό μᾶς τούς χριστιανούς6. Γνώρισμα τῆς ἀδυναμίας του αὐτῆς εἶναι ὅτι ἐμεῖς τώρα, πολιτευόμαστε ἐναντίον του. Γιατί ἄν καί δηλώνει πώς ἀφανίζει τή θάλασσα καί κατέχει τήν οἰκουμένη, νά τώρα, πού δέν μπορεῖ νά ἐμποδίσει τήν ἀσκητική ζωή σας, οὔτε κι’ ἔμενα, πού σᾶς μιλάω ἐναντίον του.
Δέν χρειάζεται λοιπόν νά προσέχομε σ’ ὅ,τι λέει, γιατί ψεύδεται, οὔτε καί νά δειλιάζουμε μέ τά φαντάσματά του, μιᾶς κι εἶναι ψεύτικα ὅλα αὐτά. Γιατί δέν εἶναι φῶς ἀληθινό, αὐτό πού φαίνεται μέ τά τεχνάσματά του, ἀλλά εἶναι μᾶλλον τά προοίμια καί οἱ εἰκόνες τοῦ πυρός ἐκείνου, πού ἔχει προετοιμασθεῖ γι’ αὐτούς, κατά τήν Δευτέρα Παρουσία. Ἀκόμη γιατί προσπαθοῦν νά ἐκφοβίζουν τούς ἀνθρώπους μέ αὐτά, γιά τά ὁποῖα μέλλουν νά κατακριθοῦν. Ἔτσι φαίνονται τά δαιμόνια καί παρ’ ὅλα αὐτά ἐξαφανίζονται χωρίς νά βλάψουν καμία ἀπό τίς ψυχές τῶν πιστῶν, παίρνοντας μάλιστα τή μορφή τοῦ πυρός πού μέλλει νά τούς δεχτῆ. Οὔτε γι’ αὐτά λοιπόν, εἶναι σωστό νά τούς φοβούμεθα, διότι ὅλα τους τά τεχνάσματα δέν ἐκτιμῶνται γιά τίποτα, ἀπό τή χάρη τοῦ Χριστοῦ7.
1 Ιώβ. 41, 9-12
2 Ιώβ. 41, 18-24
3 ἔξ. 15. 9
4 Ησ. 1. 14
5 Μ. Ἀθανασίου, “Ἁγίου Ἀντωνίου οἱ δαίμονες καί οἱ πανουργίες τους’’, στό δυαδίκτυο, http://www.diakonima.gr. Στή δημοτική γλώσσα.
6 Λκ. 10,19 «ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ».
7 Μ. Ἀθανασίου, «Ἁγίου Ἀντωνίου οἱ δαίμονες καί οἱ πανουργίες τους», στό δυαδίκτυο, http://www.diakonima.gr. Στήν δημοτική γλώσσα.
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο [email protected] άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
