Μέσα στήν παραζάλη καί σύγχυση τῆς περιόδου αὐτῆς γιά τήν πατρίδα μας, αὐθόρμητα ἀνεβαίνει στά χείλη κάθε πολίτου ἕνα ἰσχυρό καί κραυγαλέο «Γιατί;»
Γιατί ἀπό τήν εὐημερία καί εὐτυχία ἐφθάσαμε στήν φτώχια καί στήν δυστυχία;
Γιατί ἡ ἔνδοξη κοιτίδα τῆς δημοκρατίας καί τοῦ πολιτισμοῦ κατάντησε χώρα ἀσυδοσίας καί διαφθορᾶς;
Γιατί ἡ γηρασμένη αὐτή πατρίδα, πού χρειάζεται νέο αἷμα γιά νά ζήσει, σκοτώνει κάθε χρόνο 350.000 παιδιά της μέ τίς ἐκτρώσεις;
Γιατί ἐξαπλώθηκε σέ κάθε χωριό καί γειτονιά τό πάσης φύσεως ἔγκλημα καί ἀφέθησαν οἱ κακοποιοί, νά ληστεύουν, βιάζουν, δολοφονοῦν καί νά καταστρέφουν τά πάντα στό πέρασμα τους;
Γιατί ἀπογυμνώνεται ἡ χώρα ἀπό τό νεανικό δυναμικό μέ μιά νέα μετανάστευση τῶν παιδιῶν της, πού ζητοῦν δουλειά γιά νά οἰκοδομήσουν τό μέλλον τους;
Γιατί οἱ πολιτικοί μας συναινοῦν στήν δημαγωγία κατά τά πρότυπα τῆς Εὐρώπης ἑνός ἄθρησκου κράτους, πού ἀποχριστιανίζει τήν παιδεία, παραμερίζει τήν Ἐκκλησία, δηλητηριάζει τόν πατριωτισμό καί άλλοτριώνει τήν Ἑλληνορθόδοξη παράδοση τοῦ Γένους;
Γιατί περισφίγγεται στό λαιμό τῆς φτωχολογιᾶς ὁ βρόχος τῆς ἀβάσταχτης φορολογίας καί τῆς ἀπελπισίας, πού ὡδήγησε 3.500 ἀδελφούς μας στήν αὐτοκτονία;
Γιατί ἡ παροχή ὑπηρεσιῶν ἀπό τό κράτος συνεχῶς μειώνεται μέ ἀποτέλεσμα νά κρέμεται ὅλος ὁ κόσμος ἀπό τήν φιλανθρωπία τῆς Ἐκκλησίας;
Γιατί χάθηκε ἀπό τόν Ἕλληνα τό χαμόγελο καί ἡ ἐλπίδα καί τήν θέση τους πῆραν ἡ θλίψη καί ἡ μελαγχολία;
Γιατί τόσο μένος κατά τῆς πατρίδας μας ἀπό φίλους καί ἐχθρούς; Γιατί τόση δυσφήμηση; Γιατί τόση κοροϊδία; Γιατί τόση ὑποκρισία;
Ὑπάρχει κάποιος πού θά μᾶς δώσει μιά καθαρή ἀπάντηση; Κάθε ἕλληνας ζητεῖ νά μάθει πρῶτα τήν ἀλήθεια καί ὕστερα νά ὑποστεῖ κάθε θυσία γιά τήν πατρίδα, γιατί κύριο γνώρισμα τῆς φυλῆς μας εἶναι τό γενναῖο καί φιλότιμο φρόνημα.
+ Ο ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
