Τo Σάββατο 28 Οκτωβρίου, με την ευκαιρία της εορτής της Αγίας Σκέπης, αλλά και της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε τη θεία λειτουργία και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Οσίου Αντωνίου Πολιούχου Βεροίας.
Μετά το τέλος της θείας λειτουργίας τέλεσε την επίσημη Δοξολογία με την παρουσία των τοπικών αρχών. Ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως και εν συνεχεία στρατιωτική παρέλαση.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
«Καί σκέπεις τόν λαόν σου νοερῶς ἐκ πάσης τῶν ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς», ψάλλουμε σήμερα πανηγυρικά καί χαρμόσυνα ἑορτάζοντας τήν ἐθνική ἐπέτειο τῆς ἡρωικῆς ἀντιστάσεως τοῦ Ἔθνους κατά τῆς ἀδίκου καί προκλητικῆς ἐπιθέσεως τῶν δυνάμεων τοῦ Ἄξονος ἐναντίον τῆς πατρίδος μας καί τιμώντας τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο γιά τήν προστασία πού μᾶς παρεῖχε καί τήν κραταιά της σκέπη στόν ἀγώνα τοῦ λαοῦ μας προκειμένου νά διατηρήσουμε ἐλεύθερη τήν πατρίδα μας ἀπό ἐκείνους πού ἐπιβουλευόταν τήν ἀνεξαρτησία καί τήν ἐδαφική της ἀκεραιότητα.
Μέ τή σημερινή ἑορτή ὁλοκληρώνεται ὁ κύκλος τῶν ἐθνικῶν μας ἑορτῶν πού ἄρχισε πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες μέ τόν ἑορτασμό τῶν ἐλευθερίων τῆς Βεροίας, ἀλλά καί τῶν ἄλλων πόλεων τῆς Ἠμαθίας ἀπό τόν βαρύ καί μακρόχρονο τουρκικό ζυγό, καί τήν ἀνάμνηση τῆς θαυμαστῆς βοηθείας πού μᾶς προσέφερε στόν ἀγώνα γιά τήν ἀπελευθέρωση τοῦ γένους μας ὁ φιλάνθρωπος Θεός καί ἡ Παναγία μας.
Ἡ ὑπενθύμιση τῶν σωτηριωδῶν ἐπεμβάσεων τοῦ Θεοῦ καί τῆς Παναγίας μητέρας μας στήν ἱστορική πορεία τοῦ εὐσεβοῦς μας Ἔθνους, δέν εἶναι ἀσφαλῶς χωρίς σημασία. Διότι, ἀφενός, εἶναι ὑπενθύμιση τοῦ χρέους πού ἔχουμε ὡς ἄτομα καί ὡς Ἔθνος νά ἐκφράζουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας πρός τόν Θεό καί τήν Παναγία μας, οἱ ὁποῖοι ἦταν πάντοτε συμπαραστάτες στούς δίκαιους ἀγῶνες τῶν πατέρων μας· εἶναι ὑπενθύμιση ἑνός χρέους πού ὀφείλουμε νά μήν παραγνωρίζουμε ἀλλά καί νά τό μεταδίδουμε στίς ἑπόμενες γενεές· εἶναι ὑπενθύμιση ἑνός χρέους πού ἀνταποδίδεται μέ τόν σεβασμό καί τήν τιμή πρός τόν Θεό καί τήν Παναγία μας, μέ τήν ἐμμονή μας στήν πατρώα πίστη καί εὐσέβεια, πού πολλοί δυστυχῶς στίς ἡμέρες ἀμφισβητοῦν, ἀρνοῦνται ἤ καί πολεμοῦν, διαστρέφοντας συχνά καί παραχαράσσοντας καί αὐτήν ἀκόμη τήν ἱστορία, γιά νά μήν θυμίζει ὅτι οἱ πατέρες ἀγωνίσθηκαν καί πολέμησαν πάντοτε ὑπό τή σκέπη τῆς Παναγίας, ἡ μητρική καί στοργική προστασία τῆς ὁποίας τούς προφύλασσε ὄχι μόνο νοερά ἀλλά καί αἰσθητά, τούς προφύλασσε ἀκόμη καί στήν ὥρα τῆς μάχης στά βουνά τῆς Πίνδου καί τῆς Βορείου Ἠπείρου καί ὅπου ἀλλοῦ ἀγωνιζόταν ἀπό τίς σφαῖρες τῶν ἐχθρῶν, ἀπό τό κρύο, ἀπό τήν πεῖνα καί τίς κακουχίες.
Εἶναι ὅμως ἀφετέρου ἡ ὑπενθύμιση τῆς σημερινῆς σωτηριώδους ἐπεμβάσεως τῆς Παναγίας μας καί ὑπενθύμιση αἰσιοδοξίας καί πίστεως. Διότι τό Ἔθνος καί ἡ πατρίδα μας μπορεῖ νά μήν βρίσκονται σήμερα σέ ἐμπόλεμη κατάσταση, ὅπως τό 1940, μπορεῖ νά μήν ἀπειλεῖται τόσο ἄμεσα ἡ ἐδαφική μας ἀκεραιότητα ὅπως τότε, ἀλλά δέν εἶναι λίγοι οἱ κίνδυνοι τούς ὁποίους διατρέχουμε, δέν εἶναι λίγες οἱ προκλήσεις πού δοκιμάζουν τίς ἀντοχές μας ὡς ἄτομα, ὡς κοινωνία καί ὡς Ἔθνος, καί ἀναζητοῦμε προστασία, ἀναζητοῦμε ὑποστήριξη, ἀναζητοῦμε βοήθεια.
Ὅμως δέν θά πρέπει νά ξεχνοῦμε ὅτι ἡ ἀσφαλέστερη βοήθεια καί προστασία πού μποροῦμε νά ἔχουμε εἶναι αὐτή πού μᾶς προσφέρει ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία Μητέρα του. Ὄχι μόνο γιατί ἡ δική τους προστασία εἶναι ἀήττητη καί ἀκαταμάχητη καί κανείς ἀπό ὅσους ἐλπίζουν στόν Θεό καί ζητοῦν τήν βοήθεια τῆς ὑπερμάχου Στρατηγοῦ δέν ἀπομακρύνεται κατησχυμμένος, ὅπως μᾶς βεβαιώνει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, ἀλλά καί γιατί εἶναι ἡ μόνη σταθερή καί ἀνιδιοτελής βοήθεια, σέ ἀντίθεση μέ αὐτή πού μᾶς προσφέρουν οἱ ἄνθρωποι, μέ αὐτή πού μᾶς προσφέρουν οἱ ἰσχυροί τῆς γῆς, καί ἡ ὁποία ἀποβλέπει πρωτίστως στήν ἱκανοποίηση τῶν δικῶν τους συμφερόντων καί ὕστερα τῶν δικῶν μας ἀναγκῶν.
Γι᾽ αὐτό καί, ἀδελφοί μου, ὁτιδήποτε καί ἐάν συμβαίνει γύρω μας, ὅσα σύννεφα καί ἄν φαίνεται ὅτι συγκεντρώνονται, ὅσο ἀπαισιόδοξες καί ἄν δείχνουν οἱ συνθῆκες μέσα στίς ὁποῖες ζεῖ καί κινεῖται ὁ κόσμος μας καί ἡ πατρίδα μας, ἐμεῖς δέν θά πρέπει νά ἀπογοητευόμεθα καί δέν θά πρέπει νά χάνουμε τό θάρρος μας. Θά πρέπει νά ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στήν κραταιά σκέπη τῆς Παναγίας μας. Θά πρέπει νά ἔχουμε ἀμετάθετη τήν ἐλπίδα μας στή στοργική προστασία της καί νά κάνουμε τό καθῆκον μας, ὅπως τό ἔκαναν καί οἱ πατέρες μας, πού δέν ὑπολόγισαν τίποτε, πού θυσίασαν τά πάντα γιά νά ὑπερασπισθοῦν τό πάτριο ἔδαφος, γιά νά ὑπερασπισθοῦν τά δίκαια τοῦ Ἔθνους μας.
Νά κάνουμε τό καθῆκον μας, νά μήν ἀπεμπολοῦμε γιά κανένα λόγο τά ἐθνικά μας συμφέροντα καί νά ἀναθέτουμε τήν ἐλπίδα μας στήν προστασία τῆς Παναγίας μας, ἡ ὁποία, ὅπως δέν ἐγκατέλειψε τούς πατέρες μας στό παρελθόν, ἔτσι δέν θά ἐγκαταλείψει καί ἐμᾶς στό παρόν καί στό μέλλον, ἐφόσον τῆς τό ζητοῦμε μέ πίστη.