Για φωτογραφικό υλικό πατήστε εδώ.
Κατά το διήμερο 4 και 5 Δεκεμβρίου πανηγύρισε o Iερός Nαός του Αγίου Σάββα Κυριωτίσσης Βεροίας.
Το εσπέρας της εορτής ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο.
Την επομένη ημέρα το πρωί ο Σεβασμιώτατος τέλεσε αρχιερατική θεία λειτουργία και κήρυξε το θείο λόγο.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε χειροθεσίες αναγνωστών.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στον Εσπερινό :
«Κλῖμαξ οὐρανομήκης σαφῶς, ἡ πολιτεία σου θεόφρον γεγένηται», ψάλλει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας πρός τιμήν τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Σάββα τοῦ ἡγιασμένου.
Ἡ ζωή σου, λέει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, ἀπευθυνόμενος πρός τόν ἑορταζόμενο ἅγιο, ἦταν γιά σένα πού ἤσουν προσηλωμένος στόν Θεό, γιά σένα πού εἶχες πάντοτε στραμμένη τή σκέψη σου στόν οὐρανό, γιά σένα πού τό φρόνημά σου ἦταν θεῖο καί οὐράνιο καί δέν εἶχε καμία σχέση μέ τόν κόσμο καί τά τοῦ κόσμου, μία σκάλα πού ἔφθανε μέχρι τόν οὐρανό, μία σκάλα πού σέ ἀνέβασε στόν οὐρανό.
Καί εἶναι ἀλήθεια, ἀδελφοί μου, γιατί πράγματι ἡ ζωή τοῦ ἁγίου Σάββα ἦταν μία διαρκής πορεία ἀνόδου πρός τόν Θεό· ἦταν ἕνας διαρκής ἀγώνας καί μία διαρκής προσπάθεια νά προάγεται στήν ἀρετή, νά καλλιεργεῖ μέσα του τήν ἁγιότητα, νά ζεῖ μέσα στήν παρουσία τοῦ Θεοῦ μέχρι νά φθάσει στή θέωση καί νά ἑνωθεῖ μέ τόν Θεό.
Ὁ ἀγώνας καί ἡ προσπάθεια αὐτή γιά τήν ἐν Χριστῷ ζωή πού ἔκανε ὁ ἅγιος Σάββας, ὅπως καί ὅλοι οἱ ἅγιοι, δέν εἶναι ἀγώνας καί προσπάθεια λίγων ἡμερῶν ἤ λίγων μηνῶν. Ὁ ἅγιος πού τιμοῦμε σήμερα δέν ἁγίασε ἀγωνιζόμενος κάποια μόνο χρόνια τῆς ζωῆς του ἀλλά ἀγωνιζόμενος σέ ὅλη τή ζωή του μέ τήν ἴδια ἔνταση, μέ τήν ἴδια ζέση, μέ τόν ἴδιο πόθο καί μέ τήν ἴδια ἀγάπη γιά τόν Χριστό. Γιατί ἡ ἀρετή καί ἡ ἁγιότητα δέν ἔχει τέλος καί δέν ἔχει ὅρια, ἀδελφοί μου· καί ὅσο ἀγωνίζεται κανείς τόσο περισσότερο πλησιάζει τόν Θεό καί ὅσο προσπαθεῖ τόσο περισσότερο ἀνεβαίνει πρός τόν οὐρανό καί ἐκπληρώνει τόν ἐπί γῆς προορισμό του.
Γιατί αὐτός εἶναι ὁ σκοπός τῆς ζωῆς κάθε ἀνθρώπου, καί γι᾽ αὐτό ὁ Θεός μᾶς χαρίζει τά χρόνια τῆς ζωῆς μας: γιά νά προσπαθήσουμε νά τόν πλησιάσουμε μέ τήν ἀπαλλαγή μας ἀπό τίς ἀδυναμίες καί τά πάθη μας, μέ τήν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν, πού εἶναι καρποί τοῦ ἁγίου Πνεύματος καί ἰδιότητες τοῦ Θεοῦ, μέ τήν προσπάθειά μας νά ἀνεβοῦμε τήν κλίμακα τῶν ἀρετῶν, ὅπως τήν ὀνομάζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος, τῆς σκάλας δηλαδή πού μᾶς φέρνει προοδευτικά, ἐφόσον συνεχίσουμε νά ἀγωνιζόμασθε, κοντά στόν Θεό.
Δέν εἶναι τυχαῖο, ἀδελφοί μου, ὅτι ὁ ἱερός ὑμνογράφος παρομοιάζει τή ζωή τοῦ τιμωμένου σήμερα ὁσίου Σάββα τοῦ ἡγιασμένου μέ οὐρανομήκη κλίμακα. Γιατί γιά νά φθάσουμε στόν οὐρανό χρειάζεται νά περάσουμε ἀπό διάφορα στάδια, νά ἀνεβοῦμε σιγά-σιγά, ἕνα-ἕνα τά σκαλοπάτια· νά ἀρχίσουμε τήν προσπάθειά μας ἀπό τά χαμηλά, ἀπό τά εὔκολα καί ἁπλά πράγματα, μέχρι νά φθάσουμε στά ἀνώτερα καί ὑψηλότερα.
Δέν ὑπάρχει ἄλλος τρόπος, ἀδελφοί μου. Δέν μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά φθάσει ἀπευθείας στήν ἁγιότητα, ἐάν δέν ἔχει ἀνέβει προσεκτικά ὅλες τίς βαθμίδες τῆς πνευματικῆς κλίμακος, ὅπως ἔκανε καί ὁ ἅγιος Σάββας, ἀλλά καί ὅλοι οἱ ἅγιοι μας.
Κι ὅπως, ὅταν ἀνεβαίνουμε μία σκάλα, θά πρέπει νά ἀνεβοῦμε προσεκτικά τό κάθε σκαλοπάτι, γιατί διαφορετικά κινδυνεύουμε νά πέσουμε, τό ἴδιο πρέπει νά κάνουμε καί στήν πνευματική μας ζωή. Ἄς μήν βιαζόμαστε, ἄς μήν ἀπογοητευόμεθα, ἄν ἡ πνευματική μας πρόοδος εἶναι περιορισμένη στήν ἀρχή, ἄν δέν κατορθώνουμε νά κάνουμε ὅσα θά θέλαμε ἤ ὅσα ἔκαναν οἱ ἅγιοι καί ὁ ἑορταζόμενος ὅσιος Σάββας. Ἐκεῖνος προσπάθησε πολύ, ἀγωνίσθηκε πολύ, ἐγκατέλειψε τά πάντα γιά τόν Χριστό σέ πολύ μικρή ἡλικία, ἀλλά δέν ἐγκατέλειψε ποτέ τήν προσπάθεια, ἀκόμη καί ὅταν εἶχε φθάσει σέ μεγάλα ὕψη ἁγιότητος. Διότι, ὅπως εἴπαμε, ἡ ζωή εἶναι μία σκάλα, καί ὅπως στή σκάλα δέν σταματᾶ κανείς σέ ἕνα σκαλοπάτι, ἀλλά εἴτε ἀνεβαίνει στό ἑπόμενο εἴτε κατεβαίνει, ἔτσι καί στήν πνευματική κλίμακα, ἐάν δέν συνεχίσουμε τήν προσπάθεια νά ἀνεβοῦμε στό ἑπόμενο σκαλοπάτι, κινδυνεύουμε νά κατεβοῦμε καί νά χάσουμε αὐτό γιά τό ὁποῖο ἀγωνισθήκαμε καί κερδίσαμε μέ κόπο.
Ἡ ζωή, λοιπόν, τοῦ ἁγίου Σάββα, τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ὁσίου καί ἀσκητοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας, ἄς μᾶς παρακινεῖ νά ἀγωνιζόμεθα καί νά προσπαθοῦμε νά ἀνεβαίνουμε προοδευτικά τήν πνευματική κλίμακα. Ἄς μᾶς παρακινεῖγιά νά μήν ἐγκαταλείψουμε ποτέ τήν προσπάθειά μας, εἴτε ἐπειδή πέφτουμε εἴτε ἐπειδή ἀπογοητευόμεθα εἴτε ἐπειδή νομίζουμε ὅτι θά μπορούσαμε νά ἀνεβοῦμε πιό γρήγορα. Τό πᾶν εἶναι νά ἀγωνιζόμεθα μέ ταπείνωση, διότι ἡ ταπείνωση μᾶς προφυλάσσει ἀπό τίς πτώσεις καί μᾶς βοηθᾶ νά ἀνεβαίνουμε σταθερά τήν κλίμακα τῆς πνευματικῆς ζωῆς πού ὁδηγεῖ τήν ψυχή μας πιό κοντά στόν Θεό.
Καί αὐτό εὔχομαι, ἀδελφοί μου, νά ἐπιτύχουμε ὅλοι μας, διά πρεσβειῶν τοῦ ἑορταζομένου ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Σάββα τοῦ ἡγιασμένου.