Tό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας δέν ἔπαυσε οὔτε κατά τούς χειρότερους διωγμούς

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Τοῦτες τίς δύσκολες κρίσιμες ὧρες πού περνοῦμε, ὡς λαός καί ὡς ἀνθρωπότητα, ἀπό τή θανατηφόρα πανδημία τοῦ COVID-19, γνωστοῦ ὡς Κορωνοϊοῦ, πού ἔχει ἤδη ἐκδηλωθεῖ καί καλπάζει καί στή δική μας Πατρίδα, αἰσθάνομαι τήν ἀνάγκη νά ἐπικοινωνήσω καί πάλι μαζί σας, γιά νά σᾶς ἐκφράσω τήν ἀγάπη καί τήν ἀλληλεγγύη μου καί νά σᾶς καλέσω ὅλους νά συμμορφώνεσθε μέ ὅλους τούς κανόνες προφύλαξης, σύμφωνα μέ τίς ὑποδείξεις τῶν Κρατικῶν Ὑπηρεσιῶν Ὑγείας, γιά τήν ἀντιμετώπιση καί περιορισμό τῆς ἐξάπλωσης τοῦ Κορωνοϊοῦ.

Τούτη τήν περίοδο τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς, σᾶς καλῶ ὅλους σέ ἐντονότερη πνευματική ζωή, σέ μετάνοια καί συντριβή καί σέ στενότερη ἐπικοινωνία μέ τόν Θεῖο μας Λυτρωτή, γιατί μόνο ἔτσι ὁ Πανάγαθος Θεός θά φανεῖ ἵλεως καί θά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό τή σκληρή δοκιμασία τῆς πανδημίας τοῦ Κορωνοϊοῦ, πού τόσο πολύ ἀπειλεῖ τήν ἀνθρωπότητα ὁλόκληρη.

Συμφωνοῦμε ἀπόλυτα μέ ὅσους διακηρύττουν, ὅτι ἡ Ἐκκλησία ὀφείλει νά ἐπιδείξει ἀγάπη καί ἀλληλεγγύη πρός τόν ἄνθρωπο, κατά τίς κρίσιμες αὐτές ὧρες πού περνᾶ, ἀφοῦ ἡ ἀγάπη, ἡ αὐθόρμητη πρός τόν πλησίον ἀγάπη, ἀποτελεῖ τήν πεμπτουσία τοῦ χριστιανικοῦ μηνύματος. Γι’ αὐτό καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, σ’ ὅλη τή διάρκεια τοῦ ἱστορικοῦ της βίου, ἐνδιαφέρθηκε μέ συνέπεια καί ἀγάπη πολλή γιά ὅλα τά προβλήματα, πού ἀπασχολοῦν τόν ἄνθρωπο. Ἔτσι καί σήμερα, στίς δύσκολες αὐτές ὧρες, ὀφείλει, καί αὐτό πράττει, νά ἐκδηλώνει συνέχεια τήν ἔμπρακτη ἀγάπη της πρός τό Χριστεπώνυμο Πλήρωμά της, ἀλλά καί πρός τόν κάθε ἄνθρωπο, ἀνεξάρτητα ἀπό τή φυλή, τό χρῶμα, τή γλῶσσα καί τή θρησκεία του.

Ὀφείλουμε, ὅμως, ὡς Ἐπίσκοπος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, νά ὑπενθυμίσουμε μία μεγάλη ἀλήθεια, ὅτι, δηλαδή, ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι μόνο σῶμα ἀλλά καί ψυχή, πού ζωογονεῖ τό σῶμα. Καί, ὅπως, γιά νά ζήσει ἕνα σῶμα χρειάζεται τό ὀξυγόνο, ἔτσι καί ἡ ψυχή, γιά νά ζήσει χρειάζεται τό δικό της ὀξυγόνο, πού εἶναι τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καί αὐτό τό ὀξυγόνο τῆς ψυχῆς τό παίρνει ὁ ἄνθρωπος στό μέγα Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Αὐτό τό πανίερο καί φρικτό καί πανάγιο Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, αὐτό τό Κυριακό Δεῖπνο τό παρέδωσε ὁ Χριστός στούς Ἀποστόλους καί στήν Ἐκκλησία, λίγο πρίν ἀπό τή φρικτή θυσία τοῦ Γολγοθᾶ, γιά νά τελεῖται συνέχεια, χωρίς διακοπή, ὅσο θά ὑπάρχει ὁ παρών κόσμος. Γι’ αὐτό καί, κατά τούς χειρότερους διωγμούς τῶν χριστιανῶν ἀπό τούς εἰδωλολάτρες αὐτοκράτορες τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας δέν ἔπαυσε ποτέ νά τελεῖται. Συνεχίστηκε νά τελεῖται μέσα στίς κατακόμβες. «Φάρμακον ἀθανασίας καί ἀντίδοτον τοῦ μή ἀποθανεῖν» ἀποκαλεῖ ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος τή Θεία Εὐχαριστία. Καί πράγματι ἡ κοινωνία τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι τό ἀντίδοτο τοῦ θανάτου, τό φάρμακο τῆς ἀθανασίας, γιατί ἡ Θεία Κοινωνία μεταγγίζει μέσα μας τήν ἀφθαρσία καί τήν ἀθανασία, τό ἀθάνατο Σῶμα τοῦ Σωτῆρα μας Χριστοῦ. Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι τό ἀληθινό Πάσχα, ἡ ἀτελεύτητη καί ἡ συνεχής διάβαση ἀπό τήν πτώση στήν ἀνόρθωση, ἀπό τόν θάνατο στή ζωή, ἀπό τή νέκρωση στήν ἀνάσταση, στήν ἀνάληψη, στή Θεία Βασιλεία καί αἰώνια ἀθανασία.

Εἶναι γι’ αὐτόν, ἀκριβῶς, τόν λόγο, πού ὁ λειτουργῶν ἱερέας καλεῖ σέ κάθε Θεία Λειτουργία ἀπό τήν ὡραία Πύλη τούς πιστούς, νά πλησιάσουν «μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης», γιά νά κοινωνήσουν τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καί νά λάβουν «ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί ζωήν αἰώνιον». Καί ὁ κάθε πιστός ὀφείλει νά προσέρχεται ἐλεύθερα καί ἀβίαστα καί χωρίς δισταγμούς καί ἀμφιταλαντεύσεις, γιατί κανένας ἰός δέν μεταδίδεται μέσα ἀπό τή Θεία Κοινωνία. Ἡ ἐμπειρία αἰώνων τῆς Ἐκκλησίας αὐτό ἀποδεικνύει. Γι’ αὐτό, ἀκριβῶς, καί κανένας δέν ἔχει τό δικαίωμα νά ἀπαγορεύσει τή μετάδοση στούς πιστούς τῆς Θείας Κοινωνίας, τοῦ ὀξυγόνου αὐτοῦ τῆς ψυχῆς, γιά νά μήν πάθει ἡ ψυχή ἀσφυξία καί ἐπέλθει ὁ αἰώνιος πνευματικός θάνατος, πού εἶναι ἀσυγκρίτως χειρότερος ἀπό τόν σωματικό.

Καλοῦμε, λοιπόν, ὅλους τούς Ἐφημερίους τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κύκκου καί Τηλλυρίας νά κρατήσουν καθημερινά ἀνοικτούς τούς ἱερούς ναούς, τά λιμάνια αὐτά τῆς γαλήνης καί τῆς οὐράνιας ἀτμόσφαιρας, ὅπως τούς ὀνομάζει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, γιά νά προσέρχονται οἱ πιστοί καί κατ’ ἰδίαν, ἀτομικά, νά προσεύχονται. «Ἀγνοεῖτε, λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, ὅτι καθάπερ λιμένας ἐν πελάγει, οὕτω τάς Ἐκκλησίας ἐν ταῖς πόλεσιν ἔπηξεν ὁ Θεός, ἵνα ἀπό τῆς ζάλης τῶν βιοτικῶν θορύβων ἐνταῦθα καταφεύγοντες, γαλήνης μεγίστης ἀπολαύσωμεν». Κρατεῖστε καθημερινά ἀνοικτούς τούς ἱερούς ναούς μας, μέσα στούς ὁποίους ὁ ἄνθρωπος ξεχνᾶ γιά λίγο τόν θόρυβο τῆς κοσμικῆς τρικυμίας καί βρίσκει τήν ψυχική του ἠρεμία. Μήν κλείσετε τούς ἐνοριακούς ναούς μας, γιατί μέσα σ’ αὐτούς ἡ προβολή, διά τῶν εἰκονογραφιῶν τῆς θεανδρικῆς ὑποστάσεως τοῦ Κυρίου, τῆς Γεννήσεως καί τῆς σαρκώσεώς του, τοῦ ἐπί γῆς βίου του, τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεώς του καί τῆς Ἀναλήψεώς του στούς οὐρανούς, οἱ εἰκονιζόμενες μορφές τῆς Παναγίας, τῶν Ἁγίων καί τῶν Μαρτύρων, τῶν Ὁσίων καί τῶν Ἀσκητῶν, δημιουργοῦν μυστική ἀτμόσφαιρα περισυλλογῆς καί κατανύξεως τῆς ψυχῆς.

Ἀναμφίβολα, οὐδόλως παραθεωροῦμε τόν κίνδυνο μετάδοσης τοῦ ἰοῦ καί ἀπό τίς κοινές λατρευτικές συγκεντρώσεις, γι’ αὐτό καί, κατά τή διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας, παρακαλοῦμε θερμά, ὅπως ἀπό τούς πιστούς νά προσέρχονται στούς ναούς μόνο ὅσοι θέλουν νά κοινωνήσουν, οἱ ὁποῖοι στούς ἐνοριακούς ναούς τῶν μικρῶν χωριῶν τῆς Μητροπολιτικῆς μας Περιφέρειας, εἶμαι βέβαιος, ὅτι δέν ὑπερβαίνουν τόν ἀριθμό τῶν 75 πιστῶν, ἀριθμό, πού ἔθεσε τό Κράτος ὡς ἀνώτατο ἐπιτρεπτό ὅριο συγκεντρώσεως σέ μεγάλους ἐσωτερικούς χώρους.

Κατά τή διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας, ὅσο καί κατά τήν ὥρα τῆς Θείας Κοινωνίας, παρακαλοῦνται οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ ναοῦ νά κρατοῦν τούς πιστούς σέ ἀπόσταση δύο μέτρων τόν ἕνα ἀπό τόν ἄλλο.

Ὅπως εἴχαμε πεῖ καί στήν προηγούμενη, πρόσφατη Ἐγκύκλιό μας, οἱ ἄνθρωποι, πού ἀνήκουν στίς εὐπαθεῖς ὁμάδες τοῦ πληθυσμοῦ, οἱ ἄνθρωποι, δηλαδή, ὑψηλοῦ κινδύνου, μποροῦν καί πρέπει νά μένουν στά σπίτια τους καί, ὅταν θέλουν νά κοινωνήσουν, νά καλοῦν τόν ἱερέα τῆς ἐνορίας τους νά μεταφέρει τή Θεία Κοινωνία ἐκεῖ καί νά τούς κοινωνήσει.

Καλεῖσθε, ἐπίσης, ὅλοι οἱ Ἱερεῖς καί τά Μέλη τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Ἐπιτροπῶν νά φροντίσετε γιά τήν τακτική ἀπολύμανση, τόσο τοῦ ἐσωτερικοῦ χώρου τοῦ ναοῦ, ὅσο καί τοῦ περιβάλλοντος αὐτόν χώρου. Ὅλως δέ πατρικῶς συμβουλεύομεν ἅπαντας νά εἶστε ἰδιαίτερα προσεκτικοί καί νά τηρεῖτε ἐπισταμένως τούς ἐνδεδειγμένους κανόνες προστασίας, γιατί μόνο ἔτσι θά καταπολεμηθεῖ ὁ ἐπάρατος καί θανατηφόρος αὐτός ἰός.

Περαίνοντας τόν λόγο, σᾶς καλοῦμε καί πάλι ὅλους νά κρατήσετε θερμή καί ζωντανή τήν πίστη σας στόν Θεό καί νά ἔχετε ἐμπιστοσύνη στήν ἰατρική ἐπιστήμη, γιατί, κατά τό παλαιοδιαθηκικό, «καί γάρ αὐτόν (τόν ἰατρό) ἔκτισε Κύριος» (Σοφίας Σειράχ λη’, 1).

Ἐπιδαψιλεύοντας, τέλος, πρός ὅλους τίς πατρικές μας εὐχές, δεόμεθα, ὅπως ὁ Δομήτορας τῆς Ἐκκλησίας μας Χριστός, ὁ «ἰατρός (Αὐτός) τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν», χαρίζει σέ ὅλους ὑγεία σώματος καί πνεύματος καί μᾶς ἀξιώσει νά γιορτάσουμε καί ἐφέτος τοῦ Χριστοῦ τή Θεία Ἀνάσταση.

Μέ ἄπειρες εὐχές
καί ἀγάπη πολλή

Μητροπολίτης Κύκκου καί Τηλλυρίας
Νικηφόρος