Για φωτογραφικό υλικό πατήστε εδώ.
Το Σάββατο 25 Νοεμβρίου ξεκίνησε ο εορτασμός του Ιωβηλαίου των 100 χρόνων του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Μελίκης με τη μεταφορά της θαυματουργού εικόνος της Παναγίας Μελικιώτισσας από τον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Μελίκης.
Της ιεράς λιτανείας προΐστατο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων και συμμετείχαν ο ιερός κλήρος, οι τοπικές αρχές και πλήθος πιστών.
Ακολούθησε πανηγυρικός αρχιερατικός εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου ο οποίος κήρυξε και το θείο Λόγο.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος έκανε απονομές τιμητικών διακρίσεων σε μαθητές και φοιτητές.
Κατά το προσεχές χρονικό διάστημα θα λάβουν χώρα πολλές λατρευτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις μέχρι την πανήγυρη του Αγίου Νικολάου.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στον εσπερινό :
«Ὅν ἱκέτευε Μῆτερ ἀνύμφευτε, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν».
Αὐτήν τήν ὁλοκάρδιο ἱκεσία ἀπευθύνουμε καί ἐμεῖς ἀπόψε καθώς βρισκόμεθα ἐνώπιον τῆς ἱερᾶς καί ἱστορικῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Μελικιώτισσας, πρός τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας καί μητέρα ὅλων μας.
Καί τήν ἀπευθύνουμε μέ τήν πίστη καί τή βεβαιότητα ὅτι ἡ Παναγία μας τήν ἀκούει καί τήν δέχεται καί θά τήν μεταφέρει ὁπωσδήποτε στόν Υἱό της καί Θεό μας, τόν ὁποῖα κρατᾶ στοργικά στήν ἀγκάλη της.
Θά τήν μεταφέρει τήν ἱκεσία μας, ἀδελφοί μου, γιατί ἡ ἀγάπη της γιά τά τέκνα της, ἡ ἀγάπη της γιά ὅλους τούς χριστιανούς, ἡ ἀγάπη της γιά ὅσους τήν τιμοῦν καί τήν εὐλαβοῦνται εἶναι τόσο μεγάλη, ὥστε σπεύδει μέ χαρά νά μεταφέρει κάθε μας αἴτημα στόν Χριστό καί μεσιτεύει θερμά γιά τήν ἐκπλήρωσή του.
Καί ὄχι μόνο σπεύδει ἡ Παναγία μας νά μεταφέρει τά αἰτήματά μας, ἀλλά καί προτρέχει, ὅταν γνωρίζει ὅτι αὐτά εἶναι αἰτήματα πού ἀφοροῦν τή σωτηρία μας, γιατί τίποτε δέν τήν εὐχαριστεῖ καί δέν τήν ἱκανοποιεῖ περισσότερο ἀπό τό νά μᾶς βλέπει νά ζητοῦμε τό ἔλεος τοῦ Υἱοῦ της, νά ζητοῦμε τή βοήθειά του στή ζωή μας, ὄχι μόνο γιά τά ἀνάγκες μας τίς ὑλικές καί τίς καθημερινές ἀλλά καί γιά τίς ἀνάγκες μας τίς πνευματικές καί ψυχικές.
Πρίν ἀπό ἑβδομήντα χρόνια ἡ Παναγία μας ἐπενέβη διά τῆς ἱερῆς αὐτῆς εἰκόνος της, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, μέ θαυμαστό τρόπο καί ἔσωσε τούς πατέρες σας ἀπό βέβαιο θάνατο μέσα στόν ναό αὐτό τοῦ ἁγίου Νικολάου. Ὅταν τό ὁπλισμένο πολυβόλο στόχευε ἀπό τό μικρό παράθυρο τῆς κόγχης τοῦ ἱεροῦ Βήματος στό ἐσωτερικό τοῦ ναοῦ γιά νά σκοτώσει ἐκείνους πού φοβισμένοι εἶχαν καταφύγει στό ἐσωτερικό του ἀναζητώντας προστασία, κανείς δέν εἶδε μία σφαίρα νά τόν κτυπᾶ. Καί ὅταν τελείωσαν οἱ πυροβολισμοί διαπίστωσαν ὅτι οὔτε ἕνας ἀπό ὅσους ἦταν μέσα στόν ναό δέν εἶχε τραυματισθεῖ, ἀλλά δέν μποροῦσαν νά ἐξηγήσουν πῶς εἶχε συμβεῖ αὐτό. Τό ἄλλο πρωί, μέ τό φῶς τῆς ἡμέρας, ἀναζήτησαν τίς σφαῖρες καί διαπίστωσαν τό θαυμαστό γεγονός. Ὅλες εἶχαν πέσει πάνω στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας πού στεκόταν ἐδῶ στό τέμπλο τοῦ ναοῦ, ὄρθια, ὁλόσωμη, ὅπως τή βλέπουμε τώρα. Πενήντα πέντε σφαῖρες. Καμία δέν εἶχε χτυπήσει ἀλλοῦ, σάν νά τίς εἶχε μαγνητίσει ἡ Παναγία γιά νά σώσει τά παιδιά της.
Ἄν, λοιπόν, ἡ Παναγία μας μέ τή θαυματουργή της εἰκόνα ἔσωσε τούς πατέρες σας σέ αὐτή τή δύσκολη στιγμή τῆς ζωῆς τους καί τῆς ἱστορίας αὐτοῦ τοῦ τόπου, ἄς μήν ἀμφιβάλλουμε, ἀδελφοί μου, ὅτι ἡ Παναγία μας συνεχίζει καί θά συνεχίσει νά ἐπεμβαίνει θαυματουργικά στή ζωή μας, συνεχίζει καί θά συνεχίσει νά μεριμνᾶ καί νά φροντίζει γιά τή σωτηρία μας, μεσιτεύοντας στόν Υἱό της γιά μᾶς πάντοτε. Ἀρκεῖ ἐμεῖς νά προσφεύγουμε σέ αὐτήν, ὄχι μόνο ὅταν δέν ἔχουμε κάποια ἄλλη διέξοδο, ὄχι μόνο ὅταν δέν ἔχουμε ποῦ ἀλλοῦ νά στραφοῦμε καί νά καταφύγουμε, ἀλλά διαρκῶς. Γιατί ἡ Παναγία μας εἶναι ἡ ἀκαταίσχυντη προστασία μας καί ἀπό τούς ὁρατούς καί ἀπό τούς ἀοράτους ἐχθρούς μας. Εἶναι αὐτή πού μαζί μέ τούς ἁγίους μας, μαζί μέ τόν ἅγιο Νικόλαο, ἀπό τόν ναό τοῦ ὁποίου προέρχεται ἡ εἰκόνα της καί γυρίζει σήμερα πενήντα πέντε χρόνια μετά, μαζί μέ τήν ἁγία Παρασκευή, πρεσβεύει γιά μᾶς καί παρακαλεῖ τόν Χριστό πρωτίστως γιά τή σωτηρία μας.
Ἡ σημερινή, λοιπόν, μεταφορά τῆς ἱερᾶς καί ἱστορικῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Μελικιώτισσας ἀπό τόν ναό τῆς ἁγίας Παρασκευῆς στόν παλαιό ναό τοῦ ἁγίου Νικολάου μέ τήν εὐκαιρία τοῦ ἑορτασμοῦ ἑκατό χρόνων ἀπό τῆς ἀνεγέρσεώς του, ἄς ἀποτελέσει γιά ὅλους μας ἀφορμή νά θυμηθοῦμε καί πάλι τή θαυμαστή ἐπέμβαση τῆς Παναγίας μας καί τή σωτηρία πού προσέφερε στούς πατέρες σας καί νά ἀνανεώσουμε τή σχέση μας μέ τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Νά προσπαθοῦμε νά εἴμασθε πάντοτε κοντά της, ἀκολουθώντας τόν δρόμο πού αὐτή ὡς Ὁδηγήτρια μᾶς δείχνει, τόν δρόμο τῶν ἐντολῶν τοῦ Υἱοῦ της. Νά τήν παρακαλοῦμε καθημερινά νά μᾶς προστατεύει καί νά μᾶς σώζει ἀπό κάθε κακό πού ἐλλοχεύει στή ζωή μας καί μᾶς ἀπειλεῖ. Ἀλλά κυρίως νά τήν παρακαλοῦμε νά μεσιτεύει στόν Χριστό γιά νά μᾶς χαρίσει τό ἔλεός του καί νά μᾶς ἀξιώσει καί τῆς οὐρανίου βασιλείας του ὥστε νά εὐφραινόμεθα καί ἐμεῖς μαζί της καί μαζί μέ τόν ἅγιο Νικόλαο, μαζί μέ τόν ἑορταζόμενο αὔριο ἅγιο Στυλιανό καί ὅλους τούς ἁγίους, αἰωνίως.
Εἶναι μεγάλη εὐλογία διότι ἔχουμε ζωντανή τήν παρουσία τῆς Παναγίας μας, ἀδελφοί μου, καί μάλιστα μετά ἀπό πενήντα πέντε χρόνια, ὅσες ἦταν οἱ σφαῖρες πού δέχθηκε ἡ Παναγία ἐπέστρεψε ἐδῶ, στόν ναό της, γιά νά δείξει ὅτι προστατεύει τά παιδιά της καί τήν πόλη της. Ἀλλά καί ἀπό ἐμᾶς ζητᾶ νά εἴμεθα αὐτοί οἱ ὁποῖοι εἴμεθα πιστά τέκνα τοῦ Υἱοῦ της καί κατ᾽ ἐπέκταση καί τέκνα δικά της. Ἡ Παναγία εἶναι ἐκείνη πού πάντοτε προστρέχει στίς ἱκεσίες μας, πάντοτε προστρέχει προκειμένου νά μᾶς σώσει καί σωματικά ἀλλά ἰδιαίτερα ψυχικά. Γι᾽ αὐτό ἄς μήν ξεχνοῦμε ὅτι εἶναι ἡ μητέρα ὅλων μας καί τήν πᾶσαν ἐλπίδα μας ἀνατιθέμεθα σέ ἐκείνη πού εἶναι ἡ πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν καί μητέρα πάντων ἡμῶν.