Η Ιερά Μητρόπολις Καλαβρύτων και Αιγιαλείας έχει τις ρίζες της βαθιά μέσα στους χριστιανικούς αιώνες, καθώς είναι μία από τις παλαιότερες Ιερές Μητροπόλεις του ελλαδικού χώρου, έχοντας καταγράψει περίaλαμπρη εκκλησιαστική και εθνική ιστορία. Παρά, όμως, την μακρόχρονη αυτή πορεία της, δεν ευτύχησε να έχει ένα εκκλησιαστικό μουσείο, όπου θα αντικατοπτρίζεται κάτι από την αίγλη της ιστορίας της. Ό,τι όμως δεν πέτυχε μέχρι τώρα η βραδυκίνητη κρατική μηχανή και οι πνευματικοί πατέρες που διαποίμαναν αυτόν τον τόπο, το πέτυχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Αμβρόσιος, ο οποίος έθεσε ως κύριο μέλημά του τη σύσταση ενός άρτιου εκκλησιαστικού μουσείου, το οποίο σήμερα το μεσημέρι άνοιξε τις πύλες του, υποδεχόμενο εκατοντάδες Αιγιαλείς που παρέστησαν στην τελετή εγκαινίων του, τα οποία έγιναν με κάθε μεγαλοπρέπεια.
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Αμβρόσιος: «Όποιος ελπίζει στον Θεό δεν χάνεται!»
Στη σύντομη ομιλία του ο σεπτός Ποιμενάρχης αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετώπισε ο ίδιος και οι συνεργάτες του προκειμένου, όχι μόνο να δρομολογηθεί, αλλά και να ολοκληρωθεί η δημιουργία του εν λόγω μουσείου. «Η διαδικασία περισυλλογής των κειμηλίων ήταν άκρως επίπονη! Ένα έργο τεράστιο και δυσχερές! Ένα ψυχικό μαρτύριο! Και αυτό διότι, έπειτα από μια σειρά ψευδών ειδήσεων και κατηγοριών ότι δήθεν συλλέγονται ιερά κειμήλια προς πώληση, με στοχοποίησαν αδίκως και αναιτίως… Και αντί να τύχω επαίνου για την πρωτοβουλία μου αυτή, δυστυχώς επί σειρά ετών εμφανιζόμουν ως κατηγορούμενος ενώπιον των δικαστηρίων, θύμα της αντιδραστικής και μοχθηρής διαθέσεως εκείνων που με πολλά και συκοφαντικά εφευρήματα προσπαθούσαν να ανακόψουν την υλοποίηση του εκκλησιαστικού μουσείου. Παρόλα αυτά, τηρώντας άψογα τους κανόνες παράδοσης και παραλαβής των κειμηλίων, απαλλασσόμουν διαρκώς από τις άδικες κατηγορίες, καθώς οι σκευωρίες των ανθρώπων αυτών έπεφταν στο κενό…», σημείωσε προσθέτοντας χαρακτηριστικά πως «όποιος ελπίζει στον Θεό δεν χάνεται!».
Λίγο πριν ολοκληρώσει, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης θέλησε να ευχαριστήσει δημοσίως για την άριστη, όπως την χαρακτήρισε, συνεργασία τόσο την κ. Αναστασία Κουμούση, Έφορο Αρχαιοτήτων Αχαΐας, όσο και τον συνεργάτη της, Νικόλαο Ροδόπουλο, Αρχιφύλακα του Αρχαιολογικού Μουσείου Αιγίου, στους οποίους προσέφερε από μία Ιερά Εικόνα της Παναγίας Τρυπητής.
Ιδιαίτερη δε μνεία έκανε τέλος τόσο στην κ. Χρύσα Δημητρίου, την «ψυχή» (όπως την χαρακτήρισε) του Εκκλησιαστικού Μουσείου, όσο και στον Αρχιερατικό Επίτροπο Αιγίου, π. Χρήστο Τσάκαλο, στους οποίους προσέφερε επίσης από ένα αναμνηστικό δώρο, ευχαριστώντας τους για την προσφορά – συνεργασία τους.
Αναστασία Κουμούση: «Ένα από τα ωραιότερα εκκλησιαστικά μουσεία τής Ελλάδας!»
Μάλιστα, η κ. Κουμούση, λαμβάνοντας το λόγο και απευθυνόμενη στον Ποιμενάρχη , είπε: «Η Αρχαιολογική Υπηρεσία πάντα σας στήριζε, διότι ξέραμε ότι κάνατε το σωστό. Διότι, εάν δεν είχατε συγκεντρώσει όλα αυτά τα κειμήλια με πόνο ψυχής, θα είχαν χαθεί… Είναι ένα από τα ωραιότερα εκκλησιαστικά μουσεία της Ελλάδας και το λέω αυτό με την εμπειρία 30 και πλέον χρόνων. Εννοείται πως είναι το μοναδικό στην Αχαΐα και γι’ αυτό σας ζητώ να το αγαπήσετε, να το τιμήσετε και να το προστατεύσετε!».
Ανεκτίμητης αξίας εκθέματα!
Το εν λόγω Εκκλησιαστικό Μουσείο συνεστήθη με την υπ’ αριθμόν 16/30.9.1980 Πράξη, η οποία εγκρίθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και ακολούθως δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Φ.Ε.Κ. 94/1.5.1981). Οι εργασίες για την ανοικοδόμηση του κτηρίου άρχισαν σχεδόν αμέσως, καθώς ο θεμέλιος
λίθος ετέθη το καλοκαίρι του 1982. Κατόπιν πολλών παραστάσεων προς τους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες, παρακλήσεων και ικεσιών προς εξεύρεση πόρων, τελικά, με τη σύναψη τριών επάλληλων δανείων, κατορθώθηκε η ταχεία προώθηση και ολοκλήρωση των οικοδομικών εργασιών.
Ο απολογισμός αυτής της μακρόχρονης προσπάθειας ήταν να συμπεριληφθούν στα αξιόλογα εκθέματα του Μουσείου, ένα αυτούσιο τέμπλο της Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου Βουρών Αιγιαλείας, 100 περίπου εικόνες, χειρόγραφα, ιερά σκεύη, ιερά καλύμματα, άμφια, χρυσοκέντητος Επιτάφιος, αντιμήνσια, παλιές σφραγίδες, μολυβδόβουλα, σιγίλλια και πόρπες, ενώ περιλαμβάνονται επίσης είδη λαϊκής τέχνης αλλά και κειμήλια εθνικού χαρακτήρα, όπως χειρόγραφες επιστολές, φουστανέλες και όπλα αγωνιστών της Επανάστασης του 1821.
Πρόκειται αναμφισβήτητα για μία άξια επαίνου πρωτοβουλία τού σεπτού Ποιμενάρχη , ο οποίος κατάφερε να δημιουργήσει μέσα στον χώρο τού Μητροπολιτικού Μεγάρου ένα Εκκλησιαστικό Μουσείο που θα αποτελέσει έναν ανεκτίμητο «θησαυρό» τόσο για το Αίγιο όσο και για την ιστορική Ιερά Μητρόπολή .
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
