Τοῦ Μητροπολίτου Ἐλευθερουπόλεως ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
«καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις…» (Ματθ. 14,20)
Εἶναι πολὺ γνωστὸ σὲ ὅλους μας, ἀγαπητοὶ Ἀδελφοί, τὸ θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων καὶ τῶν δυὸ ψαριῶν στήν ἔρημο ἀπὸ τὸν θαυματουργὸ Κύριό μας. Τὸ διέσωσαν μέ σαφήνεια στὰ Εὐαγγέλια τους καὶ οἱ τέσσερεις Εὐαγγελιστές. Τόση διδακτικὴ σημασία τοῦ εἶχαν προσδώσει! Ἐπίσης σὲ κάθε Ἀρτοκλασία στὴ ἐκκλησία ὁ ἱερεὺς ὑπενθυμίζει τὸ θαῦμα αὐτὸ τοῦ Κυρίου μας, καθὼς δέεται νὰ εὐλογήση τοὺς ἄρτους, ποὺ ἔχει ἐμπρός του, Ἐκεῖνος πού κάποτε εὐλόγησε στὴν ἔρημο τούς πέντε ἄρτους καὶ τὰ δυὸ ψάρια καὶ μὲ αὐτὰ ἔθρεψε πέντε χιλιάδες ἄνδρες χωρὶς τὶς γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά τους.
Ἔχει, λοιπόν, ἐξαιρετικὴ σημασία ἡ σημερινὴ Εὐαγγελικὴ περικοπή θέλοντας πολλὰ νὰ διδάξη τοὺς χριστιανούς, ποὺ τὴν ἀκοῦν στοὺς ναούς. Μεταξὺ τῶν πολλῶν καὶ χρήσιμων διδαγμάτων, πού ἐξάγονται ἀπό τήν ἁπλή αὐτή εὐαγγελική ἱστορία, εἶναι καὶ αὐτό, ποὺ βγαίνει ἀβίαστα ἀπὸ τὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου μας στοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους, νὰ μαζεύσουν τὰ περισσεύματα μετά τό θαυμαστό ἐκεῖνο Δεσποτικό Γεῦμα. Τὰ περισσεύματα ἀπὸ τὸ εὐλογημένο ψωμὶ καὶ τὰ εὐλογηθέντα ψάρια.
Γιατί, ἄραγε; Ἐκεῖνος ποὺ ἔθρεψε χιλιάδες λαοῦ μὲ τὴν εὐλογία Του ἦτο δύσκολο νὰ θρέψη δώδεκα ἀνθρώπους; Εἶχαν ἀνάγκη ἀπὸ τὰ περισσεύματα; Σὲ τί θὰ χρησίμευαν τὰ κομμάτια ποὺ εἶχαν μείνει ἀπὸ τὸ ψωμὶ καὶ τὰ ψάρια τῆς ἐρήμου;
Μὲ τὴν ἐντολὴ Του αὐτὴ ὁ Κύριος μας ἤθελε, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, κυρίως νὰ διδάξη καὶ τοὺς μαθητές Του καὶ τὸν λαό, νὰ ἀποφεύγουν τὴν σπατάλη. Ἤθελε νὰ τοὺς δείξη μὲ τὸν τρόπο αὐτό, ὅτι ἡ ἄσκοπη χρήση ἤ ἡ σπατάλη τῶν ἀγαθῶν Του εἶναι κακία, τὴν ὁποίαν ὀφείλουν νὰ ἀποφεύγουν.
Καὶ ἀργότερα, οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Κυρίου θὰ διδάξουν τοὺς μαθητὲς των νὰ μὴν εἶναι σπάταλοι καί ἄσωτοι, ἀλλὰ καλοὶ οἰκονόμοι. Ὁ Ἀπόστολος τοῦ Θεοῦ Παῦλος γράφοντας στὸ μαθητὴ του Τιμόθεο γιὰ τὴν γυναίκα τὴν χήρα, ἡ ὁποία εἶναι σπάταλη, τὴν χαρακτηρίζει ὡς νεκρή. «Ἡ δὲ σπαταλῶσα», γράφει σὲ τόνο κατηγορηματικό, «ζῶσα τέθνηκε» (Αʹ Τιμ. 5,6).
Ὁ δὲ Ἀδελφόθεος Ἰάκωβος ἐπιτιθέμενος κατὰ τῶν πλουσίων, τῶν ἄσπλαγχνων καὶ ὑλιστῶν, γράφει «ἐτρυφήσατε ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐσπαταλήσατε, ἐθρέψατε τάς καρδίας ὑμῶν ὡς ἐν ἡμέρᾳ σφαγῆς» (Ἰακ. 5,5). Μία δέ ἀπὸ τὶς κακίες ποὺ ἔδειξαν στὴν ὑλόφρονα ζωή τους ἦτο καὶ ἡ σπατάλη.
Ὥστε, ἀγαπητοὶ Ἀδελφοί, ὀφείλομε, χωρὶς νὰ καταντήσωμε φειδωλοί, φιλάργυροι, νὰ εἴμεθα προσεκτικοὶ καί στὸ θέμα αὐτό. Νὰ μὴν εἴμεθα δηλαδή σπάταλοι, ἰδίως μέσα στὴν οἰκογένεια. Σπάταλοι στὴν κατάχρηση τῶν ἀγαθῶν, ἀγαθῶν μάλιστα πού δέν ἔχομε τόση ἀνάγκη, μὲ ἀποτέλεσμα τὸ οἰκογενειακὸ βαλάντιο νὰ δυσκολεύεται ἀφάνταστα. Ἤ καὶ νὰ ὁδηγούμεθα ἀκόμη ἀπὸ τὴν σπατάλη σὲ χειρότερες κακίες.
Ἄνθρωποι ποὺ ἔμαθαν νὰ σπαταλοῦν ἀφειδῶς δὲν ἀποκλείεται, προκειμένου νὰ ἱκανοποιήσουν τὸ πάθος τὸ καταναλωτικό, νὰ καταφύγουν καὶ σὲ πράξεις κολάσιμες καὶ ἀθέμιτες. Ποιοὶ ρυπαίνουν τὸ ὄνομα καὶ τὴν ὑπόληψή τους μὲ τέτοιες πράξεις κλοπῶν καὶ καταχρήσεων, ὅσοι ζοῦν λιτὰ καὶ φρόνιμα ἤ ἐκεῖνοι πού σκορπίζουν ἀπερίσκεπτα, ἀπρόσεκτα, χωρίς σοβαρό λόγο, τὴν περιουσία τους;
Οἱ ἀπρόσεκτοι στήν χρησιμοποίηση τοῦ χρήματος καταντοῦν κάποτε δημόσιος κίνδυνος, ἀφοῦ προκειμένου νὰ ἱκανοποιήσουν τὸ πάθος τους δὲν διστάζουν νὰ καταχρασθοῦν ἀκόμη καὶ τὸ δημόσιο χρῆμα.
Ἔχοντας δὲ κατὰ νοῦν τὸν προηγούμενο σοφὸ λόγο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου δὲν εἶναι δύσκολο νὰ συνδυάσωμε τὸ πάθος τῆς σπατάλης καὶ μὲ ἄλλα χειρότερα πάθη, πάθη ἀσωτίας καὶ ντροπῆς. Ὅταν τὸ πάθος αὐτὸ, ἡ κακίστη αὐτὴ συνήθεια, θρονιασθῆ μέσα στὴν οἰκογένεια καὶ πατέρας καὶ μητέρα καὶ παιδιὰ κυριευθοῦν ἀπὸ τὴν καταναλωτικὴ μανία, φαντάζεσθε τί ἠθικὴ προκοπὴ θὰ περιμένη κάποιος ἀπὸ μία τέτοια οἰκογένεια. Οἰκογένεια μέ ἀλόγιστες σπατάλες θά ὑστερῆ καί σέ ἄλλες ἀρετές καί θά προοδεύη καί σέ πολλές ἄλλες κακίες. Θά παρουσιάζη ἕνα θέαμα ἀλλόκοτο, θά εἶναι ἕνα… σκορποχώρι!
Γι’ αὐτό, λοιπόν, ὁ φιλόστοργος Κύριός μας, θέλοντας νὰ διδάξη μαθητὲς καὶ λαό, ὅτι πρέπει νὰ εἶναι καλοὶ οἰκονόμοι τῶν ἀγαθῶν Του, νὰ ζοῦν προσεκτικὰ καὶ μὲ ὅσα ἀπαιτοῦνται γιὰ τὴν συντήρησή τους, ἀποφεύγοντας τὰ περιττὰ, συνέστησε μετὰ τὸ θαῦμα τὴν περισυλλογὴ τῶν περισσευμάτων. Καὶ πρόθυμοι οἱ μαθητὲς πειθάρχησαν στὴν θεϊκὴ ἐντολή, «καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις». Εἴθε νὰ τοὺς μιμηθοῦμε. Ἀμὴν!
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο [email protected] άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
