Την Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στην Νέα Νικομήδεια Ημαθίας επί τη εορτή των εν Νικομηδεία Δισμυρίων Μαρτύρων.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :
«Ἡλιακῶν λαμπηδόνων ἡἱερά ὑμῶν μνήμη, πλέον ἐκλάμπει … φωτίζουσα, πανεύφημοι, τούς ἐν πίστει καί πόθῳκατά χρέος μακαρίζοντας ὑμᾶς», ψάλλει σήμερα ὁἱερός ὑμνογράφος πρός τιμήν τῶν ἁγίων δισμυρίων μαρτύρων τῶν ἐν Νικομηδείᾳμαρτυρησάντων, τή μνήμη τῶν ὁποίων πανηγυρίζουμε καί ἐμεῖς σήμερα ἐδῶστή Νέα Νικομήδεια.
Καίἡμνήμη τους φωτίζει καί ἐμᾶς, ἀδελφοί μου, πιό πολύ καί ἀπό τό φῶς τοῦἡλίου· γιατί τό φῶς τοῦἡλίου εἶναι φῶς κτιστό, εἶναι φῶς τό ὁποῖο δημιούργησε ὁΘεός γιά νά φωτίζει τούς ἀνθρώπους καί νά διευκολύνει τή ζωή τους, ἐνῶτό φῶς τό ὁποῖο ἐκπέμπει ἡμνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων εἶναι πιό ἰσχυρό, γιατί εἶναι ἄκτιστο, γιατί εἶναι τό φῶς τῆς θείας χάριτος πού κατηύγαζε τήν ψυχή τους καί τούς δόθηκε ὡς δῶρο γιά τή θυσία τους.
Γι᾽ αὐτό καί τό φῶς αὐτό τῆς μνήμης τους δέν σβύνει καί δέν μειώνεται στό πέρασμα τῶν αἰώνων, ἀλλά συνεχίζει νά λάμπει καί νά φωτίζει τίς ψυχές ὅλων ὅσων τούς τιμοῦν, ὅλων ὅσων τιμοῦν τήν πίστη τους καί τή γενναιότητα τῆς ψυχῆς τους, ὅλων ὅσων συγκινοῦνται ἀπό τό μεγαλεῖο τῆς ἀγάπης τους πρός τόν Χριστό.
Εἶναι, ἀδελφοί μου, τό φῶς αὐτό πού ἔρχεται σέ ἀπόλυτη ἀντίθεση μέ τό σκοτάδι πού ἐκπροσωποῦν οἱδιῶκτες τους, οἱὁποῖοι κατά διαταγή τοῦρωμαίου αὐτοκράτορος ἤθελαν νά ἐξαφανίσουν τούς χριστιανούς ἀπό τή Νικομήδεια. Γι᾽ αὐτό καί ἐπέλεξαν τήν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων, τή μεγάλη αὐτή ἑορτή κατά τήν ὁποία ὅλοι οἱχριστιανοί θά ἦταν συγκεντρωμένοι στόν ναό τῆς πόλεως, γιά νά τούς θανατώσουν μέ ἕνα φρικτό καί τρομερό θάνατο. Νά τούς ἀφανίσουνὅλους μαζί, καταστρέφοντας συγχρόνως καί τόν ναό τοῦΘεοῦ.
Φοβερό καί ἀπάνθρωπο τό σχέδιο, ἀποκύημα ψυχῶν πού ζοῦν μέσα στό σκοτάδι. Γιατί πῶς μπορεῖνά ἐξηγήσει κανείς διαφορετικά τήνἀπόφαση ἀνθρώπων νά πυρπολήσουν ἕνα ναό γεμάτο ἀπό εἴκοσι χιλιάδες συνανθρώπους τους, γιατί ἁπλῶς πίστευαν σέ ἕναν ἄλλο Θεό, σέ ἕναν Θεό πού κήρυξε τήν εἰρήνη καί τήν ἀγάπη πρός ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς ἀνθρώπους.
Καίὅμως τί ἐπέτυχαν μέ τό σκοτεινό καί ὑποχθόνιο σχέδιό τους; Ἐπέτυχαν νά πλουτίσουν τήν Ἐκκλησία τοῦΧριστοῦμέ εἴκοσι χιλιάδες ἁγίους μάρτυρες. Ἐπέτυχαν τό φῶς τοῦμαρτυρίου καί τῆς θυσίας τους νά πλημμυρίσει τόν κόσμο. Ἐπέτυχανἡφλόγα τῆς ἀγάπης τους γιά τόν Χριστό νά πυρπολήσει τήν ψυχή καί ἄλλων ἀνθρώπων πού πίστευσαν καί αὐτοί στόν Χριστό. Ἐπέτυχαν νά γράψουν τά ὀνόματά τους στό βιβλίο τοῦοὐρανοῦγιά νά τιμῶνται αἰωνίως καί νά ἀπολαμβάνουν τή δόξα καί τά ἀγαθά τῆς βασιλείας τοῦΘεοῦ.
Τό φῶς, λοιπόν, αὐτό τῆς ἱερᾶς μνήμης τῶν ἁγίων δισμυρίων μαρτύρων φωτίζει καί ἐμᾶς, ἀδελφοί μου, σήμερα. Φωτίζει καί τόν δικό μας ἀγώνα σέ μία κοινωνία πού μπορεῖνά διαφέρει ἀπό τήν εἰδωλολατρική κοινωνία τῆς ἐποχῆς τῶν διωγμῶν, ἀλλά ἔχει δυστυχῶς καί ὁρισμένες ὁμοιότητες. Γιατί παρότι ὑποτίθεται ὅτι ζοῦμε σέ ἕναν χριστιανικό κόσμο, δέν εἶναι λίγες οἱφορές πού γινόμεθα μάρτυρες βιαίων ἐνεργειῶν ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας μας. Καί δέν ἀναφέρομαι μόνο στίς ἐπιθέσεις καί τούς βομβαρδισμούς τούς ὁποίουςὑφίστανται οἱχριστιανικοί ναοί καί οἱχριστιανικοί πληθυσμοί σέ ἐμπόλεμες περιοχές, ὅπως στή Συρία, ἀλλά καί αὐτές πού συμβαίνουν στήν πατρίδα μας, δυστυχῶς ὅλο καί πιό συχνά τό τελευταῖο διάστημα, ἀπό ὁμάδες ἀνθρώπων πού δέν πιστεύουν, πούἀρνοῦνται τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία, πού ἐνοχλοῦνται ἀπό ὅσους πιστεύουν καί ἐκκλησιάζονται, πού ἐνοχλοῦνται ἀκόμη καί ἀπό τήν παρουσία τῶν ναῶν στίς πόλεις καί τά χωριά μας, καί ἐπιτίθενται μέ μπογιές, μέ φασαρίες ἀκόμη καί μέ βόμβες ἔξω ἀπό τούς ναούς μας.
Ὅλα αὐτά ἀσφαλῶς μᾶς ἀνησυχοῦν, μᾶς θλίβουν καί μᾶς κάνουν νά διερωτώμεθα τί μπορεῖνά ἔχουν αὐτοί οἱἄνθρωποι μέσα στήν ψυχή τους, ὥστε νά ἐχθρεύονται καί νά μισοῦν μέ αὐτόν τόν τρόπο τήν Ἐκκλησία.
Δέν θά πρέπει ὅμως οὔτε νά μᾶς πτοοῦν οὔτε νά μᾶς φοβίζουν. Γιατί ἡἘκκλησία ἔχει πάντοτε μέ τό μέρος της τήν κραταιά δύναμη τοῦΧριστοῦ. Ἔχει τή χάρη του καί τήν προστασία του, ὥστε «καί πύλαι Ἅδου οὐκατισχύσουσιν αὐτῆς». Ἔχει τίς πρεσβεῖες καί τίς μεσιτεῖες τῶν ἁγίων της, πού θυσίασαν τή ζωή τους γιά χάρη τοῦΧριστοῦ.
Ἐμεῖς ὅμως θά πρέπει νά ἐμπνεόμεθα ἀπό τήν πίστη καί τήν ἀγάπη τῶν ἁγίων μαρτύρων στόν Χριστό καί νά προσπαθοῦμε, ὥστε μέ τίς πρεσβεῖες τους καί τή χάρη τοῦΘεοῦνά αὐξάνουμε τήν πίστη καί τήν ἀγάπη μας γιά τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία μας, καί νά μένουμε σταθερά κοντά της βαδίζοντας μέ τό φῶς τῶν ἁγίων μαρτύρων τήν ὁδό τῶν ἐντολῶν τοῦΘεοῦ, πού μᾶς ὁδηγεῖμέ ἀσφάλεια κοντά του ὁτιδήποτε καί ἄν συμβαίνει γύρω μας, ὁτιδήποτε καί ἄν οἱἐχθροί τῆς πίστεώς μας θά ἐπινοοῦν καί θά μηχανεύονται ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας μας καί τῶν πιστῶν της, γιά νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς τῆς οὐρανίου βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
