Τήν Κυριακὴ τοῦ ἄφρονος πλουσίου ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος χοροστάτησε στὴν ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου καὶ λειτούργησε στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς Ναυπάκτου.
Στό κήρυγμα του μιλώντας γιά τήν παραβολή τοῦ ἄφρονος πλουσίου εἶπε ὅτι ἕνας ἀνώνυμος πλούσιος, τόν ὁποῖον ὁ Θεός ἀπεκάλεσε ἄφρονα πού σημαίνει ἀνόητον πλούσιον ὁ ὁποῖος, ὅπως γράφει ὁ ἱερός Θεοφύλακτος εἶχε «ἀπλήστους λογισμούς», εἶχε κτητική νοοτροπία καί ὄχι μετοχική.
Στήν συνέχεια, ὁ Σεβασμιώτατος λαμβάνοντας ἀφορμή ἀπό τήν λέξη «ἄφρων» ἔκανε ἀνάλυση τῶν διαφόρων ψυχικῶν καταστάσεων πού ἔχουν σχέση μέ τήν φρόνηση καί τήν μή φρόνηση. Εἶπε ὅτι τό «φρονεῖν» δηλώνει τό σκέπτομαι, δείχνει τήν φρόνηση, τήν σύνεση, τόν διακριτικό λογισμό. Συνδέεται μέ τό σωφρονεῖν. Τό «ὑπερφρονεῖν» δείχνει τήν ὑψηλοφροσύνη, τήν ἀλαζονεία. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος συνιστᾶ: «Μή ὑπερφρονεῖν, παρ’ ὅ δεῖ φρονεῖν, ἀλλά φρονεῖν εἰς τό σωφρονεῖν» (Ρωμ. ιβ΄, 3), δηλαδή νά μή ὑπερβαίνη κανείς τό μέτρον τῆς φρονήσεως, οὔτε νά φθάνη στήν καταφρόνηση καί τήν περιφρόνηση. Τό «παραφρονεῖν» δηλώνει τήν διαταραχή τῆς σκέψεως καί τήν ἀλλοίωση τοῦ λόγου. Τό «σχιζοφρονεῖν» δείχνει τήν ψυχική διαταραχή, τήν ἀποδιοργάνωση τῆς προσωπικότητος τοῦ ἀνθρώπου, πού ἐκφράζεται μέ τίς ψευδαισθήσεις.
Ὅταν τό ὑψηλοφρονεῖν καί τό παραφρονεῖν εἰσέρχεται στόν χῶρο τῆς θεολογίας, τότε καταλήγει στήν παραθεολογία καί στήν ἀθεΐα, σύμφωνα μέ τό χωρίον: «Εἶπεν ἄφρων ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ οὐκ ἐστι Θεός», οὐκ ἐστι ἠθική, οὐκ ἔστι δικαιοσύνη. Καί ὅταν τό σχιζοφρενεῖν συνδέεται μέ τήν θρησκεία, τότε δημιουργοῦνται θρησκευτικά ψυχιατρικά φαινόμενα.
Ὁ Σεβασμιώτατος κατέληξε ὅτι στήν ἐποχή μας πολλοί διακρίνονται ἀπό ἀφροσύνη, ὑπερφροσύνη, παραφροσύνη, σχιζοφρένεια καί παραθεολογία, γι’ αὐτό καί δέν μποροῦμε νά συνεννοηθοῦμε. Πρέπει νά γίνουμε «φρόνιμοι ἐν Χριστῷ», πού γίνεται μέ τήν ταπείνωση, τήν ὀρθόδοξη θεολογία καί τήν ὀρθόδοξη ἀσκητική.
Στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, ἀναφερόμενος στά σύγχρονα γεγονότα πού προκαλοῦν σκανδαλισμό, εἶπε ὅτι πρέπει ὅλοι νά μάθουμε ὅτι τά ἱδιαίτερα χαρίσματα πού ἔχουμε καί τό ἔργο πού ἐξασκοῦμε νά τό θέτουμε κάτω ἀπό τήν ἐπίβλεψη τῆς Ἐκκλησίας γιά νά ἔχουμε τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, δηλαδή νά μή τό αὐτονομοῦμε. Ἔτσι θά προστατευόμαστε.