Τὴν Κυριακὴ 27 Ὀκτωβρίου 2024, στὶς 7 τὸ ἀπόγευμα, στὴν αἴθουσα τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου, πραγματοποιήθηκε ἐπετειακὴ ἐκδήλωση τῆς Χορωδίας Παραδοσιακῆς Μουσικῆς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, μὲ τίτλο: «Τὸ ἔπος τοῦ 1940 στὴν ποίηση καὶ τὸ τραγούδι». Τὴν ἐκδήλωση τίμησε μέ τήν παρουσία του ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Ἰερόθεος καί τήν παρακολούθησαν κληρικοὶ τῆς Μητροπόλεώς μας καθὼς καὶ πλῆθος κόσμου.
Τὸ κοινὸ καλωσόρισε ὁ π. Θωμᾶς Βαμβίνης, παρουσιάζοντας καὶ τὴν δομὴ τῆς ἐκδήλωσης. Ἡ ἀρχὴ ἔγινε μὲ τὸ ἀπολυτίκιο τῆς Ἁγίας Σκέπης, ποὺ ἔψαλε ἡ κα Ἀργυρὴ Χριστοδουλοπούλου, ἐνῷ στὴν συνέχεια ἡ χορωδία ἀπέδωσε γνωστὰ τραγούδια γιὰ τὸ ἔπος τοῦ 1940, δημοτικὰ, τραγούδια συγχρόνων ἑλλήνων συνθετῶν, τραγούδια τῆς Σοφίας Βέμπο καὶ ἐμβατήρια. Ἡ μουσικὴ πλαισιώθηκε μὲ ἀπαγγελία ποιημάτων Ἑλλήνων ποιητῶν καὶ λογοτεχνῶν ἀπὸ τὰ μέλη τῆς χορωδίας. Τὴν χορωδία διεύθυνε ὁ χοράρχης της, πρωτοψάλτης τοῦ Μητροπολιτκοῦ Ναοῦ τῆς Ναυπάκτου, κ. Παντελής Ἀναστασόπουλος, ἐνῷ τὴν ὀρχήστρα ἀποτέλεσαν οἱ κκ Παντελὴς Ἀναστασόπουλος στὸ κανονάκι, Φωτεινὴ Παπακώτση στὸ πιάνο, Γιάννης Μπέκος στὴν κιθάρα, Γιάννης Ἀναστασόπουλος στὸ νταούλι καὶ Ἀλίκη Σταυρογιαννοπούλου στὰ κρουστά. Τὰ κείμενα τῆς ἐκδήλωσης καὶ τὴν ἐπιλογὴ τῶν ποιημάτων ἐπιμελήθηκε ἡ φιλόλογος κα Ἔφη Σταυρογιαννοπούλου.
Τὴν ὄμορφη καί πολύ καλά συγκροτημένη ἐκδήλωση ἔκλεισε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Ιερόθεος, ὁ ὁποῖος συνεχάρη καὶ εὐχαρίστησε τοὺς συμμετέχοντες, ἐνῷ δὲν παρέλειψε νὰ ἐκφράσει τὴν ἱκανοποίησή του γιὰ τὸ ἔργο τῆς Χορωδίας, τὴν ὁποία ἡ Μητρόπολη ἵδρυσε καὶ στηρίζει ἔμπρακτα ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια. Ἀνέφερε ὅτι τὸ ἔπος τοῦ 1940, ἐνῷ μπορεῖ νὰ ἰδωθῆ, ὅπως κάθε ἱστορικὸ γεγονός, ἀπὸ ἱστορική, διπλωματική, στρατιωτικὴ καὶ θρησκευτικὴ πλευρά, ἀποκτᾶ ξεχωριστὴ σημασία, γιατί μέσα ἀπὸ αὐτὸ ἀναδεικνύεται ἡ ψυχὴ καὶ τὸ φρόνημά του Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Τήν ψυχή καί τό φρόνημα τοῦ λαοῦ συνέλαβαν καί ἐξέφρασαν οἱ ποιητές, οἱ συγγραφεῖς, οἱ μουσικοί, οἱ ἄνθρωποι γενικά τοῦ λόγου καί τῆς τέχνης. Τὸ φρόνημα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἐπεσήμανε, τροφοδοτήθηκε ἀπὸ τὴν ἀγάπη στὴν πατρίδα καὶ ἀπὸ τὴν πίστη στὸ Χριστὸ καὶ στὴν Παναγία, κρατήθηκε ὑψηλὸ καὶ εἶναι καὶ σήμερα παρόν, στὴν Ἑλλάδα καὶ τὸν ἑλληνισμό, κόντρα στὶς δυνάμεις τοῦ διεθνισμοῦ, τοῦ ἀμοραλισμοῦ καὶ τῆς λήθης, ποὺ τείνουν νὰ ἐπικρατήσουν. Ἐξέφρασε τὴν συγκίνηση καὶ τὴν χαρὰ του ποὺ ἡ ἐκδήλωση κατάφερε νὰ μεταδώσει τὸ πνεῦμα αὐτὸ μέσα ἀπὸ τὰ τραγούδια καὶ τὰ ποιήματα καὶ ἔκλεισε μὲ τὸ μήνυμα ὅτι, ὅπως λέει καὶ τὸ τραγούδι, «Ἡ Ἑλλάδα ποτὲ δὲν πεθαίνει», ὅσο ὁ Ἕλληνας μπορεῖ καὶ διατηρεῖ τὸ φρόνημα αὐτὸ μέσα στὴν ψυχή του.
