«Η μετάνοια: το παράδειγμα του Ασώτου»

Την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων πραγματοποίησε διαδικτυακή ομιλία στη σειρά των εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» και ανέπτυξε το θέμα: «Η μετάνοια: το παράδειγμα του Ασώτου».

Ο διαδικτυακός «Επισκοπικός Λόγος» μεταδίδεται κάθε Πέμπτη στις 7:00 μ.μ. στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook, στο κανάλι στο Youtube καθώς και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως μας «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».

 Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στη διαδικτυακή ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Ἡ εὐαγγελική παραβολή πού ἀκούσαμε τήν περασμένη Κυριακή, δεύτερη Κυριακή τοῦ Τριωδίου, εἶναι γνωστή ὡς παραβολή τοῦ Ἀσώτου, τήν ὁποία μᾶς παραδίδει ὁ ἱερός εὐαγγελιστής Λουκᾶς. Πρόκειται γιά μία θαυμάσια παραβολή, ἡ ὁποία ἀποκαλύπτει τό μέγεθος τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, σέ τέτοιο μάλιστα σημεῖο, ὥστε πολλοί ὑποστηρίζουν πώς ἀκόμη καί ἐάν εἶχε χαθεῖ ὁλόκληρη ἡ διδασκαλία τοῦ Κυρίου μας καί εἶχε σωθεῖ μόνο αὐτή ἡ παραβολή, ἡ παραβολή τοῦ Ἀσώτου, θά ἦταν ἀρκετή γιά νά δώσει τή μαρτυρία τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο καί νά τόν ἀλλάξει.

Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐκφράζεται ἀσφαλῶς μέ τόν σεβασμό, τόν ὁποῖο δείχνει ὁ πατέρας τῆς παραβολῆς πρός τήν ἐλευθερία καί τή βούληση τοῦ νεωτέρου υἱοῦ του, ὁ ὁποῖος τοῦ ζητᾶ τό μερίδιο τῆς πατρικῆς περιουσίας γιά νά φύγει ἀπό τήν οἰκογενειακή ἑστία καί νά ζήσει τή ζωή του, ὅπως καί ὅπου ἐκεῖνος ἤθελε καί ἐπιθυμοῦσε, κατασπαταλώντας την.

Ἐκφράζεται ὅμως πολύ περισσότερο ἀπό τήν ὑποδοχή πού τοῦ ἐπιφυλάσσει ὁ πατέρας, ὅταν ἀντιλαμβάνεται τήν ἐπιστροφή τοῦ νεωτέρου υἱοῦ του, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ ξόδευσε ὅ,τι εἶχε πάρει «ζῶν ἀσώτως» μακριά του καί διαπίστωσε τί εἶχε χάσει καί τί ἐστερεῖτο, ἀποφάσισε νά ἐπιστρέψει, νά ζητήσει συγγνώμη ἀπό τόν πατέρα του καί νά τόν παρακαλέσει νά τόν προσλάβει ὡς ὑπηρέτη του.

Καί ὁ πατέρας τί κάνει; Εἶναι γνωστό σέ ὅλους μας. Βγαίνει ἀπό τό σπίτι του, πρίν νά πλησιάσει τό παιδί του καί τρέχει νά τόν ἀγκαλιάσει καί νά τοῦ προσφέρει τή συγχώρηση, πρίν κἄν προλάβει νά τήν ζητήσει. Καί ὄχι μόνο τόν ἀποκαθιστᾶ καί τόν ἐνδύει μέ τήν πρώτη στολή, ἀλλά διατάζει τούς ὑπηρέτες του νά σφάξουν τό καλύτερο μοσχάρι, γιά νά ἑορτάσουν τήν ἐπιστροφή τοῦ μετανοημένου πρώην ἀσώτου.

Ἡ ἀγάπη τοῦ πατέρα ἐκφράζεται ἀκόμη καί μέ τόν λόγο του πρός τόν μεγαλύτερο υἱό του, ὁ ὁποῖος ἀντιδρᾶ στήν ὑπερβολική, ὅπως πιστεύει, ἀνοχή καί συγχωρητικότητα τοῦ πατέρα πρός τόν νεώτερο ἀδελφό του. Τοῦ ἐξηγεῖ τόν λόγο τῆς χαρᾶς καί τῆς ἑορτίου τραπέζης, ἡ ὁποία ἐκφράζει τή χαρά ὅλων γιά τήν ἐπιστροφή τοῦ ἀσώτου καί δέν εἶναι σκανδαλώδης ἐπιβράβευση τῆς μέχρι τότε συμπεριφορᾶς του, ὁλοκληρώνοντας μέ τόν τρόπο αὐτό τήν ἔννοια τῆς ἀγάπης, τήν ὁποία θέλει νά μεταδώσει ὁ Κύριος στούς ἀκροατές του. Εἶναι αὐτή ἡ ἀγάπη, τήν ὁποία περιγράφει καί ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος, ἡ ὁποία «πάντα στέγει, πάντα ὑπομένει» καί «οὐδέποτε ἐκπίπτει».

Ἡ ἀγάπη τοῦ πατέρα τῆς παραβολῆς δέν περιορίσθηκε ὅμως μόνο στή συγχώρηση τοῦ ἀσώτου υἱοῦ του, ἀλλά προχώρησε καί στήν ἀποκατάστασή του καί μάλιστα σέ καλύτερη θέση ἀπό αὐτή πού εἶχε πρίν νά ἐγκαταλείψει τήν πατρική ἑστία, καί αὐτό τό στοιχεῖο εἶναι πού διαφοροποιεῖ τή θεία ἀγάπη ἀπό τή συνήθη ἀνθρώπινη, ἡ ὁποία φθάνει στήν καλύτερη περίπτωση μέχρι τή συγγνώμη, ἀλλά δέν κάνει τήν ὑπέρβαση.

Ἡ μετάνοια εἶναι ὑπόθεση ζωῆς καί ὄχι τῶν στιγμῶν καί τῶν ὡρῶν πού, ἀδιάφορα πολλές φορές, ἐξομολογούμεθα.

Ἡ μετάνοια θά πρέπει νά μᾶς ἀπασχολεῖ ὅλο τό εἰκοσιτετράωρο καί σέ ὅλη μας τή ζωή, ὅπως τά τραύματα, οἱ πληγές καί οἱ ἀσθένειές μας, καί νά μᾶς φέρει πόνο καί δάκρυα. Καί μόνο τότε θά ἑλκύσει τή φιλανθρωπία, τήν ἀγάπη, τή χάρη καί τή σωτηρία ἀπό τόν Θεό-Πατέρα, ὅπως τήν εἵλκυσε καί στήν περίπτωση τοῦ ἀσώτου τῆς παραβολῆς πού ἀκούσαμε τήν περασμένη Κυριακή.